คุยเล่นเรื่องศิลปะป้องกันตัว เคยมีครูมวยจีน อธิบายให้ฟังว่า ศิลปะการต่อสุ้ มีหลักใหญ่สองแบบ คือ แบบรุกรับ แบบนี้ ประกอบด้วยกระบวนท่ารุก กระบวนท่าป้องกัน ใช้ออกตามสภาพ - ศิลปะการต่อสู้อีกแบบ เป็นแบบสัมพันธ์ - เติมเต็มช่องว่าง การต่อสู้แบบนี้ เหมือนการเต้นรำ ศิลปะของระเบียบร่างกายเราประสาน-เติมเต็มระเบียบร่างกายของปฏิปักษ์ เมื่อไร้สภาวะรุกรับ ทำให้ มือสู้ดาบได้ ดาบสู้หอกได้ มือสู้ปืนอาจจะต้องคิดนิดนึง ศิลปะการต่อสู้ของจีนส่วนใหญ่เป็นแบบสัมพันธ์ -
- ย้อนกลับมามองเคนโด้ หรือถอยหลังไปที่แนวทางการต่อสู้ของมูซาชิในคัมภีร์ 5 ห่วง มีความสอดคล้องกับ การต่อสู้แนวสัมพันธ์มากกว่า -ในสภาวะหลักของการใช้ศิลปะสามสภาวะนี้คือ
"Sen no Sen", "Sen Sen no Sen" and "Go no Sen".
สภาวะการใช้ออกของศิลปะทั้งสามสภาวะนี้ถูกพูดถึงในศิลปะการต่อสู้เชิงสัมันพธ์อื่นๆอีกมากเช่น akidoเป็ต้น
-"sen no sen" คือ"การใช้ออกของศิลปะ"ก่อนการใช้ออกของศิลปะของปฏิปักษ์ - เมื่อคู่ต่อสู้"เริ่ม"ฟันเราฟัน- ความสัมพันธ์กับ"จุดเริ่ม"คือการการใช้ออกของศิลปะในสภาวะ sen nosen
"Sen Sen no Sen" คือ"การใช้ออกของศิลปะ"ในขณะการใช้ออกของศิลปะของปฏิปักษ์ - ขณะคู่ต่อสู้ฟันเราฟัน -(ถ้าเอาหยาบๆจะเป็นชุดศิลปะกลุ่ม parry-counter attack)ความสัมพันธ์กับ"รูปแบบศิลปะ" ของปฏิปักษ์ คือการการใช้ออกของศิลปะในสภาวะ Sen Sen no Sen"
Go no Sen คือ "การใช้ออกของศิลปะ" เมื่อการใช้ออกของปฏิปักษ์"สิ้นสุด" - -เมื่อคู่ต่อสู้ฟันแล้วเราฟัน- ถ้าเอาหยาบๆจะเป็นชุดศิลปะกลุ่ม สวนกลับหลังจากป้องกันในทันที) ความสัมพันธ์กับ "เป้าหมาย-จุดสิ้นสุด" ของปฏิปักษ์ คือการใช้ออกของศิลปะในสภาวะ Go no sen
สภาวะการใช้ออกของศิลปะที่สมบูรณ์ที่สุด - ใช้เมื่อปฏิปักษ์เริ่ม-ขณะ-สิ้นสุดเท่านั้น - ในการต่อสู้ระดับสูง ถ้าปฏิปักษ์ไม่เริ่มและไม่เสียสภาวะสมดุล -ไม่มีทางโจมตีได้- มูซาชิกล่าวว่าในสภาวะนี้การเคลื่อนระยะบีบให้คู่ต่อสู้เริ่มโจมตีเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
ในakido มีคำกล่าวว่า ถ้าคุณเป็นคนเริ่มโจมตีหรือสร้างสภาวะปฏิปักษ์ คุณศูนย์เสียจิตวิญญาณ - และคุณจะเป็นผู้แพ้ ศิลปะเหล่านี้ เมื่อถึงจุดสูงสุดต่างมีขึ้นเพื่อยุติสภาวะปฏิปักษ์เท่านั้น-และผู้เริ่มคือผู้แพ้ มันจึงกลายเป็นศิลปะป้องกันตัวที่งดงาม
ถ้าดาบของเราต่างคม และการต่อสู้ทำร้ายเราทั้งคู่
เรายังจำเป็นต้องต่อสู้อีกหรือ ?นักศิลปะการตีดาบท่านหนึ่งได้กล่าวไว้
ชีวิตคือการต่อสู้ คือ-ศิลปะแขนงหนึ่ง -คือการเต้นรำ
คือความสัมพันธ์ และการเติมเต็ม
เราทั้งหมดล้วนคือ นักศิลปะ และ ปฏิปักษ์ที่เราต้องแก้ไขล้วนคือตัวเราเอง
ศิลปะการต่อสู้สามสภาวะ
- ย้อนกลับมามองเคนโด้ หรือถอยหลังไปที่แนวทางการต่อสู้ของมูซาชิในคัมภีร์ 5 ห่วง มีความสอดคล้องกับ การต่อสู้แนวสัมพันธ์มากกว่า -ในสภาวะหลักของการใช้ศิลปะสามสภาวะนี้คือ
"Sen no Sen", "Sen Sen no Sen" and "Go no Sen".
