มีอะไรที่ชั้น27

กระทู้คำถาม
ผมเป็นคนต่างจังหวัด
ยังไม่มีอาชีพเป็นหลักแหล่ง ช่วงรอหางานอยู่ที่ต่างจังหวัด
ทางลุงผมได้ติดต่อมา ถามผมว่า
อยากทำงานพาร์ทไทม์ไหม
พอดีทาง บริษัทที่ลุงทำงานอยู่ เขาต้องการคนอยู่พอดี
แกก็เลยนึกถึงผมขึ้นมา
ลุงอยากให้ผมลองมาทำงานนี้ไปก่อน
จนกว่าผมจะได้งานเป็นหลักแหล่งค่อยออกก็ได้

ลุงผมทำงานเป็น รปภ แกอายุมากแล้ว
แกบอกว่า งานสบายๆ นั่งๆนอนๆ เฝ้าตึกแค่นั้นเอง
ห้องก็ไม่ต้องเช่า มีทีพักให้ด้วย

ผมก็เลยตัดสินใจเดินทางไปหาลุงตามที่แกนัด

พอไปถึง หลังจากทำเอกสารและรับชุดกับทาง บริษัทที่ลุงสังกัดอยู่แล้ว
ผมกับลุงก็เดินทางมาที่ อาคารที่ผมจะมาประจำหน้าที่

พอเดินทางไปถึง ก็ช่วงประมาณ เย็นมากแล้ว
เดินเข้าไปที่หน้าอาคาร ก็มี รปภ ออกมา ทำความเคารพลุงผม
ลุงผมแกเป็น หัวหน้าตรวจการณ์หนะครับ
แล้วลุงก็แนะนำให้รู้จัก กับ รปภ คนนั้น
มองดูแล้วก็ ยังวัยรุ่น อยู่ครับ น่าจะรุ่นราวคราเดียวกันกับผม
ลุงบอกว่า รปภ คนนี้เขาพึ่งมาอยู่ได้สองสามวันเหมือนกัน
หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จ ลุงก็พาเดินเข้าไปในอาคาร

ผมเดินไปพลางมองบรรยากาศรอบๆไปพลาง
แหงนมองขึ้นไปดูอาคาร
โห มันเป็นอาคารที่สูงมากๆครับ  ไม่รู้ว่ากี่ชั้นนะ
แต่มองดูรอบๆดีๆอีกที มันเป็นอาคารร้างครับ
อ้าวตอนแรกมองดูไกลๆนึกว่า เป็นอาคารที่เปิดใช้งานแล้ว
เพราะมีกระจกหน้าต่างอะไร อย่างกะอาคารที่สร้างเสร็จใหม่ๆ

พอเดินเข้าไปในอาคารชั้นล่าง ก็ถึงเห็นสภาพที่ชัดเจนขึ้น
คือภายในเป็นผนังเปลือยเปล่าไม่ได้ตกแต่งอะไร

ลุงพามาหยุดคุยกันในห้องโถงชั้น1

ก็สรุปประมาณว่า
คือในแต่ละวัน จะมี รปภ เฝ้าอาคารนี้ อยู่ สี่คน
แบ่งเป็นกะกลางวันสองคน และกะกลางคืน2คน

ให้เฝ้าหน้าตึกคนหนึ่ง และเฝ้าในตึกอีกคนหนึ่ง
ก็ตรงที่เรานั่งคุยกันอยู่นี่แหละ

ส่วนใครจะอยู่กะไหนก็ให้ตกลงกันเอาเอง
เดี๋ยวจะให้เบอร์โทรอีกสองคนไว้

แล้วก็มีเงื่อนไขอีกว่า
ในแต่ละกะ จะต้องขึ้นไปตรวจตึก สองรอบด้วย

คุยกันอยู่พักหนึ่ง ลุงก็เลยพาเดินขึ้นไปดูจุดตรวจในแต่ละชั้น
พอเริ่มเดินบันไดขึ้นไป
ลุงก็บอกว่า ที่นี่มีทั้งหมด 30 ชั้น
ชั้นที่จะต้องไป แตะการ์ดตรวจจะอยู่ทุกๆ 5 ชั้น

พอเดินตามลุงออกมาถึงชั้น ลานจอดรถ
มันเเป็นชั้นที่ 5 พอดี ลุงก็บอกว่า
ก็ให้เอาตัวการ์ดทัวร์ ไปแตะที่แถบป้ายหน้าโถงลิฟท์
แล้วลุงก็พาเดินไปตรงหน้าลิฟท์
ผมมองไปมันก็เป็นประตูลิฟท์ที่ปิดอยู่

ผมก็เลยถามลุงว่า แล้วลิฟท์ใช้ไม่ได้หรือลุง
ลุงก็บอกว่า มันมีแต่ประตูลิฟท์แต่ว่า ข้างใน
มีแต่บ่อลิทฟ์โล่งๆ ไม่มีตัวลิฟท์หรอก

แล้วลุงก็พาพวกเราเดินขึ้นไปดูเรื่อยๆจนถึงชั้นที่เป็นส่วนของออฟฟิต
พอเดินออกมาจากบันได มองไปกวาดตามองซ้ายไปขวาทีเดียว
ก็มองได้หมดทั้งชั้นแล้วครับ
เพราะว่ามันไม่มีการกั้นห้องอะไรเลย เป็นพื้นที่โล่งๆ
แต่มีหน้าต่าง มีขอบผนังเป็นกระจกทั้งหมด แล้ว

ลุงก็พาเดินไปเรื่อยๆ ก็จะมีสภาพแบบเดียวกันนี้ทุกชั้น
จนไปถึงชั้น ยี่สิบกว่าๆ เริ่มเหนื่อย
ก็เลยนั่งพักกัน

