ผมชื่อพีชครับตอนนี้ที่บ้านของผมเลี้ยงสุนัขอยู่4ตัวและแมว1ตัวผมเป็นคนรักสุนัขมากครับแต่ไม่เคยชอบแมวและไม่เคยคิดจะเลี้ยงแมวเลย(เพราะตอนเด็กผมเคยเลี้ยงแมวตัวนึงแต่โดนข่วนเป็นแผลยาวเลยไม่ชอบแมวสักเท่าไหร่)จนมาวันนึงผมกำลังเดินกลับบ้านผมเห็นแม่แมวตั้งท้องแก่ตัวหนึ่งดูโทรมมากนอนอยู่หน้าป้อมวินมอไซค์ตอนนั้นผมรู้สึกสงสารแมวตัวนั้นมากอยากจะซื้ออาหารมาให้แต่ร้านสะดวกซื้อก็อยู่ไกลมากแล้วตอนนั้นผมก็รีบกลับบ้านด้วยผมจึงเดินผ่านไปเพราะคิดว่าเค้าเป็นแมวหน้าป้อมวินมอไซค์คงมีคนให้อาหารอยู่เรื่อยๆ

อาทิตย์ต่อมาผมกลับบ้านทางเดิมเดินผ่านหน้าป้อมวินเหมือนเดิมแต่ที่ไม่เหมือนคือแมวตัวนั้นไม่ได้อยู่ตัวเดียวอีกแล้วครับ  ใช่แล้วครับแมวตัวนั้นคลอดลูกแล้วแต่ตอนนั้นผมเห็นลูกของเขาแค่เพียงตัวเดียวเท่านั้นผมจึงเข้าไปนั่งเล่นกับแมวตัวนั้นและลูกแมวสีเทาตัวเล็กที่น่าเอ็นดูซะไม่มี
ลุงวินมอไซค์คนนึงบอกผมว่าชอบหรอเอาไปเลี้ยงสักตัวมั้ยลุงกลัวมันจะวิ่งเล่นแล้วโดนรถชนอาหารก็กลัวจะไม่พอมันก็กินกับพวกลุงเนี่ยแหละ

ในใจผมตอนนั้นคือก็อย่างที่บอกไปตอนแรกนะครับว่าผมไม่ได้ชอบแมวแล้วก็ไม่เคยคิดจะเลี้ยงเลยแต่ผมก็ไม่ได้เกลียดแมวถึงขนาดไม่แตะไม่เล่นเลยนะครับ(ส่วนมากจะเล่นกับลูกแมวเพราะมันดูไม่มีพิษมีภัย)

ผมก็ได้แต่ตอบลุงไปว่าบ้านผมเลี้ยงไม่ได้หรอกครับเพราะมีหมาตัวใหญ่อยู่ที่บ้านอีกตั้ง4ตัวคงเลี้ยงไม่ไหวหรอก
วันต่อมาผมแวะเข้าไปที่ร้านสะดวกซื้อแล้วจึงซื้ออาหารกระป๋องแมวมาด้วยผมให้แม่แมวและลูกแมวกินตัวละกระป๋อง(กระป๋องเล็กนะครับ)ให้อยู่ประมาณอาทิตย์นึงส่วนลุงวินก็ตื๊อผมทุกวันว่าให้เอาลูกแมวไปเลี้ยง

วันถัดมาผมไปซื้อกระเป๋าแมวมาให้ลูกแมวกับแม่แมวได้นอนบ้างหลบฝนบ้างเพราะกระเป๋าก็ค่อนข้างใหญ่พอจะให้แมวตัวนึงกับลูกแมวเข้าไปอยู่ได้ปรากฏว่าพอเอาไปวางไว้มีแต่แม่แมวที่เข้าไปนอนลูกแมวนี่คือนอนตรงขอบเก้าอี้5555

ผมอยู่เล่นกับพวกเขาอยู่พักใหญ่ส่วนลุงก็ยังคงตื๊อผมอยู่แล้ววันนั้นลุงเค้าก็ตื๊อสำเร็จครับผมตัดสินใจรับมาเลี้ยงแต่ก็ยังไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่เพราะผมไม่รู้เรื่องการเลี้ยงแมวเลยและยังไม่ได้เตรียมของอะไรเลยด้วย วันนั้นผมพาเจ้าลูกแมวน้อยตัวนั้นไปถ่ายพยาธิและใส่ยาหยอดเห็บตอนพาไปหาหมอก็ยังไม่ทราบเพศน้องเท่าไหร่แต่หมอสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นเพศผู้

พอกลับมาบ้านผมก็เอาแอบเข้ามาทั้งที่ยังไม่ไดเบิกคนในบ้านเลยผมให้น้องอยู่ในกระเป๋าไปก่อนปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่นานยาถ่ายพยาธิออกฤทธิ์เลยครับเต็มเป๋าเลยผมล้างแล้วล้างอีกไม่คิดว่าจะต้องมาทำอะไรแบบนี้เลย5555
พอพ่อผมกลับมาเขาก็อึ้งไปพักนึงผมก็อธิบายให้เข้าฟังทุกอย่างนะเขาก็บ่นแหละครับแต่ทำไงได้รับมาเลี้ยงแล้วจะให้เอาไปทิ้งได้ไงกัน😂

หลายวันต่อมาผมไม่รู้ว่าจะให้เจ้าตัวนี้ชื่อว่าอะไรดีเพราะยังไม่แน่ใจเลยว่าเขาเพศผู้จริงมั้ยก็เลยพาไปหาหมออีกรอบนึงเพื่อฉีดวัคซีนแล้วตรวจว่าน้องเป็นเพศผู้จริงๆหรือเปล่า

