สวัสดีค่ะ วันนี้ขอคำปรึกษาทุกคนด้วยนะคะ คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง สนิทกันมาก ไปไหนไปด้วยกันตลอด
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้อาจารย์ให้ทำงานกลุ่ม กลุ่มละ 5 คนค่ะ เราทักไลน์ไปถามเพื่อนว่าอยู่ด้วยกันมั้ย แล้วเราค่อยหาเพิ่มอีกสามคน
เค้าอ่านไม่ตอบไปพักใหญ่ แล้วก็พิมพ์กลับมาราวๆ 20 นาทีได้ ว่า "ไม่รู้อะ" ประโยคนี้เราสตั๊นไปเลย
"ไม่รู้อะไรอะ เราก็อยู่ด้วยกันไงแค่หาคนเพิ่ม พรุ่งนี้ไปฝึกกุว่างกุทำให้ได้" เพื่อนตอบกลับมาว่า "ถามเพื่อนก่อน" สตั๊นไปสามวิ
เราเลยกลั้นใจถามไป คือความรู้สึกตอนนี้ใจมันโหวงๆ หายใจไม่ทั่วท้องด้วยกลัวคำตอบ "ถ้าเค้าให้อยู่กลุ่มด้วย ก็จะอยู่กับเค้าใช่ไหม"
เพื่อนอ่านแต่ไม่ตอบ เรารอจนครบครึ่งชั่วโมงแล้วถามว่า "ถ้าจะอยู่ก็บอกก่อนห้าโมงเย็นนะ" คือเรารอเค้าคนเดียว เค้าเป็นเพื่อนเรา เพื่อนที่สนิทที่สุด
เราเจ็บตั้งแต่ประโยคที่ว่า ถามเพื่อนก่อน อ้าวแล้วเราไม่ใช่เพื่อนเค้าหรอ เราเป็นอะไรอะ
16.35 น. "ไม่อยู่" ประโยคสั้นๆที่ตอบกลับมา ทำนบน้ำตาแตกเลยค่ะ เจ็บมากเหมือนมีอะไรเสียดแทงในอก คิดถึงสิ่งที่ทำร่วมกันมาเสียใจมาก
ทักไปเตือนให้มาเรียน จองที่นั่งให้ ซื้อชีทให้บางครั้ง ไปกินของอร่อยๆด้วยกัน ลงเรียนกลุ่มเดียวกัน คอยรับฟังปัญหา ปลอบใจเขาเวลาอกหัก ที่พูดมาไม่ได้จะรำลึกบุญคุณอะไรนะคะ
แต่เราเสียใจมาก เจ็บไปหมด ผิดหวัง เพื่อนคนอื่นเราก็มีค่ะแต่เป็นเพื่อนที่รู้จักผ่านๆ ไม่สนิท แต่คนนี้เราไว้ใจ เราสนิทที่สุด ทำอะไร มีอะไรเรานึกถึงเขาเป็นคนแรก เราสับสนไปหมด เคยคิดว่ารู้จักเพื่อนดี แต่วันนี้เรารู้สึกเหมือนกับโดนหักหลัง อยากถามกลับไปว่า เคยมองเราเป็นเพื่อนหรือเปล่า
คำว่าถามเพื่อนก่อนมันชัดเจนในตามาก เราเห็นเค้าสำคัญแต่เค้าเห็นเราสำรอง เค้าเลือกที่จะทิ้งเราไปอยู่กับเพื่อนที่เอื้อประโยชน์ให้มากกว่า
ไม่รู้จะทำยังไงค่ะถ้าเจอกันในชั้นเรียน เราจะมองหน้ากันยังไง จะพูดกันยังไง ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรียกเค้าว่าเพื่อนสนิทไม่ได้แล้ว เราควรทำตัวยังไงคะ เราคงไม่สามารถหักดิบถึงขนาดไม่คุย ไม่เผาผีไปทั้งชาติได้ ใจไม่แข็งพอ