ผมก็เลยถามลุงว่า มันก็ไม่เห็นมีอะไรที่มีค่าเลยอะลุง
ทำไมต้องเดินขึ้นมาตรวจด้วย

ลุงก็บอกว่า เคยมีพวกวัยรุ่นมันชอบลักลอบ มามั่วสุมกัน
ก็ต้องเดินขึ้นมาตรวจ หรือบางที กระจกมันแตกเองก็มีบางชั้น
ยิ่งชั้นสูงๆ จะมีกระจกแตกเยอะ เพราะลมมันแรง

พอพากันเดินขึ้นไปประมาณชั้น 25 ขึ้นไป
เริ่มมีการก่อผนังบางส่วน แต่ก่อไม่เสร็จ
ผมเดินเข้าไปดู ก็จะเป็นคล้ายๆกำลังก่อห้องน้ำ

เดินขึ้นไปชั้น 26 ก็เริ่มมีกำแพงมากขึ้น ซอยเป็นห้องซับซ้อนจนดูมืดๆสลัวๆ
ลุงก็พาเดินดู แล้วก็บอกว่า ชั้นนี้กับชั้นข้างบนจะเริ่มมีกั้นเป็นห้องๆแล้ว

พอเดินขึ้นไปชั้น27 ปรากฏว่า เหมือนเขากั้นห้องอะไรเสร็จหมดแล้ว
แต่จากโถงลิฟท์จะเดินเข้าไปตรวจภายในชั้นนั้น
มีประตู ถูกปิดด้วยไม้อัด เลยทำให้เข้าไปข้างในไม่ได้

ลุงก็บอกว่า ชั้นนี้ เดิมเข้าใช้เก็บของ ข้างในน่าจะเป็นเก็บพวก กระจก
เขาก็เลยปิดตายไว้

พอถึงชั้นนี้ผมก็เลยรู้สึกปวดฉี่ เลยถามลุงว่า
แล้วห้องน้ำมันใช้ได้ไหมลุง ถ้าอยู่บนตึกแล้วปวดฉี่ทำยังไง
ลุงก็บอกว่า ตั้งแต่ชั้น 26 ขึ้นไปนี่แหละ
ก็ไปฉี่ได้ แต่ไม่มีน้ำนะ ก็ให้มันระบายลงมาตามท่อเอง
ผมก็เลยรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ข้างๆโถงลิฟท์
พอเข้าไปในห้องน้ำ
มีกระจก มีผนังห้องน้ำอะไรสมบูรณ์พอสมควรครับ
มีโถปัสสาวะ เรียงรายอยู่หลายอัน
ผมก็เลยรีบวิ่งไปฉี่
ช่วงที่กำลังทำธุระอยู่
อยู่ๆก็ได้ยินประตูห้องน้ำด้านหลังผมมันแง้ม ดัง แอ๊ดดดด.
ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก
เพราะคิดว่ามันคงมีลมมีอะไรทำให้ประตูมัน ขยับเองบ้างหละ
พอทำธุระเสร็จ หันหลังกลับจะกลับออกมา
แล้วผมก็มองไปที่ประตูห้องน้ำโดยบังเอิญ
มีสีสเปย์พ่นเป็นสีแดงตัวใหญ่ ติดอยู่กับประตู "ผีดุ"
เห็นแบบนั้น ผมขนลุกเกรียวขึ้นมาทันทีเลย
รีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำเลย

พอออกมาจากห้องน้ำก็เห็นลุงกับ รปภ ยืนรออยู่หน้าโถงลิฟท์
ลุงถามว่า เป็นอะไร  
ผมก็บอกว่าเปล่าครับ
ลุงก้บอกว่า ทำไมผมตั้งอะ

ผมเลยเอามือจับหัวผมดู จริงๆด้วยครับ
รู้สึกผมของผมมันฟูๆ

ผมก็เลยรีบบอกลุงไปว่า ไม่รู้เหมือนกัน มันเป็นของมันเอง

จากนั้นลุงก็พาเดินขึ้นไปดูชั้นอื่นๆต่อ
ชั้น 28 กับ 29  สองชั้นถูกแบ่งเป็นแค่สองโซน
ห้องด้านซ้ายกับห้องด้านขวา แต่ภายในยังไม่ได้ตกแต่งอะไร
ส่วนชั้น30 ก็เป็นชั้นสระว่ายน้ำ

หลังจากลงมาข้างล่าง
ผมก็เลยถามลุงว่า
แล้วทำไมอาคารนี้มันถึงร้างอะลุง
ก็เห็นสร้างจวนจะเสร็จหมดแล้วนี่

ลุงก็เล่าว่า อืม เดิมเจ้าของเขาจะสร้างเสร็จแล้วหละ
แต่ดันมาเสียชีวิตเสียก่อน แต่ทางบ้านเขา
ก็ดันมีแค่เมียกับลูกน้อยที่แบเบาะ ก็เลยบริหารงานไม่เป็น
สุดท้ายไม่รู้ทำอีท่าไหน ตึกนี้ก็เลยโดนธนาคารยึด

พอได้ฟังแล้ว
ผมก็อึ้งไปเลย
โห อีกนิดเดียวจะเสร็จแล้ว ทำไมให้โดนยึดง่ายๆแบบนี้หละ น่าเสียดายจริงๆ
ผมก็ได้แต่คิดในใจ

หลังจากนั้นลุงก็พาผมไปดูที่พักด้านหลังตึก
มันเป็นห้องเก็บของที่อยู่ติดกับห้องระบบไฟฟ้า
ห้องไฟฟ้าตรงนั้นมีโซ่ใส่กุญแจล๊อคไว้อยู่
ด้านข้างก็เป็นห้องที่ลุงบอกว่า พักที่นี่ได้
พอเปิดไปดู
ก็เจอที่นอนหมอนมุ้ง เสื้อผ้า หม้อหุงข้าว ของใช้อื่นๆอีกเพียบ
มันดูรกๆ ไม่น่าดูเลย จนผมถึงกับผงะ

