เราเปลี่ยนกลุ่มเพื่อนมาแล้ว 3 กลุ่ม
กลุ่มแรกเราเป็นถอยออกมาเอง(ปัจจุบันนี้ยังคุยกันดี)
กลุ่มที่ 2 เราไม่โอเคกับเพื่อนคนนึงในกลุ่ม ซึ่งเป็นคนที่เราสนิทเลยก็ว่าได้ ไปไหนไปด้วยกัน เราไปรับไปเรียนตลอด พากลับบ้านบ้าง ไปทำธุระให้ครอบครัวเขาบ้าง โดยที่ไม่ได้คิดเรื่องค่าน้ำมันอะไรเลย (แต่เขาก็ไม่เคยหยิบยื่นเลยซักครั้ง) มีวันนึงเพื่อนในกลุ่มย้ายไปอยู่หอกับเพื่อนคนสนิทเรา แล้วเขาก็กลับจากเรียนด้วยกัน เราก็เลยไม่ได้ไปรับเขาไปเรียนด้วยเหมือนอย่างเคย เพราะคิดว่าเขาคงไปเรียนด้วยกัน แต่หลังจากที่เราไม่ไปรับเขา เขาก็ไม่คุยกับเรา เหมือนเราทำอะไรผิด เราพยายามคุยด้วยแต่ก็เหมือนอากาศ เพื่อนในกลุ่มเรียกไปคุยกัน เราเลยบอกว่าเพื่อนไม่ได้เปลี่ยนไป เราเป็นคนเปลี่ยนไปเอง เราเลือกที่จะถอยออกมาเอง เรากลับมาร้องไห้ที่ห้อง เสียใจมาก จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ มีอาการเหมือนเป็นโรคซึมเศร้า ไม่มีความสุขกับการดำเนินชีวิต ตื่นขึ้นมาแต่ละวันก็คิดว่าวันนี้จะดำเนินชีวิตยังไง(ต้องกินยาคลายเครียดทุกคืน) แต่เราก็สู้กับมันได้ เราสวดมนต์ แผ่เมตตาให้ตัวเอง ให้พ่อแม่ ให้เจ้ากรรมนายเวร นั่งสมาธิ หาอะไรทำ ไม่ให้ตัวเองว่าง เราก็ผ่านมันมาได้คะ
กลุ่มที่ 3 เรารักเพื่อนกลุ่มนี้มาก รู้สึกเป็นตัวเองที่สุด มีความสุขที่ได้อยู่กับเพื่อนมากๆ แต่แล้ววันที่เราไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นมันก็มาถึง ช่วงนั้นเรามีปัญหามากมาย ทั้งครอบครัว แฟน เราอยากอยู่คนเดียว เรียนเสร็จก็กลับห้อง ไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนเลย วันนึงเราได้ยินมาว่า เพื่อนโกรธเรา ว่าเราเปลี่ยนไปอยากแยกกลุ่มรึป่าว เราก็ไปอธิบาย แต่ไปเป็นผล เขาบอกเราว่าเป็นเหมือนเดิม เพื่อนกันเหมือนเดิม แต่การกระทำมันไม่ใช่เลยคะ ไปไหนมาไหนก็ไม่ชวน พูดด้วยก็ไม่ค่อยตอบเหมือนไม่ได้ยินเสียงเรา แชทไปหาก็ไม่อ่านไม่ตอบ เราก็โอเคออกมาเอง
ปัจจุบันนี้เราเล่นกับเพื่อนอีกกลุ่ม แต่เราก็เริ่มรู้สึกว่า เขาไม่อยากคุยกับเรารึป่าว เวลาถามก็จะไม่อยากตอบ ทำหน้าหงุดหงิดบ้าง เวลาพูดคุยในกลุ่มเราก็เหมือนไม่มีตัวตน แสดงความคิดเห็นอะไรก็เหมือนไม่ได้ ไม่ถูกใจ แต่ตอนนี้คือเราต้องทำงานรวมกัน เราถามเรื่องงานก็เหมือนเขาไม่ได้ยินเสียงเรา ไม่ตอบสนองอะไรกับเราเลย เราเครียด และคิดมาก พยายามทำตัวปกติแต่มันก็ไม่ปกติ
เราโทษตัวเองเสมอว่าเราเป็นคนผิด เพราะเราเป็นคนตรง สีหน้าออกเร็วมาก แต่เราก็มีอดทนมากเหมือนกัน เวลาไม่พอใจเราก็ไม่ได้ไปวีนอะไรเขา เก็บไว้จนรู้สึกอึดอัด คับใจตัวเอง ปรึกษาใครไม่ได้เลยคะ อยากเปลี่ยนตัวเองมากๆ เพราะคิดว่าต่อไปคงอยู่กับสังคมไม่ได้ถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่
เรื่องยาวหน่อย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ^.^
