คือเราคบกับแฟนเรามานานมาก 6 ปีแล้ว มีเรื่องราวดีๆ บ้างทะเลาะกันบ้าง แต่ก็ไม่มีเรื่องไหนทำให้เจ็บปวดได้ขนาดนี้  คือเมื่อปีที่แล้ว ประมาณเดือนตุลาคม เราไปเดินซื้อของกัน เราเลยเอ่ยปากกับแฟนไปว่า เราคบกันมาครบ 6 ปีแล้วนะ เธอไม่อยากแต่งงานหรอ / เค้าตอบกลับมาว่า เค้าไม่พร้อม เราเลยถามว่าเรื่องอะไรบ้าง ถ้าเป็นเรื่องสินสอด เราไม่เอา แค่แหวนไม่ต้องแพงมาก วงเดียวพอ / เค้าก็ตอบกลับมาว่า ไม่ใช่เรื่องนั้น แล้วเค้าก็เงียบแล้วเดินไปซื้อขนมกิน แล้วเราเลยไม่กล้าถามอีกเลย / แล้วเมื่อต้นปี 2562 นี่ เราแผลนเมื่อปลายปีว่าปีใหม่ เราอยากไปญี่ปุ่น เค้าก็บอกไปดิ เลยจัดการเคลียร์เรื่องตั๋วเรียบร้อย ถึงวันจะบิน เรามารอเค้าที่สนามบินนานมาก ไม่มาสักทีเราโทรไปก็ไม่รับ จนอีก 2 ชั่วโมงเครื่องจะออกเราโทรไปเค้ารับและ เค้าบอกว่า ไปไมได้ ต้องไปบ้านแม่กระทันหัน เราเลยเอ้า ... แล้วตั๋วแล้วอะไรอะ เค้าบอกยกเลิกไปเลย ด้วยความที่เราอยากไปมากเลยจำใจต้องไปคนเดียว และเที่ยวแบบไม่แฮปปี้เลย เวลากลับมาถึงไทย เราก็โทรหาเค้าบอกไปกินข้าวกัน เค้าก็มารับและไปด้วยกัน จนมาสัปดาห์ที่แล้ว เค้ามาหาที่คอนโดและชวนไปดินเนอร์ เราก็แบบตกใจมาก เพราะคบกันมานานมากก ไม่เคยดินเนอร์เลย เค้าบอกให้เราแต่งตัวสวยๆนะ ในใจเราคิดว่าคงขอแต่งงานแน่เลยดีใจมาก แล้วก็ไปดินเนอร์กัน เริ่มกินไปสักพักเค้าพูดว่ามีไรจะบอก เค้าพูดว่า ขอโทษที่ไม่ไปญี่ปุ่นด้วยกัน ขอโทษที่ทำให้ไม่สบายใจ ขอโทษที่ชวนทะเลาะ เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม เราก็เลยถามว่า คืออะไรอะ เค้าทำผู้หญิงคนนึงท้อง เราก็แบบเห้ย ไม่เล่นนะ อย่าอำแบบนี้ เค้าบอกว่า จริงๆ เราโกรธมากเลยถาม ว่า ทำไมถึงทำแบบนี้เค้าบอกว่า เค้าพลาดไปแล้ว เราเลยถามแล้วจะรับผิดชอบเรื่องนี้ยังไง เค้าบอก ก็รับผิดชอบแล้ว เราก็เลยถามแบบโมโหมาก ว่า รับยังไงเล่า เค้าก็เลยบอกว่า ก็ตอนปีใหม่ ที่เค้าไปญี่ปุ่นไมได้ จริงๆเค้าไมได้ไปบ้านแม่ เค้าไปแต่งงานกับน้องเค้า (มารู้ที่หลังคือเพื่อนไปสืบมาหลังจากมีเรื่องนี้คือน้องคนนี้เค้าคบกันตั้งแต่ที่คบกับเรา 2 ปีแรก เค้าคบกันมาตลอด โดยที่ฝ่ายน้องเค้าก็ไม่รู้ว่าแฟนเราคบกับเรา และน้องเค้าท้องก่อนตั้งแต่ที่เราจะถามเรื่องแต่งงานเดือนตุลาคมอีก และหลังจากนั้นเค้าก็วางแผนงานแต่งอะไรกันเรียบร้อย ) เราช๊อคมาก เสียใจมาก ทำไมทำกับเราแบบนี้ ทำไมเค้าไม่บอกเรา 6 ปีที่ผ่านมาคือไม่มีเลยหรอ เค้าปล่อยเวลาให้เนิ่นนานมาขนาดนี้ เพื่ออะไร เค้าเห็นเราไม่มีหัวใจหรอ วันนั้นเราแย่มาก โทรหาเพื่อนมารับและอยู่บ้านเพื่อนยาวเลยและคือ ไม่ไปทำงาน ไม่กินข้าวไม่อะไรทั้งนั้น เป็น 2-3 วันเลย วันนี้เหมือนดีขึ้นเลยมาถามเพื่อนที่อาจจะเจอปัญหาทำนองเดียวกัน ว่า จะรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไง และควรจะทำยังไงต่อไป ... ตอนนี้เราคิดอะไรไม่ออกเลย ตื้อไปหมด นี่กว่าจะพิมพ์จบพิมพ์ๆหยุดๆ