ผมก็เลยถามลุงว่า ของของใครอะลุง
ลุงบอกว่า ของ รปภ คนก่อน
อยู่ๆเดือนที่แล้วมันก็โทรมาบอกว่า ลาออก แล้วมันก็หายไปเลย
ทิ้งข้าวของไว้ อย่างที่เห็นนี่แหละ


โปรดติดตามตอนต่อไป
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 91
ตอนที่ 7 (ตอนจบ)
พอได้ยินเสียงนั่น ผมก็ผวาขึ้นมาอีก
ขั่งใจอยู่เสี้ยวหนึ่ง ว่าจะตอบรับไหม
เสียงนั่น มันขาดๆหายๆจนฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงใครกันแน่
ช่วงที่กำลังเอื้อมมือที่สั่นๆไปหยิบ วอ
อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ในมือผมอีกข้างก็ดังลั่นขึ้น

ผมไม่ทันได้ตั้งตัว ตกใจ สะดุ้งจนแทบหงายหลัง

พอรีบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็ปรากฏว่าเป็นเบอร์ลุงผมโทรมา
ผมรีบรับสาย พูดเสียงตะกุกตะกัก ไปแบบรีบร้อน

ละ ลุง ลุง รปภ สมหมาย ตะ ตาย ตาย แล้ว

แล้วหลังจากนั้น ก็ไม่รู้ว่าผมพูดอะไรไปบ้าง
ได้ยินแต่ลุงถามว่า เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น
จนลุงคุยกับผมไม่รู้เรื่องแล้ว
ลุงก็บอกว่า ให้รออยู่หน้าตึก เดี๋ยวเข้าไป
แล้วลุงก็วางหูไป

ผมรีบเดินลงมาจากตึก รู้สึกเข่าอ่อน
และตัวสั่นเทา อยู่ตลาดเวลา
พอลงมาถึงโถงชั้นล่าง ได้
ผมก็รีบเดินเข้าไป ตรงที่มีหลอดไฟเปิดสว่างอยู่
นั่งลงกับพื้นหลังพิงผนัง เอามือกอดเข่าโยกตัวไปมา
แบบคนทำอะไรไม่ถูก  
นั่งรอลุงอยู่ตรงนั้นเงียบๆ
นั่งรออยู่ได้สักพัก ในใจผมก็ได้แต่คิดว่า
เมื่อไหร่ลุงจะมา ทำไมนานจัง

แล้วอยู่ๆเสียง วอ  ก็ดังขึ้นมาอีก
แคล๊ค... แคล๊คๆๆ
วอ1 เรียก วอ2   วอ2 ทราบแล้วเปลี่ยน
ผมสะดุ้งขึ้นมาอีก
จับวอขึ้นมาช้าๆ ด้วยมือที่สั่นๆ
แล้วก็พยายามตอบกลับไป

วอ2 ทราบแล้วเปลี่ยน

แล้วผมก็ได้ยินเสียงตอบกลับมา
เป็นเสียงขาดๆหายๆ ประมาณว่า

ขึ้นมาหรือยัง

พอได้ยินดังนั้น มือผมก็สั่นแรงขึ้น
พยายามฝืนใจถามกลับเขาไป

พะ พะ พี่ อยู่ไหน

แล้วเสียงนั่นก็ตอบกลับมาว่า

อยู่ดาดฟ้า  กูหนาว

ผมได้แต่กั้นใจไว้ พยายามเก็บอาการ

"นี่พี่แกยังไม่รู้ตัวอีกหรือ"

แล้วผมก็ถามแกไปว่า
คุณ เป็นใคร

เสียงวอ เงียบหายไป
สักพัก ก็มีเสียงตอบกลับมา

ก็ รปภ.. แคล๊ค... แคล๊ค...

สมหมายไง

เท่านั้นแหละผม โยนวอทิ้งแล้วก็รีบวิ่งออกมาจากตัวตึกทันที
..................................................
ผมวิ่งออกมายืนรอลุงอยู่ตรงประตูทางเข้าโครงการ
เดินไปเดินมา ทำอะไรไม่ถูก อยู่พักใหญ่
แล้วลุงก็มากับ รปภ อีกสองคน

พอลุงเห็นผมแกก็ถามว่า ไปโดนอะไรมา เลือดเต็มเสื้อเลย
ผมก็เลยบอกว่า เลือดกำเดาผมเอง
แล้วก็พากันรีบเดินเข้าไปในอาคาร

ลุงถามว่าเจอศพอยู่ที่ไหน
ผมก็บอกว่าอยู่ในบ่อลิฟท์

พอเข้าไปในโถงชั้นหนึ่งได้ เห็นวอของผมตกอยู่ที่พื้น
ลุงก็เก็บเอามาให้ผมถือไว้
แล้วลุงก็ให้ รปภ ที่มาด้วย
งัดประตูเล็กๆที่มีโซ่คล้องอยู่ ออก
แล้วก็พากันเข้าไปข้างใน
พอเดินไปถึงโถงลิฟท์ ก็พากันเปิดบานประตูลิฟท์ตัวหนึ่งออก

พอฉายไฟลงไปดูในบ่อลิฟท์
ลุงก็ถึงกะผงะออกมา
หืม... เสียงลุงพูด พลางเบือนหน้าหนี
ผมเอามือปิดจมูก ชะโงกหน้าไปดู
มองลงไปเห็น สปริงใหญ่ๆโผล่อยู่ สองสามแท่ง
เห็นศพ นอนคว่ำหน้า อยู่บน สปริงที่โผล่มาแท่งหนึ่ง
ไส้แตกทะลัก เห็นแต่ไส้ลอยไปมาอยู่ในน้ำ

