ข้อคิดและความทุกข์ใจของคนที่ตกอยู่ในสภาพเมียน้อย

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องของเพื่อนจขกท.นะคะ ขออนุญาตจากเพื่อนแล้ว จึงอยากจะนำมาเล่า เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนหญิงค่ะ

ซึ่งเรื่องของเพื่อน จขกท.นี้ จะบอกว่าบังเอิญ ตกกระไดพลอยโจน หรือถลำตัว ขาดความยับยั้งชั่งใจ จนกระทั่งกลายเป็นเมียน้อยของผู้ชายคนหนึ่ง อย่างไรก็แล้วแต่ ลองพิจารณาดูนะคะ

พวกเขาทั้งคู่เป็นเพื่อนร่วมงานในแผนกเดียวกันค่ะ มีความสนิทสนมคุ้นเคย จนความสัมพันธ์เกินเลยจากเพื่อนร่วมงาน กลายเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้งทางพฤตินัย

โดยฝ่ายชาย อาศัยลูกอ้อนค่ะ เช่นบอกว่า
-    อยู่ด้วยแล้วสบายใจ คุยด้วยแล้วมีความสุข จนกระทั่งรู้สึกรัก และไม่เคยรักใครขนาดนี้
-    กับภรรยาที่บ้าน ซึ่งแต่งงานอยู่กินกันมาหลายปีแล้ว เป็นเพียงหน้าที่และความรับผิดชอบ แต่ไม่ได้เกิดจากความรัก
-    อยู่กับภรรยาไม่มีความสุขเลย แต่จะเลิกกับทางนั้นก็ไมได้ เพราะฝ่ายภรรยาไม่ได้ผิดอะไร

เมื่อมีโอกาสอยู่ด้วยกัน หรือไปเที่ยวด้วยกัน เพื่อนเล่าว่ามีความสุขมากค่ะ
ซึ่งจขกท.ตั้งข้อสังเกตว่า คงเป็นเพราะฝ่ายชายมีภาระนั่นเอง จึงมีเวลาว่างปลีกตัวม่าหาไม่มาก และไม่บ่อยนัก
ดังนั้น เมื่อมีโอกาสอยู่กับเพื่อน จึงจัดหนักจัดเต็ม ปรนเปรอ พร่ำพรอดบอกรัก พากินพาเที่ยวอย่างเต็มที่ เนื่องจากเวลาส่วนตัวมีจำกัด

แต่ก็เป็นแค่ความสุขปลอมๆที่มีเข้ามาได้ไม่นานหรอกค่ะ นอกนั้นคือความทุกข์เกาะกินใจเพื่อน จขกท.ตลอดเวลา
เช่น ไปไหนก็ต้องคอยหลบๆซ่อนๆ กลัวคนอื่นเขาจับได้ จะไปเที่ยว หรือจะไปร้านอาหาร ก็ต้องเลือกไปในที่ไกลๆ ที่จะได้ไม่เจอคนรู้จัก
กระทั่งในที่ทำงาน ก็เหมือนมีคนอื่นเริ่มจับพิรุธหรือผิดสังเกต เช่นมาทำงานพร้อมกัน เลิกงานกลับบ้านด้วยกัน หรือมีคนสังเกตว่าทั้งคู่มีพฤติกรรมแปลกๆ something wrong แน่ๆ
เวลาอยู่ด้วยกันมีน้อยมากค่ะ ถึงแม้จะรู้สึกรักหรือคิดถึง แต่ก็แสดงออก บอกใครไม่ได้ ได้แต่เป็นฝ่ายรอคอยให้ฝ่ายชายว่างจากครอบครัว และติดต่อนัดเจอเท่านั้น

สุดท้ายแล้ว เพื่อนจขกท.ตัดสินใจยุติความสัมพันธ์นี้ค่ะ ย้ายที่ทำงานและไม่ติดต่อกับผู้ชายคนนั้นอีก เพราะรู้สึกแย่ รู้สึกบาป และรู้สึกผิดต่อครอบครัวของผู้ชายคนนั้นค่ะ
ถึงแม้จะเคยบอกว่ามีความสุข แต่ก็ไม่ใช่ความสุขที่ยั่งยืนเลยค่ะ ต้องคอยหลบซ่อน หลบสายตา หลบขี้ปากชาวบ้าน
เป็นฝ่ายที่ได้แต่รอคอยเวลาพบเจอฝ่ายชายอย่างลมๆแล้งๆ ในฐานะเจ้าของก็ไม่ใช่ คนรักก็ไม่เชิง จนเพื่อนรู้สึกแย่ รู้สึกเสียใจ และอยากพ้นจากสภาพนั้นค่ะ

จึงฝากเรื่องราวมาให้ จขกท นำมาโพสต์เพื่อเตือนสติและให้ข้อคิดแก่เพื่อนๆพันทิปนะคะ
รักตัวเอง ให้เกียรติตัวเอง และเลือกสิ่งดีให้กับชีวิตของตัวเองดีกว่าค่ะ

เป็นห่วงนะ  เป็นห่วงนะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
สรุปว่าเพื่อน จขกท รู้ว่าฝ่ายชายมีครอบครัวแล้วแต่ก็ยังไปสานสัมพันธ์ไม่ใช่เหรอครับ
เรื่องแบบนี้ปรบมือข้างเดียวไม่ดังนะครับ
จะบอกว่าเป็นเพราะฝ่ายชายอ้อนเก่งคารมดียังงู้นยังงี้ แต่ถ้ารู้อยู่แล้วว่าฝ่ายชายมีครอบครัว ก็ไม่ควรจะยุ่งด้วยรึเปล่าครับ ควรจะเกลียดผู้ชายคนนี้ด้วยซ้ำไปเพราะเป็นคนไม่รู้จักพอ
คือถ้าต้องอยู่ในสถานภาพ "เมียน้อย" เพราะถูกหลอก หรือไม่รู้ตัว นี่อีกเรื่องนะครับ แต่ถ้ารู้ทั้งรู้แล้วยังกระทำลงไป แบบนี้ คหสต ผมถือว่าสองคนนี้ "ศีลเสมอกัน" ครับ คนที่น่าสงสารคือภรรยาเค้าครับ ไม่ใช่เพื่อน จขกท
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่