จขกท. อยู่ในช่วงอายุวัยทำงานเฉียดๆจะ30
ไม่นานมานี้ได้มีโอกาศรู้จักพูดคุยกับคนๆนึง
มารู้ตอนหลังว่าเค้าเป็นนักธุรกิจระดับพันล้าน😪
ตอนนั้นพอรู้ จากที่ชอบ คิดเริ่มคิดถอยทันทีเลย
รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองว่าไม่น่าจะดีพอ
ด้วยความที่เค้าเองอายุห่างจาก จขกท. 15ปี
*เป็นคนชอบคนอายุมากกว่าค่ะ
แฟนที่เคยคบมาอายุจะห่างกัน10,12,ประมาณนี้
ตอนนั้นจขกท. คือนอยเลยนะแอบเสียดาย
เค้าน่ารักมาก เป็นผู้ใหญ่ ให้เกียรติ แทคแคร์
แต่ไม่น่า และไม่ควรรวยจนเกินไปแบบนี้
เพราะผู้ชายที่ประสบความสำเร็จขนาดนี้
พร้อมทุกอย่างแบบนี้ คนเข้าหาก็ต้องเยอะมากๆ
แล้วจขกท. เป็นคนหึงเงียบด้วย พอโตมาจะ30
เลยคิดว่าไม่อยากเสี่ยงมีปัญหา เรื่องผญ. ตามมา
จขกท. ชอบแล้วก็ปลื้มเค้าที่เค้าน่ารักกับเรา
ก่อนที่จะรู้ว่าเค้าเป็นใคร และรวยขนาดไหนนะคะ
จขกท. ก็ไม่ได้ทักไปคุยอะรัยมากมาย
แอบตัดใจ เผื่อใจไว้ คิดในแง่ลบเลยว่าเค้ามีอีกเยอะ
แต่ก็ผิดคาด เค้าบอกคิดถึง จขกท. ตอนไปงานตจว.
กลังจากนั้นก็นัด จขกท. ทานข้าวเจอกัน
แล้วจากนั้นก็ยังคุยกันอีกเหมือนเดิม
ก็เจอกันอีกเป็นครั้งที่3 ทุกครั้งเค้าเอ่ยปากชวนก่อนตลอด
ตอนหลัง จขกท. ก็คิดว่า เราต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากบ้าง
ถ้าอยากเจอไม่ใช่มัวแต่รอให้เขาชวนอย่างเดียว
พอรวบรวมความกล้าชวน. ก็แห้วเลย 555555
เค้ามีนัดทานข้าวกับลูกค้า 😭😭😭😭