พอดูศพเสร็จ ลุงก็ถามว่า
เขาตกลงมาจากชั้นไหน
ผมก็บอกว่า น่าจะชั้น 3 เพราะเห็นประตูลิฟท์ที่ชั้น3 มันเหมือนโดนชนพัง

แล้วลุงก็โทรไปแจ้งหน่วยกูภัยมา
พวกเราก็เลยออกมารออยู่ข้างนอก
จนเกือบๆรุ่งสาง หน่วยกู้ภัย ก็มาถึง พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ กว่าจะนำศพ ขึ้นมาจากบ่อลิทฟ์ได้

พอลุงเข้าไปดูศพ ลุงก็หันมาบอกผมทันที
ไม่ใช่ รปภ สมหมาย นี่

พอได้ยิน ผมก็รีบ ชะโงกหน้าไปดู ศพที่เขาเอาขึ้นมาทันที
สภาพศพ คือ เปื่อยยุ้ย ขาวซีด แขนขาวยาว

พอเห็นแบบนั้น หน้า รปภ ตัวผอมๆสูงๆ หน้าขาวซีด
ที่ผมเจอคืนแรก ก็แว๊บขึ้นมาในหัวผมทันที

เฮ้ย...
ผมขนลุกซู่ขึ้นมาอีก  ยืนจังงัง ทำอะไรไม่ถูก
ได้ยินแต่เสียงลุงพูดว่า

นี่มัน รปภ คนก่อนที่ มันลาออกไปเมื่อเดือนที่แล้วนี่

แล้วลุงก็ถามผมว่า
รปภ สมหมายอยู่ไหน
-------------------------------------------

หลังจากบอกลุงไปว่า รปภ สมหมายอยู่ไหน
ลุงก็ให้ รปภ สองคนขึ้นไป ตาม รปภ สมหมาย บนดาดฟ้า
พอหน่วยกูภัยนำศพ รปภ คนเก่า ขึ้นรถไปแล้ว
ผมกับ รปภ สมหมาย ก็ถูก ตำรวจ นำตัวไปสอบปากคำต่อที่สถานี

....................................................

เรื่องราวทั้งหมด ก็เป็นอย่างนี้แหละครับ

ผมพูดกับตำรวจที่นั่งฟังอยู่ตรงหน้าผม สองสามนาย
ตอนแรก ก็ไม่มีใครมาสนใจครับ เห็นเดินไปเดินมากันอยู่แถวนี้
พอผมเล่าไปเล่ามา ไหงกลายเป็นพากันมานั่งฟัง กันหลายคนเลย

พอเเล่าจบ ตำรวจท่านหนึ่งก็พูดว่า
เมื่อก่อนก็เคยมีเจ้าหน้าที่ ไปเจอดีที่นั่น เหมือนกัน
แต่ย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว  เรื่องมันเป็นยังไงน้าาาา
ท่านทำท่านึกอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ ร้องเรียกตำรวจอีกท่านหนึ่ง
ที่กำลังเดินเข้าประตูมาพอดี

เออ..เออ.. นี่ไง  มาพอดี

ผมหันไปมอง ก็เห็นเป็น ตำรวจ ดูมีอายุพอสมควรแล้วครับ

ได้ยินแต่เสียง ตำรวจคนที่จดคำให้การณ์ผมอยู่ พูดว่า

ป๋า ป๋า   เล่าเรื่อง สายตรวจ ไอ้ที่เจอผีให้ฟังหน่อย

แล้วท่านก็เดินมา หากลุ่มที่ผมนั่งอยู่
แล้วก็ถามว่า
ทำไม เจอมาอีกแล้วหรือ

แล้วก็คุยกับเพื่อนตำรวจไปมาอยู่พักหนึ่งก่อนท่านจะเริ่มเล่าให้ฟังดังนี้ครับ

ช่วงที่กำลังก่อสร้างตึกนั้น ทาง สน จัด สายตรวจ ไปตรวจตู้แดงแถวนั้นให้
ช่วงดึกๆไปตรวจตู้แดง ก็ไปเจอผู้หญิงใส่ชุดแดง ยืนรอรถอยู่ในที่มืดๆ
พอสายตรวจขี่มอไซค์ผ่านออกมา หันกลับไปดู ที่มืดๆตรงนั้น
ก็ไม่เห็นผู้หญิงแล้ว

วันหนึ่งไปตรวจตู้แดงช่วงตีสอง ก็เจอแท๊กซี่จอดเสียอยู่
อยู่ตรงแถวๆนั้น เปลี่ยวๆมืดๆ
พอเข้าไปดู
แท๊กซี่ก็เล่าให้ฟังว่า
ก่อนรถจะเสีย สตาร์ทไม่ติด
เห็นผู้หญิงตัวขาวๆ ใส่เสื้อแดงเหมือนคนจีน ยืนโบกรถอยู่
พอแวะเข้าข้างทางมาจอดรับ
เห็นยืนอยู่ข้างกระจกฝั่งฟุตบาท  
รอตั้งนานก็ไม่ขึ้นมาสักที
เลยหมุนกระจกลง จะถามว่าไปไหน
พอเอากระจกลง ก็ไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นเสียแล้ว
แล้วเครื่องก็ดับเลย สตาร์ทยังไงก็ไม่ติด

แล้วก็เห็นสายตรวจเล่าให้ฟังว่า
ช่วงก่อสร้างตึกตรงนั้น เคยมีคนงาน โดนลิฟท์ก่อสร้าง ตัดหัวขาดด้วย

