#เป็นเรื่องเพื่อนของเราเองค่ะช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ😳
เริ่มแรกเรากับเขาเรียนกับเขาตั้งแต่ตอนม.1 เราแอบชอบเค้าค่ะแต่เพื่อนยังไม่รู้ ตอนแรกเราไม่สนใจเขานะผ่านมาประมานเทอม1 เราก็ทำกิจกรรมทำงานห้องด้วยกันและสนิทกันมากขึ้น พูดคุยกันก็ยังไม่มีอะไรแต่พอม.2เพื่อนก้อถามเราประมานว่าแอบชอบมใครในห้องไรงี้ แลมองคนนั้นบ่อยมากเลย เราก้อแถๆบอกว่าป่าว จนสุดท้ายความลับไม่มีในโลก มันก้อต้องบอกความจริง จนเพื่อนรู้ทั้งห้อง แต่เจ้าตัวไม่รู้เลย
จนวันวาเลนไทน์เพื่นสนิทของเราลงทุนซื้อกุหลาบเพื่อให้เราเอาไปให้เขา และเราก้อสารภาพไปว่าชอบเขาแล้วก้บลาๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเขาก้อยิ้มและไม่ตอบอะไรเลยค่ะ นิ่งเป็นหุ่นเลย แล้วจากนั้นเราก้อเนิ่มห่างๆกันเลยค่ะ เพื่อนในห้องก้อจะชอบแซวเวลาเดินเข้าห้องเรียนมาไรงี้
จนม.3เป็นปีสุดท้ายที่จะจบ ตอนแรกเพื่อนก้อถามเราว่าจะย้ายโรงเรียนไหม? เราก้อบอกไปว่าไม่ค่ะ แต่ว่าคนที่เราชอบยืนอยู่ข้างหลังสีหน้าเขา(คนที่ชอบ)ค่อนข้างออกจะดีใจค่ะ แต่ไม่ออกสีหน้าแต่การกระทำเขาดีใจมากค่ะคุณเอ๊ยยยยย (ตอนนั้นคือระหว่างถามเราเพื่อนเล่าให้ฟังพอดีเหลือบไปเห็นเขาอยู่ด้านหลังค่ะ)
วันที่ปัจฉิมปีสุดท้ายก่อนจบ เราไม่ได้บอกเพื่อนว่าเราย้ายโรงเรียน ทั้งที่ในวันนั้นเพื่อนทุกคนเขียนเสื้อ อำลากันประมานนี้ค่ะ เพื่อนเราก้อโทรหาเราแล้วก็ถามว่าทำไมไม่มาทุกคนรออยู่? เราก้อเลยตอบตรงๆว่าเรามาสอบเข้าโรงเรียนในตัวเมืองแล้ว เพื่อนก้อตอบประมานโอเครๆ หลังจากนั้นผ่านมาเราก้อต่อม.4อีกโรงเรียนนึงเราแทบจะไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนเก่าๆเลย แต่เราแปลกใจมาก!! ทุกครั้งที่เราลงสตอรี่ในเฟสกับไอจี คนที่เราชอบเขาชอบมาส่องตลอดเราลงกี่ครั้งเขาจะเป็นคนแรกที่มาดู ทั้งที่ตอนม.3 เขาออกจะเมินเรามาก เราเองก้องงใจเขามากๆ เวลาเรากลับไปหาเพื่อนที่โรงเรียนเก่าเพื่อนก้อจะชอบถามว่ามาหาคนที่ชอบหรอ เราก้อตอบเชิงๆว่าไม่ได้มาไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว ตอนที่เจอกันครั้งนึง เขาก้อยกมือจะทัก เราก้อทำเมินๆเป็นไม่เห็น จนตอนนี้ผ่านมาสองปีแล้วเราคิดว่า..เรายังคงค้างคาใจกับคนนี้อยู่นะ เพราะเรายังไม่รู้คำตอบที่แน่ชัดในตอนนั้นที่เราเคยบอกชอบ
อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา
เริ่มแรกเรากับเขาเรียนกับเขาตั้งแต่ตอนม.1 เราแอบชอบเค้าค่ะแต่เพื่อนยังไม่รู้ ตอนแรกเราไม่สนใจเขานะผ่านมาประมานเทอม1 เราก็ทำกิจกรรมทำงานห้องด้วยกันและสนิทกันมากขึ้น พูดคุยกันก็ยังไม่มีอะไรแต่พอม.2เพื่อนก้อถามเราประมานว่าแอบชอบมใครในห้องไรงี้ แลมองคนนั้นบ่อยมากเลย เราก้อแถๆบอกว่าป่าว จนสุดท้ายความลับไม่มีในโลก มันก้อต้องบอกความจริง จนเพื่อนรู้ทั้งห้อง แต่เจ้าตัวไม่รู้เลย
จนวันวาเลนไทน์เพื่นสนิทของเราลงทุนซื้อกุหลาบเพื่อให้เราเอาไปให้เขา และเราก้อสารภาพไปว่าชอบเขาแล้วก้บลาๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเขาก้อยิ้มและไม่ตอบอะไรเลยค่ะ นิ่งเป็นหุ่นเลย แล้วจากนั้นเราก้อเนิ่มห่างๆกันเลยค่ะ เพื่อนในห้องก้อจะชอบแซวเวลาเดินเข้าห้องเรียนมาไรงี้
จนม.3เป็นปีสุดท้ายที่จะจบ ตอนแรกเพื่อนก้อถามเราว่าจะย้ายโรงเรียนไหม? เราก้อบอกไปว่าไม่ค่ะ แต่ว่าคนที่เราชอบยืนอยู่ข้างหลังสีหน้าเขา(คนที่ชอบ)ค่อนข้างออกจะดีใจค่ะ แต่ไม่ออกสีหน้าแต่การกระทำเขาดีใจมากค่ะคุณเอ๊ยยยยย (ตอนนั้นคือระหว่างถามเราเพื่อนเล่าให้ฟังพอดีเหลือบไปเห็นเขาอยู่ด้านหลังค่ะ)
วันที่ปัจฉิมปีสุดท้ายก่อนจบ เราไม่ได้บอกเพื่อนว่าเราย้ายโรงเรียน ทั้งที่ในวันนั้นเพื่อนทุกคนเขียนเสื้อ อำลากันประมานนี้ค่ะ เพื่อนเราก้อโทรหาเราแล้วก็ถามว่าทำไมไม่มาทุกคนรออยู่? เราก้อเลยตอบตรงๆว่าเรามาสอบเข้าโรงเรียนในตัวเมืองแล้ว เพื่อนก้อตอบประมานโอเครๆ หลังจากนั้นผ่านมาเราก้อต่อม.4อีกโรงเรียนนึงเราแทบจะไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนเก่าๆเลย แต่เราแปลกใจมาก!! ทุกครั้งที่เราลงสตอรี่ในเฟสกับไอจี คนที่เราชอบเขาชอบมาส่องตลอดเราลงกี่ครั้งเขาจะเป็นคนแรกที่มาดู ทั้งที่ตอนม.3 เขาออกจะเมินเรามาก เราเองก้องงใจเขามากๆ เวลาเรากลับไปหาเพื่อนที่โรงเรียนเก่าเพื่อนก้อจะชอบถามว่ามาหาคนที่ชอบหรอ เราก้อตอบเชิงๆว่าไม่ได้มาไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว ตอนที่เจอกันครั้งนึง เขาก้อยกมือจะทัก เราก้อทำเมินๆเป็นไม่เห็น จนตอนนี้ผ่านมาสองปีแล้วเราคิดว่า..เรายังคงค้างคาใจกับคนนี้อยู่นะ เพราะเรายังไม่รู้คำตอบที่แน่ชัดในตอนนั้นที่เราเคยบอกชอบ