สภาวะการใช้ออกของศิลปะทั้งสามสภาวะนี้ถูกพูดถึงในศิลปะการต่อสู้เชิงสัมันพธ์อื่นๆอีกมากเช่น akidoเป็ต้น
-"sen no sen" คือ"การใช้ออกของศิลปะ"ก่อนการใช้ออกของศิลปะของปฏิปักษ์ - เมื่อคู่ต่อสู้"เริ่ม"ฟันเราฟัน- ความสัมพันธ์กับ"จุดเริ่ม"คือการการใช้ออกของศิลปะในสภาวะ sen nosen
"Sen Sen no Sen" คือ"การใช้ออกของศิลปะ"ในขณะการใช้ออกของศิลปะของปฏิปักษ์ - ขณะคู่ต่อสู้ฟันเราฟัน -(ถ้าเอาหยาบๆจะเป็นชุดศิลปะกลุ่ม parry-counter attack)ความสัมพันธ์กับ"รูปแบบศิลปะ" ของปฏิปักษ์ คือการการใช้ออกของศิลปะในสภาวะ Sen Sen no Sen"
Go no Sen คือ "การใช้ออกของศิลปะ" เมื่อการใช้ออกของปฏิปักษ์"สิ้นสุด" - -เมื่อคู่ต่อสู้ฟันแล้วเราฟัน- ถ้าเอาหยาบๆจะเป็นชุดศิลปะกลุ่ม สวนกลับหลังจากป้องกันในทันที) ความสัมพันธ์กับ "เป้าหมาย-จุดสิ้นสุด" ของปฏิปักษ์ คือการใช้ออกของศิลปะในสภาวะ Go no sen
สภาวะการใช้ออกของศิลปะที่สมบูรณ์ที่สุด - ใช้เมื่อปฏิปักษ์เริ่ม-ขณะ-สิ้นสุดเท่านั้น - ในการต่อสู้ระดับสูง ถ้าปฏิปักษ์ไม่เริ่มและไม่เสียสภาวะสมดุล -ไม่มีทางโจมตีได้- มูซาชิกล่าวว่าในสภาวะนี้การเคลื่อนระยะบีบให้คู่ต่อสู้เริ่มโจมตีเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
ในakido มีคำกล่าวว่า ถ้าคุณเป็นคนเริ่มโจมตีหรือสร้างสภาวะปฏิปักษ์ คุณศูนย์เสียจิตวิญญาณ - และคุณจะเป็นผู้แพ้ ศิลปะเหล่านี้ เมื่อถึงจุดสูงสุดต่างมีขึ้นเพื่อยุติสภาวะปฏิปักษ์เท่านั้น-และผู้เริ่มคือผู้แพ้ มันจึงกลายเป็นศิลปะป้องกันตัวที่งดงาม
ถ้าดาบของเราต่างคม และการต่อสู้ทำร้ายเราทั้งคู่
เรายังจำเป็นต้องต่อสู้อีกหรือ ?นักศิลปะการตีดาบท่านหนึ่งได้กล่าวไว้
ชีวิตคือการต่อสู้ คือ-ศิลปะแขนงหนึ่ง -คือการเต้นรำ
คือความสัมพันธ์ และการเติมเต็ม
เราทั้งหมดล้วนคือ นักศิลปะ และ ปฏิปักษ์ที่เราต้องแก้ไขล้วนคือตัวเราเอง