พอได้ยินตำรวจคนนั่นเล่าจบ ผมก็ตกใจมาก
เฮ้ย.. ทำไม เล่าได้เหมือนกันเลยทั้งๆที่แกไม่ได้ฟังเรื่องที่ผมเล่ามาก่อน

พอได้ฟังแบบนั้น ผมก็เลยถามตำรวจคนนั้นไปว่า
แล้วที่ตรงนั้น มันมีอะไรครับทำไมถึง มีอาถรรพ์แปลกๆ

ตำรวจท่านนั้นก็เล่าให้ฟังอีกว่า

ตรงนั้นมันเป็นที่เก่าแก่ มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่
แต่พอพ่อแม่เสีย ก็มีลูกคนหนึ่งอยากขายที่ แต่พี่น้องคนอื่นไม่เห็นด้วย
ก็เลยทะเลาะกัน ทะเลาะกันถึงขั้นฆ่ากันเองเลย
แต่ก็ไม่รู้ว่ามีใครตายบ้างนะ รู้แต่ว่าสุดท้าย ก็ขายที่ดินนั้นไป
แล้วคนที่มาซื้อก็เอามาทำโรงน้ำแข็ง ทำไปทำมา
ลูกจ้างก็ดันมาฆ่าเฒ่าแก่ตาย ตรงนั้นก็เลยถูกทิ้งเป็นโรงน้ำแข็งร้างไป
ช่วงหลังก็มีคนมาซื้อที่ แล้วก็ทำเป็นร้านอาหารบังหน้า
แต่จริงๆ ก็แอบเปิดเป็นบ่อนใหญ่อยู่ข้างใน
ช่วงก่อนที่บ่อนจะปิดตัว
มีเจ้าพ่อ ขาใหญ่ มีเรื่องกินแหนง แคลงใจกันอยู่กับเจ้าพ่ออีกฝ่าย
นัดกันมาเล่นพนันกันที่นั่น
แต่แทนทีจะ จะพนันเอาบ้านเอารถกัน  กลับกลายเป็นว่า
พนันกันแย่งผู้หญิงคนหนึ่ง
สุดท้ายพอมีอีกฝ่ายแพ้ แล้วรับไม่ได้
ก็เลยสั่งลูกน้องกาดยิงกันไปมา เพื่อแย่งผู้หญิง
สุดท้ายก็ตายกันหมด  ทั้งสองฝ่าย
รวมถึงผู้หญิงคนนั้นด้วย

พูดจบ
ผมนี่ นึกถึง ภาพบ่อนตรงนั้นขึ้นมาในหัวเลยครับ
โห.. แย่งผู้หญิงกันขนาดนี้เลยหรือ

แล้วตำรวจท่านนั้นก็เล่า ต่ออีกว่า
มีผู้หญิงคนหนึ่งโบกรถแท๊กซี่ ให้ไปส่งที่บ่อน
แท๊กซี่ก็แปลกใจ ทั้งๆที่เดินไปไม่ไกลก็ถึงบ่อน
แล้วทำไมต้องเรียกแท๊กซี่ด้วย
พอรับผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในบ่อน
ผู้หญิง บอกให้รออยู่ข้างหน้า แล้วก็หายเข้าไปตั้งนานก็ไม่ออกมา
พอตัวเองเดินลงไปตาม
เข้าไปข้างใน ถึงเห็น ศพคน นอนตายเกลื่อนในบ่อน
แล้วก็เจอผู้หญิงคนที่นั่งรถแท๊กซี่มา นอนตายตาเหลือกอยู่กับพื้น

พอเล่ามาถึงตรงนี้ผมขนลุกซู่เลย
ภาพที่ผมเจอหน้าผู้หญิงคนนั้นในกระจก  แว๊บขึ้นมาทันที
อะไรจะขนาดนั้น

แล้วแท๊กซี่คนนั้นก็เลยแจ้งให้ตำรวจทราบว่า เกิดเหตุยิงกันตาย

พอท่านเล่าจบ ท่านก็บอกว่า
ก็รู้เท่านี้แหละ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า
ทำไมที่ตรงนั้นมันถึงทำอะไรไม่ขึ้นเลย
ทั้งๆที่ก็เปลี่ยนเจ้าของมาหลายมือแล้ว

------------------------------------
ช่วงสายๆ ผมกลับมาขนข้าวของที่อยู่ในห้องพักหลังตึกร้าง พร้อมกับลุง
ผมก็เลยบอกลุงว่า เจอหวีอันนี้ อยู่ในห้องชั้นหนึ่ง
ลุงเอามาดู แล้วก็บอกว่า  ของอาถรรพ์แบบนี้มันต้องเอาไปทำลาย

วันนั้นลุงก็เลยพาผมไปรดน้ำมนต์ กับ ให้พระท่านเผาทำลายหวีนั้นไป
พอเสร็จพิธี ลุงก็พาผมไปส่งขึ้นรถกลับต่างจังหวัด

เพราะผมบอกลุงว่า ผมคงทำต่อไม่ไหว  แค่ขึ้นไปบนตึกกลางวันก็หลอนแล้ว
ลุงเข้าใจก็เลยไม่ว่าอะไร

สองสามวันต่อมา
ลุงก็โทรมาบอกว่า ได้ไล่ รปภ สมหมายออกแล้ว
เพราะวันที่เกิดเรื่อง ลุงให้ตรวจฉี่ รปภ สมหมายด้วย
ปรากฏว่าเจอสารเสพติดครับ ก็เลยไล่ออกไป

