เวลาเราคุยกับใครสักคนตอนแรกเราชอบเขาปลื้มเขามากกกกกกๆๆๆๆๆๆเลยนะ แล้วพออีกฝ่ายเริ่มจะจริงจังเราก็รู้สึกแปลกๆแล้วก็ถอยออกมาก่อนตลอด แต่เราไม่ได้มีใครนะ..เป็นแบบนี้หลายรอบเลยไม่รู้ว่าสับสนอะไร เวลาเห็นเพื่อนคุยกับแฟนก็รู้สึกอยากมีแฟนนะก็เหงาเหมือนกันแต่พอเขาเริ่มจริงจังเรากลับรู้สึกว่าเราเองยังไม่ดีพอที่จะเป็นแฟนเขารึเปล่า
เขาดีน่าตาดีนิสัยดีควรได้แฟนที่หน้าตาดีกว่าเรานิสัยดีกว่าเราคนที่เหมาะกับเขามากกว่าเรา   เคยมีใครเป็นแบบนี้มั้ยคะ