คงต้องบอกพ่อแม่ว่า เราไม่มีทางรู้หรอกว่า สิ่งที่ลูกเลือกจะดีหรือไม่ดี อนาคตจะเป็นอย่างไร

แต่เรื่องฉันทะมีความสำคัญ ฉันทะ หรือ ความรักชอบในสิ่งที่ทำ เป็นข้อแรกใน อิทธิบาท 4 (หลักธรรมที่นำไปสู่ความสำเร็จ)

สมมติว่าลูกอดทนเรียนในสิ่งที่ดีและเหมาะสม ที่พ่อแม่อยากให้เรียน แต่เป็นสิ่งที่เขาไม่ชอบ ไม่มีความสุข เขาก็อาจจะเรียนและทำงานในสายอาชีพนั้นได้ เพราะมีความสามารถก็จริง แต่คงไม่มีความสุขเท่าไหร่

และมันก็เป็นทั้งชีวิตของเขาที่ต้องเดินไป

นักปีนเขาคนหนึ่ง ทำไมเขาจึงทนลำบากที่จะปีนขึ้นไปบนภูเขาสูงชัน ทางแสนลำบากและขรุขระ เขาบอกว่าเขามีความสุขที่ได้ปีน เพราะเขารักภูเขานั้น และมีความสุขกว่าการที่ไม่เคยลองปีนขึ้นไป แม้การอยู่บนพื้นดินข้างล่างจะปลอดภัยและสะดวกสบายกว่า

ดังนั้นมันขึ้นอยู่กับใจของแต่ละคน และถนนที่เขาเลือกเดิน

มีคำพูดที่บอกไว้ว่า

'ถนนชีวิตของลูก ลูกต้องเป็นเดินไปด้วยตัวเอง ไม่มีใครเดินแทนเขาได้ พ่อแม่อาจจะเดินเป็นเพื่อนลูกอยู่ข้างๆ แต่สุดท้ายอย่างไรลูกก็ต้องเดินด้วยตัวเอง'

เมื่อถึงจุดหนึ่ง ลูกๆต้องรับผิดชอบชีวิตและการตัดสินใจของเขา นั่นเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ทุกคนต้องมี พ่อแม่ตัดสินใจแทนเขาไม่ได้ทุกเรื่อง ส่วนใหญ่ก็ทำได้ตอนที่ลูกยังเป็นเด็กเล็กๆ

หมอเชื่อว่าชีวิตทุกคนมีโอกาส แม้สุดท้ายจะไม่เป็นอย่างที่คิด แต่อย่างน้อยก็ได้ทำตามความฝันและความต้องการของตัวเอง และหมอก็เชื่อว่า พ่อแม่ก็จะเป็นกำลังใจให้ลูกอยู่เสมอ แม้ในวันที่พ่อแม่ไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาแล้ว ภาพของพ่อแม่ที่เชื่อมั่นในตัวเขาจะคงอยู่ตลอดไป เป็นขุมกำลังที่มีคุณค่าในวันที่เขาต้องการแรงสนับสนุนทางจิตใจ

บางครั้งการเลือกเดินบนถนนสายที่ยากกว่า มักจะทำให้พบกับเป้าหมายที่สวยงาม และอย่างน้อยมันก็เป็นทางเลือกของเขาเอง สิ่งที่พ่อแม่ทำได้คือแนะนำ แต่ลูกจะเลือกอย่างไร เป็นความรับผิดชอบของเขาเอง เพราะมันเป็นชีวิตเขา

รื่องแบบนี้ไม่สามารถให้ใครพูดแทนได้ พ่อแม่คงต้องเป็นคนคุยกับลูกเองเพื่อหาจุดที่เข้าใจและยอมรับกันและกันได้

เอาใจช่วยพ่อแม่ลูกทุกๆคนนะคะ