ผมได้ไปตลาดแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ติดกับ รร. ที่หนึ่ง ซึ่งซอยข้างตลาดเป็นถนนเลนส์เดี่ยว และมอไซค์จอด 2 ข้างทางทำให้ถนนแคบมา บวกกับติดกับโรงเรียน ทำให้รถเยอะในช่วงเช้า


ผมส่งน้องเสร็จจะแวะซื้อปลาท่องโก๋ที่ตลาดแห่งนี้ ด้วยความรถเยอะและถนนแคบ ผมจึงจอดมอไซค์ชิดคันข้สงๆไปหน่อย(ไม่ถึงกับติดแบบทุเรศนะครับ) เพราะผมรู้ว่าเดินไปซื้อปลาท่องโก๋ 20 เมตร มันไม่น่านานหรอก


ผมเดินไป เค้าใส่ถุงให้ ผมเดินกลับมา รวมๆแล้วไม่น่าเกิน 3 นาที

ผมเดินตาม ผญ. คนนึงออกมา ซึ่งคาดว่าน่าจะเป๋นครุเพราะดูจากการแต่งตัว


เธอคนนั้นคืนคนที่ผมไปจอดรถเบียดครับ ซึ่งพอถึงรถเธอเดินไปกลางถนน ผมก็ไม่สนใจ


ผมเอาปาท่อฃโก๋ใส่กระเป๋า ตาเหลือบไปเห็นเธอกำลังถ่ายรูปรถผมอยู่บวกกับทำหน้าไม่พอใจ


พอผมขึ้นรถ เธอก็เดินมาที่รถเธอพร้อมเอาของมาห้อยไว้ แล้วก็มองผม


1.) งงมากครับ ผมอยู่ตรงนั้นแท้ๆ ทำไมเธอไม่เดินมาบอกผม “ขยะบรถหน่อยค่ะ” แทนที่จะถ่ายรุปเพื่ออะไรก็ไม่รู้
2.) ผมก็เดินออกมาพร้อมเธอ ว่าเธอรอผมนานก็ไม่ใช่ เพราะมาถึงรถพร้อมกัน