มิน่า วันนั้นทำไมพี่แก ดูขยันจัง แล้วก็หลอนๆด้วย

ส่วนเรื่อง รปภ คนเก่าที่เสียชีวิต
จากที่ผมเจออะไรมา ผมขอเดานะครับ
ว่าเหมือนแกกำลังจะทำพิธีกรรมอะไรบางอย่าง
เพื่อจัดการกับวิญญาณผู้หญิงคนนั้น
เหมือนแกขังวิญญาณผู้หญิงคนนั้นไว้ในห้องนั้นได้
แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสุดท้ายแล้วทำไม
แกถึงตกบ่อลิฟท์ตายแบบนั้น
แต่เห็นลุง โทรมาเล่าให้ฟังว่า
จากที่ตรวจดูข้าวของในตัว
ก็ไปเจอกระดาษแผ่นหนึ่ง พับอยู่ในกระเป๋าเสื้อ รปภ คนที่เสียชีวิต
พอเอามาดูแล้วก็เป็น เหมือน กระดาษที่ถ่ายเอกสารมา
ข้างในเขียนเป็น คาถาอะไรสักอย่าง
แล้วมีชื่อ ลงท้ายกระดาษว่า  อาจารย์คง

จบ บริบูรณ์

















โปรดติดตามเรื่องราว สยองขวัญ ลึกลับได้ใหม่
กับเรื่องสั้นสยองขวัญ ตอน อาจารย์คง  เร็วๆนี้ครับ
ความคิดเห็นที่ 44
ตอนที่ 4
พอเห็นแบบนั้นผมก็รีบลนลานออกมาจากห้องนั้นทันที
พอออกจากห้องนั้นมาได้ มองดูบรรยากาศในโถงใหญ่
มันก็ทำให้ผมขนลุกชูชันขึ้นมาอีก
เพราะความมืดเริ่มเข้ามาปกคลุมด้านนอกแล้ว
ทำให้บรรยากาศในนั้น มองอะไรรอบๆแทบไม่เห็นเลย
นอกจากบริเวณที่มีลำแสงไฟฉายสาดส่องไป
ผมรีบเอาหวีใส่กระเป๋าเสื้อ แล้วรีบเดินก้มหน้าก้มตา
ออกมาจากภายในตึกนั้นทันที

ช่วงที่เดินได้ยินเสียงหนูวิ่งชนโน่นชนนี่
จนเกิดเสียงดังเล็กๆ เป็นระยะ ระยะ
สงสัยเสียงที่เราได้ยินพวกของอะไรตกก๊องแก๊งในห้องครัว
อาจจะเป็นเสียงพวกหนูวิ่งชนของอะไรในห้องนั้นก็ได้

ผมรีบออกมาจากช่องที่ไม่มีประตู แล้วก็เอาไม้อัดปิดไว้เหมือนเดิม
รีบเดินไปห้องน้ำล้างมือล้างไม้ แล้วไปทานข้าวต่อที่โถงชั้นหนึ่ง
สักพัก รปภ สมหมาย ก็มา

ผมไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง แล้วก็ทำตัวตามปกติ
และมันก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมเริ่มได้พบเจอกับเหตุการณ์แปลกๆนับตั้งแต่วันนั้นมา

เริ่มจากที่ช่วงรุ่งสางของวันที่ผมเจอหวี
ขณะที่ผมกำลังเดินตรวจดูรอบๆอาคารเล่น
รอบๆเเริ่มมีแสงสลัวๆของยามเช้า
จนมองเห็นถนนหนทาง ได้ไกลขึ้นแล้ว
ผมเดินผ่านไปทางห้องที่ผมนอน
แล้วก็อ้อมออกมาทางห้องน้ำ
มองไปที่ขอบฟ้าเห็นแสงพระอาทิตย์เรืองรอง ส่องแสงอ่อนๆ
ยืนดูอยู่สักพัก ช่วงที่กำลังจะเดินต่อ
หันมาดูที่อาคารร้างนั้น
มันก็ทำให้ผมใจหายวาบขึ้นมาทันที
เมือเจอร่างผู้หญิงคนหนึ่งยืนจ้องมองผมอยู่ที่ลานจอดรถชั้น3
ผมตกใจ จนต้องรีบหันไปมองจุดนั้นให้แน่ใจ
แต่ร่างนั้นก็หายวับไปแล้ว

ผมรีบนึกภาพแว็บสุดท้ายที่เจอ ว่าเห็นอะไร เราตาฝาดหรือเปล่า
มันเป็นภาะผู้หญิงผมยาวใส่ชุดแดงๆ เหมือนชุดคนจีน
หน้าขาวซีด  แต่ไม่เห็นหน้าตาเพราะว่าเขาอยูระยะไกลพอสมควร

ผมคิดว่าผมคงตาฝาดไปเอง หรือไม่ก็คงเกิดจากที่ไม่ได้พักผ่อน
ผมก็เลยพยายามไม่คิดอะไร

หลังจากออกจากเวรยาม ทุกๆวันผมจะต้องเปลี่ยนการเป็นอยู่
มาใช้ชีวิตช่วงกลางคืน ส่วนกลางวันผมจะใช้เวลาส่วนใหญ่นอนครับ
แต่หลังจากผมเจอหวีอันนั้น ช่วงที่นอนอยู่ในห้องตอนกลางวัน
ผมมักจะได้ยินเสียงสิ่งของมันตกในห้องเป็นระยะ ระยะ
เป็นเสียงของตกดัง ป๊อกแป๊ก
จนผมต้องตกใจตื่นหลายครั้ง มองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นมีอะไร
นอนๆอยู่ก็ได้ยินเสียงลากเก้าอี้ไปกับพื้นบ้าง
ดัง ครืดดดดด
ผมก็ตกใจตื่นอีก มองไปที่เก้าอี้ มันก็นิ่งเงียบไม่ได้ขยับไปไหน
วันนั้นทั้งวันผมนอนหลับๆตื่นๆ เพราะเสียงประหลาดพวกนี้

