จขกท อายุจะ19ค่ะ เรียนปี1 ในมอแห่งหนึ่ง เนื่องจากอยู่หอแล้วมีปัญหาเรื่องการปรับตัวนิดหน่อยเลยชอบโทรคุยปรึกษาแม่ (ขั้นร้องไห้) ช่วงนี้แม่เลยบ่นให้มีแฟนค่ะ เค้าให้เหตุผลว่า จะได้มีคนรับฟังปัญหา ช่วยดูแลเรา มีความสุขในช่วงเรียนมากขึ้น
แต่เราว่าเรามีความสุขกับตรงนี้อยู่นะคะ เรียนหนักจริงเครียดจริงแต่มันก็มีความสุขดี ยังอยากใช้ชีวิตที่ใส่ใจครอบครัวมากๆอย่างนี้ แต่ใจนึงก็สงสารแม่ที่ต้องมาเป็นห่วงและรับฟังปัญหาเรา

ปล.ปรึกษาเพื่อนแล้วก็ไม่ค่อยได้อะไรค่ะ เพราะเพื่อนมีแฟนแต่ครอบครัวยังไม่อยากให้มี
ปล.2 ตอนนี้แม่ก็เอาแต่ถามว่ามีคนคุยยังๆ555555