(ก็คือตัวผู้นั่นแหละครับ😅)ผมตั้งชื่อเขาว่าเลโอเลโอขี้อ้อนมากๆครับชอบมานอนซุกคอผมชอบนอนตอดผมตลอดเลย2เดือนต่อมาแววตาที่ใสซื่อนั้นได้ค่อยๆหายไปทีละวันๆ
ความเกรี้ยวกราดของเลโอได้เพิ่มขึ้นทุกวันๆมือของผมเริ่มมีแต่รอยข่วนรอยกัดของเลโอแต่ถึงอย่างนั้นเวลาอารมณ์ดีเขาก็จะคอยอ้อนตลอดแม้แววตาที่ใสซื่อของเลโอจะมาเพียงครู่หนึ่งแต่ก็ทำให้ผมรู้ว่าแมวที่ผมได้เก็บมาเลี้ยงในวันนั้นยังคงไม่หายไปแม้จะมีอยู่แค่เพียงเลือนลางก็เถอะ ทุกครั้งที่ผมนอนเลโอจะมาอยู่ข้างๆผมเสมอ ทุกครั้งที่ผมลุกไปไหนในบ้านเข้าก็จะเดินตามมาเหมือนผีสิง บางวันถ้าเขาอารมณ์ดีตอนเช้าเขาจะคาบถุงเท้ามาให้ผม
แต่ถ้าผมลืมให้ข้าวเขาจะวิ่งมากระโจนกัดผม เขาจะอยู่ทุกที่ในบ้านที่ผมอยู่ ไม่ว่าจะเป็น ห้องครัว ห้องกินข้าว ห้องน้ำ ห้องนอนและบนหลังคาแต่ถ้าเขาขึ้นไปบนหลังคาเมื่อไหร่นั้นเขาจะไม่มีวันลงได้ไม่มีใครพาเขาลงมาได้นอกจากผมเขามีอำนาจที่สุดในบ้านขนาดตบหัวปู่ผมเลโอก็เคยทำมาแล้ว
ทุกครั้งที่เขาติดสัตว์เขาจะเปิดประตูบ้านเองโดยใช้กำลังเล็บแมวอันมหาศาลของเขาเลื่อนประตูแล้วหนีออกจากบ้าน

ทุกครั้งที่เขาหนีออกจากบ้านเขาจะติดอยู่บนรั้วแล้วไม่กล้าลงจนกว่าผมจะพาลงมาผมสงสารเขามากแล้วผมก็สงสารตัวเองด้วยที่ต้องมาถูกแมวติดสัตว์ทารุณแบบนี้ผมจึงพาเลโอไปทำหมันคุณหมอบอกว่าหมองงกับแมวตัวนี้มากว่าทำไมให้ยาแล้วถึงยังเดินป้วนเปี้ยนสำรวจทั่วคลินิกเลย(หมอบอกว่าปกติแมวที่ให้ยาก่อนทำหมันจะต้องมีอาการอ้วกมึนงงเดินเซไม่ก็อยู่นิ่งไม่เลยแต่เลโอไม่เป็นเลยครับ)แมวก่อนหน้าที่โดนฉีดยาร้องดังมากดิ้นม๊วนเหมือนกะลังจะถูกเฉียนไข่แบบไม่ฉีดยาสลบแต่เลโอของผมนิ่งมากในตาของเขาเหมือนแบบว่า หึ แค่นี้กระจอกเจ้ามนุษย์ เมื่อเลโอเข้าไปทำหมันเสร็จแมวตัวอื่นที่ทำหมันแล้วถูกยาสลบนอนนิ่งเหมือนแมวตายแต่แมวของผมออกมาพร้อมกับตาที่เหลือก ลิ้นที่ห้อย และขาที่กระตุกตลอด ผมตกใจมากนึกว่าหมอทำอะไรแมวผมจนช็อค หมอบอกว่าอ๋อไม่ต้องตกใจครับแมวคุณไม่ได้อยากหลับอยู่แล้ว😂อย่างน้อยผมก็โล่งใจที่เลโอไม่เป็นอะไร
หลังทำหมันมาผมคิดว่าเขาจะซึมแบบแมวตัวอื่นแล้วก็หยุดขี้โมโห แต่เปล่าเลยครับการทำหมันไม่ได้เปลี่ยนอะไรแมวผมเลยแม้จะพึ่งทำหมันเสร็จมา ผ่านไปหนึ่งวันเค้าก็ยังหนีออกจากบ้านมาเดินเล่นข้างนอกเหมือนเดิมครับ(สงสัยว่าหมอจะทำหมันปลอม555)แต่ทุกครั้งที่เลโอหนีออกจากบ้านก็ทำให้ผมรู้สึกทุกครั้งว่าถ้าวันไหนเขาไม่อยู่ผมคงใจสลายเลโอเปลี่ยนความคิดของคนที่ไม่ชอบแมวอย่างผม ความคิดที่ผมคิดว่ายังไงสุนัขก็ซื่อสัตว์กว่าแมว ยังไงสุนัขก็ฉลาดก็ฉลาดกว่าแมวยังไงสุนัขก็คือเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ ไม่เลยครับ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดไหนก็สามารถเป็นเพื่อนของมนุษย์ได้เหมือนกัน
ขอขอบคุณที่เสีเวลามาอ่านเรื่องราวของผมนะครับถ้าทุกคนอยากติดตามแมวของผมผมควรจะสร้างเพจในไอจีดีมั้ยครับแล้วจะมีคนติดตามกันมั้ย🤣ใครมีประสบการณ์สัตว์เลี้ยงน่ารักๆก็มาแชร์กันได้นะครับ