เข้ากับคนอื่นไม่ได้ จนคิดว่าตัวเองป่วย
กลุ่มแรกเราเป็นถอยออกมาเอง(ปัจจุบันนี้ยังคุยกันดี)
กลุ่มที่ 2 เราไม่โอเคกับเพื่อนคนนึงในกลุ่ม ซึ่งเป็นคนที่เราสนิทเลยก็ว่าได้ ไปไหนไปด้วยกัน เราไปรับไปเรียนตลอด พากลับบ้านบ้าง ไปทำธุระให้ครอบครัวเขาบ้าง โดยที่ไม่ได้คิดเรื่องค่าน้ำมันอะไรเลย (แต่เขาก็ไม่เคยหยิบยื่นเลยซักครั้ง) มีวันนึงเพื่อนในกลุ่มย้ายไปอยู่หอกับเพื่อนคนสนิทเรา แล้วเขาก็กลับจากเรียนด้วยกัน เราก็เลยไม่ได้ไปรับเขาไปเรียนด้วยเหมือนอย่างเคย เพราะคิดว่าเขาคงไปเรียนด้วยกัน แต่หลังจากที่เราไม่ไปรับเขา เขาก็ไม่คุยกับเรา เหมือนเราทำอะไรผิด เราพยายามคุยด้วยแต่ก็เหมือนอากาศ เพื่อนในกลุ่มเรียกไปคุยกัน เราเลยบอกว่าเพื่อนไม่ได้เปลี่ยนไป เราเป็นคนเปลี่ยนไปเอง เราเลือกที่จะถอยออกมาเอง เรากลับมาร้องไห้ที่ห้อง เสียใจมาก จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ มีอาการเหมือนเป็นโรคซึมเศร้า ไม่มีความสุขกับการดำเนินชีวิต ตื่นขึ้นมาแต่ละวันก็คิดว่าวันนี้จะดำเนินชีวิตยังไง(ต้องกินยาคลายเครียดทุกคืน) แต่เราก็สู้กับมันได้ เราสวดมนต์ แผ่เมตตาให้ตัวเอง ให้พ่อแม่ ให้เจ้ากรรมนายเวร นั่งสมาธิ หาอะไรทำ ไม่ให้ตัวเองว่าง เราก็ผ่านมันมาได้คะ
กลุ่มที่ 3 เรารักเพื่อนกลุ่มนี้มาก รู้สึกเป็นตัวเองที่สุด มีความสุขที่ได้อยู่กับเพื่อนมากๆ แต่แล้ววันที่เราไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นมันก็มาถึง ช่วงนั้นเรามีปัญหามากมาย ทั้งครอบครัว แฟน เราอยากอยู่คนเดียว เรียนเสร็จก็กลับห้อง ไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนเลย วันนึงเราได้ยินมาว่า เพื่อนโกรธเรา ว่าเราเปลี่ยนไปอยากแยกกลุ่มรึป่าว เราก็ไปอธิบาย แต่ไปเป็นผล เขาบอกเราว่าเป็นเหมือนเดิม เพื่อนกันเหมือนเดิม แต่การกระทำมันไม่ใช่เลยคะ ไปไหนมาไหนก็ไม่ชวน พูดด้วยก็ไม่ค่อยตอบเหมือนไม่ได้ยินเสียงเรา แชทไปหาก็ไม่อ่านไม่ตอบ เราก็โอเคออกมาเอง
ปัจจุบันนี้เราเล่นกับเพื่อนอีกกลุ่ม แต่เราก็เริ่มรู้สึกว่า เขาไม่อยากคุยกับเรารึป่าว เวลาถามก็จะไม่อยากตอบ ทำหน้าหงุดหงิดบ้าง เวลาพูดคุยในกลุ่มเราก็เหมือนไม่มีตัวตน แสดงความคิดเห็นอะไรก็เหมือนไม่ได้ ไม่ถูกใจ แต่ตอนนี้คือเราต้องทำงานรวมกัน เราถามเรื่องงานก็เหมือนเขาไม่ได้ยินเสียงเรา ไม่ตอบสนองอะไรกับเราเลย เราเครียด และคิดมาก พยายามทำตัวปกติแต่มันก็ไม่ปกติ
เราโทษตัวเองเสมอว่าเราเป็นคนผิด เพราะเราเป็นคนตรง สีหน้าออกเร็วมาก แต่เราก็มีอดทนมากเหมือนกัน เวลาไม่พอใจเราก็ไม่ได้ไปวีนอะไรเขา เก็บไว้จนรู้สึกอึดอัด คับใจตัวเอง ปรึกษาใครไม่ได้เลยคะ อยากเปลี่ยนตัวเองมากๆ เพราะคิดว่าต่อไปคงอยู่กับสังคมไม่ได้ถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่
เรื่องยาวหน่อย ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ^.^