คือเรามีอะไรจะปรึกษาเพื่อนตลอด จนหลังๆเพื่อนเริ่มโกรธที่เราคืนดีกับแฟน เราเข้าใจว่าเพื่อนเป็นห่วง เราไม่ได้รักแฟนมากกว่าเพื่อนหรือรักเพื่อนมากกว่าแฟน เพราะมันเป็นรักคนละแบบ ถ้าความรักระหว่างเพื่อนกับแฟนมันคือความรักแบบเดียวกัน แล้วเราจะมีแฟนไปทำไม หรือเราจะมีเพื่อนไปทำไม เรารักเพื่อนมาก เพื่อนก็รักเรา แต่ดูไม่ค่อยเข้าใจเราเลย เราไม่ได้มีสิทธิในการเลือกทางเดินของตัวเองหรอกหรอ เราลองคิดกลับกันแล้วว่าถ้าเพื่อนมาปรึกษาเรา เราดีใจนะที่เพื่อนไว้ใจ และถ้าเพื่อนคบๆเลิกๆกับแฟน เราก็ไม่โกรธเพื่อนหรอก เพราะถือว่าเพื่อนเลือกแล้ว เราก็จะคอยดูแลมันอยู่ห่างๆนี่แหละ แต่เราปรึกษาอะไรกับเพื่อนไม่ได้อีกเลย ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ หรือประสบการณ์ของเพื่อนๆก็ได้ จะได้นำไปปรับใช้