ช่วงเย็นตืนมาผมก็ไปเข้าเวร ตามปกติ
ไปหาซื้อ กับข้าว แถวนั้น มากินในโถงชั้นล่าง
นั่งรอ รปภ สมหมาย
ช่วงสักทุ่มหนึ่ง แกก็มา
พอเดินผ่านรั้วประตูเข้ามา แกก็เลยไปเข้าห้องน้ำด้านหลัง
สักพักก็เดินเข้ามาในโถงที่ผมนั่งอยู่

แล้วแกก็มองไปรอบๆ ก่อนจะพูดว่า
อ้าว.. แฟนกลับไปแล้วหรือ

ผมนี่ สะดุ้งเลยครับ รีบหันไปมองที่ พี่แก
แล้วก็ถามว่า  ใครพี่

พี่แกก็บอกว่า อ้าวเมื่อกี้ยังเห็น ผู้หญิงตัวขาวๆนั่งอยู่ข้างๆอยู่เลย

ผมตกใจ ใจหายวาบขึ้นมาเลยตอนนั้น
แล้วก็พยายามบอกพี่แกไปว่า ตาฝาดแล้ว
ผมไม่ได้พาใครเข้ามานะ

หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายไปประจำหน้าที่ใครหน้าที่มัน
แต่วันนี้รู้สึก รปภ สมหมาย แกจะคุยเก่งเป็นพิเศษ
ชวนผมคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปตลอด

ซึ่งอยู่ด้วยกันมาหลายวันก็ไม่เคยเห็นพี่แกเป็นแบบนี้นะ
ส่วนใหญ่จะเงียบขรึม

หลังจากที่ขึ้นไปตรวจตึกกลับลงมา
แกก็ไปนั่งงีบอยู่ที่ป้อมยาม ด้านนอก
ผมก็นั่งอยู่ในตัวตึก
หายไปสักพักใหญ่ แกก็ วอ มาบอกผมว่า
ใครไปเปิดไฟ ในตัวตึก
แกเห็นไฟที่ชั้นลานจอดรถ เปิด สว่างทั้งชั้นเลย
ไล่ขึ้นไปตั้งแต่ชั้นสอง จน ถึงชั้น เจ็ด
ผมก็ถามให้แน่ใจ ว่าพี่แกเห็นจริงหรือ
พอแกยืนยันแบบนั้น
ผมก็เลยลองเดินไปดูที่ชั้นสอง
ปรากฏว่า มันมืดสนิท ไม่มีไฟส่องสว่างอะไรเลย
ก็เลย วอ กลับไป บอกแกว่า

"พี่ตาฝาดอีกแล้ว ไม่เห็นมีไฟสว่าง อย่างที่พี่บอกเลย"

ผมเดินกลับลงมา นั่งอยู่ที่โถงชั้นล่างเหมือนเดิม
สักพัก พี่แกก็ วอ มาอีก
บอกว่าจะไปเดินตรวจดูรอบอาคาร

แล้วไม่นานแกก็ไปเดินตรวจจริงๆครับ
มองไปก็เห็นแต่แกเดินไปมาอยู่ด้านนอก
ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
จนผ่านไปสักพักใหญ่
แกก็ วอ มาอีก
บอกว่า กำลังจะเดินไปตรวจรอบๆอาคาร

ผมก็ตอบรับทราบไป
พลางนึกในใจ  เฮ้ย.. พี่แกวันนี้ทำไมขยันจังวะ

จนดึกมากแล้วประมาณ เที่ยงคืนกว่า
ผมก็ยังเห็นพี่แกเดินวนไปวนมาด้านนอกอยู่เลยครับ
อะไรจะขยันปานนั้น

ผมนั่งงีบหลับไป อย่างลืมตัว
รู้สึกสะดุ้งตื่นอีกที ตอนมี วอ จาก รปภ สมหมายเข้ามา
ผมรีบ หยิบ วอ ถามกลับไป ว่ามีอะไร
รปภ สมหมาย ก็บอกผมว่า
แกอยู่ด้านหลังตึก
เมื่อกี้เห็นผู้หญิงแก่ เดินอยู่ที่บันไดลานจอดรถชั้นสอง
กำลังเดินขึ้นไปบนตึก ให้ผมรีบไปสะกัด

อะไรอีกวะนี่ ผมนึกในใจ
หวังว่าพี่แกคงไม่ตาฝาดอีกนะ

ผมรีบลุกจากเก้าอี้ แล้วรีบเดินขึ้นไปบนชั้นจอดรถทันที
พอถึงชั้นสองผมก็รีบส่องไฟฉายไปดูรอบๆ ก็ไม่เห็นมีอะไร
ได้ยินแต่เสียง วอ เข้ามาบอกว่า
ให้ไปดูชั้นสี่ชั้นห้าเลย พี่แกบอกว่าเห็นผู้หญิงแก่กำลังเดินขึ้นไป
เดี๋ยวแกกำลังตามขึ้นมาดูด้วย

ผมตอบรับทราบ
แล้วก็รีบวิ่งขึ้นบันใดไปดูทันที

พอไปถึงชั้นสี่ ผมก็รีบฉายไฟฉายไปดูรอบๆทั้งชั้น
ก็ไม่เห็นมีอะไร แล้วก็รีบวิ่งขึ้นไปดูชั้นห้าต่อ

