มันอยู้ดีๆก็เครียดโดยไม่มีสาเหตุ สภาวะจิตใจตกต่ำจนตัวเองรู้สึกได้ เบื่อโลกเบื่อการกระทำของคน ไม่อยากจะทำอะไร นอนก็ไม่อยากนอน อยากนอนเฉยๆรอความตาย เบื่อทุกอย่าง ทั้งครอบครัว เพื่อน สิ่งต่างๆที่มนุษย์เริ่มเปลี่ยนแปลง การแข่งขัน การเรียน รู้สึกเบื่อไปหมด ชอบคิดอะไรเรื่อยเปื่อย จะเครียดก็เครียดแบบสุด เวลามีความสุขก็สนุกแบบสุดๆ แต่นั้นแหละครับ ผมจึงสงสัยว่าทำไมมนุษย์เราใช้เกรดเป็นการตัดสินค่าของความเป็นคน เกรดสูงเป็นคนดี เพื่อนพ้องรักใคร่ เป็นที่หมายปองของคุณครู มีหน้ามีหน้าในห้องคำพูดมีความน่าเชื่อถือ เหมือนเค้าทำอะไรเป็นฝ่ายถูกเสมอ ต่างกับเด็กที่เกรดน้อย เป็นที่ไม่พอใจของเพื่อน คุณครู คำพูดต่างๆไม่มีน้ำเสียง ไม่มีความน่าเชื่อถือ เป็นที่หมายปองว่าเด็กคนนี้เป็นคนไม่ดีแน่นอน แถมยังถูกทางบ้านกดดัน ทำไมไม่ตั้งใจเรียน ดูคนที่เกรดสูงๆเป็นตัวอย่างไว้บ้าง โตขึ้นทุกวันควรคิดได้แล้ว เห้ออ.... มันน่าละอายใจนะครับ ที่มนุษย์เราตัดสินคนที่ตัวเลข