เมื่อหลายปีก่อน เราเคยเป็นไข้ ไปโรงพยาบาลศิริราชปิยมหาราชการุณย์ เพราะเห็นว่าเป็นเครือศิริราช น่าจะเก่งและไม่ขูดรีด

แค่เป็นไข้ ปวดหัว ตัวร้อน โดนไปหลายพัน แพงระดับเดียวกับบำรุงราษฎร์หรือโรงพยาบาลกรุงเทพเลย ถ้าเทียบกับโรงพยาบาลเอกชนระดับกลางๆแบบธนบุรีคือแพงกว่ากันมาก (ลองถามราคาห้องพัก ถูกสุดประมาณคืนละ 5 พัน ห้องใหญ่ก็คืนละหลายหมื่น)

ทั้งๆที่เมื่อคิดดีๆแล้ว ที่นี่ไม่ควรแพงขนาดนี้ได้เลยจริงๆ

- โรงพยาบาลกรุงเทพ ต้องกู้เงินมาซื้อที่ดิน สร้างตึก ซื้อเครื่องมือ ต้องหากำไรไปจ่ายคืนเงินกู้และดอกเบี้ย แต่ค่าก่อสร้างของศิริราชทุกบาททุกสตางค์มาจากเงินบริจาคของประชาชนและเงินสนับสนุนจากรัฐบาล แถมที่ดินก็ได้มาฟรี จึงไม่มีภาระดอกเบี้ยที่ต้องจ่าย
- โรงพยาบาลกรุงเทพ จ่ายค่าจ้างหมอเดือนละหลายแสน แต่ศิริราช ใช้แพทย์พยาบาลที่ประจำศิริราชเดิมอยู่แล้วให้มาขึ้นเวรเพิ่มที่นี่ ค่าใช้จ่ายบุคลากรก็ไม่มี
- โรงพยาบาลกรุงเทพ รับเงินแล้วก็ต้องนำส่วนนึงมาจ่ายภาษีอีก แต่ศิริราชไม่ต้อง
- ต้นทุนยา ศิริราชรับผู้ป่วยปีละหลายล้านคน น่าจะต่อรองราคายาได้มากกว่าเอกชนเยอะ เพราะสั่งซื้อจำนวนมาก
- การบริการ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่มาจากศิริราชเดิมหรือเปล่า การบริการสู้โรงพยาบาลเครือ BDMS ไม่ได้ ดูไม่สมราคา (เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เรากลับไปรักษาที่โรงพยาบาลกรุงเทพเหมือนเดิม)

ไม่ว่าจะคิดในแง่ไหน ศิริราชก็ไม่ควรคิดราคาแพงขนาดนี้ได้ ต้นทุนก็ต่ำกว่าเอกชนจริงๆ แต่กลับคิดค่ารักษาแพงมาก มนุษย์เงินเดือนธรรมดาไม่มีสิทธิ์เข้าไปรับการรักษาเลย คงต้องเป็นคนรวยมากๆถึงจะเข้าได้

หวังว่าจะไม่มีใครมาอ้างว่าจำเป็นต้องแพงเพื่อคนไข้บัตรทองฝั่งศิริราชเดิมนะ นั่นมันหน้าที่ของรัฐที่ต้องจัดสวัสดิการให้ประชาชนอยู่แล้ว ไม่ใช่ใช้วิธีแบบนี้

เหมือนว่าศิริราชจะให้ทางเลือกประชาชนแค่ 2 ทาง ระหว่างจ่ายค่ารักษาแบบบำรุงราษฎร์แล้วดีหน่อยที่ศิริราชใหม่ หรือถ้าเอาแบบไม่แพงก็ต้องไปรอหมอตั้งแต่ตีห้าแล้วได้ตรวจบ่ายสองที่ศิริราชเดิม

ทำไมไม่กำหนดค่ารักษาให้เป็นธรรม ให้คนธรรมดาเข้าไปรักษาได้ เป็นทางเลือกให้ประชาชนบ้าง


และสำคัญที่สุด "ถ้าแม้แต่โรงพยาบาลที่สังกัดหน่วยงานรัฐ ยังไม่สามารถควบคุมราคาให้เป็นธรรมได้ ก็อย่าคิดไปควบคุมราคาเอกชนเลย มันย้อนแย้งและน่าขำมาก"