ผมวิ่งขึ้นไปตรวจถึงชั้น6 ก็ไม่เห็นมีใคร
สักพักก็ได้ยินเสียงฝีเท้า รปภ สมหมาย วิ่งตามผมขึ้นมา
ผมก็เลยหยุดรอแก
พอเจอ พี่แก ผมก็เลยถามว่า  เห็นจริงหรือ ไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม
แกก็บอกว่าแกเห็นจริงๆ
ว่าแล้วแกก็วิ่งขึ้นไปดูต่อที่ชั้นบน
ผมวิ่งตามหลังแกขึ้นบันไดไป
ดูเหมือนแกจะไม่หยุดตรวจดูชั้นเจ็ดชั้นแปดเลยครับ
แกวิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ จนผมเริ่มเหนื่อย วิ่งบ้างเดินบ้าง
สักพักผมก็หยุดพักอยู่ที่ชานพัก
ได้ยินแต่เสียงฝีเท้าแก วิ่งขึ้นบันใดห่างออกไปเรื่อยๆ
ผมก็เลย วอ ไปหา แก
พี่ผมรออยู่ชั้นนี้นะ ถ้าเจออะไรก็ วอ มาบอกแล้วกัน

แกไม่ตอบกลับ
เสียงฝีเท้าแกวิ่งหายไปไกลขึ้น จนสุดท้ายก็เงียบไป
ผมนั่งรออยู่ตรงชานพักบันไดชั้น 8
เดินขึ้นไปอีกหน่อยก็จะเป็นชั้นที่ทำเป็นออฟฟิตแล้ว
ผมก็เลยค่อยๆเดินขึ้นไปช้าๆ พอถึงชั้นออฟฟิต
ฉายไฟฉายมองไปรอบๆ เป็นลานโล่งไม่มีอะไร
แล้วผมก็เลยนั่งรออยู่ตรงบันไดข้างๆโถงลิฟท์
ผมนั่งพิงผนังโถงลิฟท์ อยู่
มองออกไปตรงกระจก เห็นท้องฟ้าด้านนอก
อ้าว ..วันนี้พระจันทร์เต็มดวงหรือ
ผมมองพระจันทร์เต็มดวงอยู่ตรงนั้น ด้วยความรู้สึกดี
มิน่าบรรยากาศมันเลยดูไม่ค่อยมืดเท่าไหร่
ช่วงที่นั่งรอ รปภ สมหมายอยู่
อยู่ๆ ผมก็ได้ยินเสียง ติ๊ง!!!
ผมตกใจ รีบหันหลังไปชะโงกดูตรงหน้าโถงลิฟท์
แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ
มีลิฟท์ตัวหนึ่ง เปิดออก แสงจากข้างในตัวลิฟท์ ส่องออกมา
ทามกลางความมืดที่ปกคลุมอยู่ตรงนั้น
ผมตกใจ แทบช๊อค

ลิฟท์มันทำงานได้ไง ไหนว่าไม่มีไฟฟ้า

สักพักบานประตูลิฟท์ก็ปิดเข้า แสงสว่างที่ส่องออกมาก็หายไป
พร้อมกับที่ประตูปิด

เฮ้ย... ผีหลอก

ผมรีบ วิ่งร้องลั่น กระเสื-อก กระสนพาตัวเองหนีขึ้นไปตามโถงบันได
รีบ วอ หา รปภ สมหมาย

พี่ พี่อยู่ไหน ผมโดนผีหลอก

ไม่มีเสียงจาก รปภ สมหมายตอบกลับ
ผมรีบวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต แต่ดูเหมือนบันไดที่มีรูปแบบซ้ำๆกัน
มันจะทำให้ผมรู้สึกว่า วิ่งไปไม่ถึงไหนเลย
จนขึ้นมาเกือบถึงชั้นที่สิบกว่า ผมก็เหนื่อยมากจนต้องหยุดพัก
รีบ วอ หา รปภ สมหมาย

พี่ พี่อยู่ไหน

แล้วเสียงวอ รปภ สมหมาย ก็ ตอบกลับมา
เสียงเหมือนตะโกน ดังลั่นออกมาจาก วอ

ช่วยกูด้วย มีคนตาม จะฆ่ากู

ผมตกใจ พร้อมกับได้ยินเสียง แกร้องเอะอะอยู่ชั้นด้านบนไม่ไกล
ได้ยินเสียงฝีเท้าแกวิ่งหนีขึ้นไปต่อ

ผมรีบ วอ ไปหาแก
พี่ พี่ อย่าวิ่งขึ้นไป กลับลงมา

ไม่มีเสียงตอบกลับ
เลยทำให้ผมต้องวิ่งตามแกขึ้นไป
ตอนนั้นเสียงแก วอ ตอบกลับมาเป็นระยะ ระยะ
ช่วยกูด้วย มีคนจะฆ่ากู

ผมก็วิ่งตามขึ้นไปเรื่อยๆ ทั้งกลัว ทั้งหลอน ทั้งเหนื่อย
วิ่งตามขึ้นไปได้สักพัก แกก็เงียบไป
พยายาม วอ ถามแกว่าอยู่ตรงไหน
แต่ก็เงียบ
ผมเริ่มเหนื่อยจนต้อง เดินเอา
เดินไปพลาง วอ ถามแกไปพลาง
แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
จนใกล้ๆจะถึงชั้นยี่สิบ ตอนที่ผมกดวอ ถาม
เหมือนเสียงผม มันไปดังออกจาก วอ พี่แก ที่อยู่ชั้นบนครับ
ผมรีบเดินตามขึ้น จนไปถึงชั้นที่ได้ยินเสียง วอ ดัง

พอรีบฉายไฟส่องไปดูข้างในชั้น เท่านั้นแหละ
ขนหัวผมก็ลุกตั้ง ด้วยความหลอนเลยครับ
เมื่อเห็น รปภ สมหมาย กำลัง
ยืนหลับตา ยกแขนรำไปมาอยู่กลางห้อง
อย่างกับคนเสียสติ

โปรดติดตามตอนต่อไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่