Dragon Ball Super : Broly ซัดกันยันแกนโลก
ติดตามรีวิวหนังเก่า/ใหม่ ไทย/เทศ ซีรี่/แอนิเมชัน และข่าวสารในวงการหนังได้ที่ facebook เพจ Movie Crazy

เมื่อสองไซย่าอย่างโงกุนและเบจิต้าต้องพบกับคู่ปรับที่เหนือกว่าทั้งคู่ในทุกๆ ทาง ชายผู้เป็นชาวไซย่าเหมือนกันนามว่า โบรลี่

นี่คือภาคแรกที่ได้ดูถัดจากครั้งสุดท้ายที่ได้สัมผัสพลังไซย่าคือช่องเก้าการ์ตูนสมัยโน้นเลย อย่างแรกเลยคือโอ้โห มันจะอะไรขนาดนั้น ซัดกันนัวร์โคตร บ้าพลังแบบสุดๆ ขุดไปซัดกันยันแดนสีรุ้งแกนกลางโลก เอาแค่ซีนต่อสู้อย่างเดียวก็คุ้มแล้วอัดกันขนาดนั้น

เอาว่ากันที่เนื้อเรื่อง ภาคนี้มีปูดรามาไว้เพื่อให้กลับมาเป็นแรงกระตุ้นในการซัดกันของตัวละคร เป็นดรามาที่ค่อนข้างแรงเลยทำให้คาดหวังไว้สูงว่าหนังมันจะมีอะไรมากกว่าแค่สู้ๆ ปล่อยพลัง น่าจะมีดรามาที่ดึงอารมณ์ช่วงไคลแม็กซ์ได้ด้วย แต่น่าเสียดายที่ดรามาตรงนี้ไปไม่ได้ไกลกว่าแค่จับยัดปากตัวละครสมทบ ตัวละครพ่อโบรลี่ที่ควรได้เรียนรู้ความผิดพลาดของตัวเองแทนที่จะได้พัฒนาไปสู่ความเข้าใจในความสัมพันธ์ดันตัดบทตัดจบแบบเอาตลกว่ากลัวตาย ซึ่งมันทำลายดรามาทั้งหมดที่ปูมาค่อนข้างดีจนเละเทะไม่เหลืออารมณ์อะไรให้ร่วมด้วยนอกจากอารมณ์เอามันส์อย่างเดียว ยิ่งเมื่อมองถึงสิ่งที่ตัวละครอย่างโบรลี่จะสื่อออกมาได้นอกจากแค่ความบ้าพลัง (ซึ่งแน่นอนว่าโบรลี่สื่ออะไรได้มากกว่านั้นมาก) หลังจากนั้นจนจบเรื่องมันกลายเป็นง่าย จบง่าย จบเท่ จบแบบกลายเป็นว่าสุดท้ายเป็นเด็กน้อยทะเลาะกัน ตีกัน คืนดีง่ายๆ กลายเป็นเพื่อน จบ ไม่มีใครได้เรียนรู้และเติบโตมากขึ้นแต่อย่างใด มันยิ่งลดความน่าจดจำของหนังที่ควรมีมากกว่านี้อีกมาก

อีกส่วนที่น่ารำคาญไม่แพ้กันก็คือเพลงประจำตัวของตัวละคร เพลงที่มีคำเดียวทั้งเพลง เพลงนึงก็โกจิต้าคำเดียวทั้งเพลง อีกเพลงก็โบรลี่ทั้งเพลง คือมันไม่ได้ฟังแล้วน่าฮึกเหิมหรือมีส่วนร่วมเพิ่มเติมใดๆ มันน่ารำคาญ เพลงเดียวที่ไม่รู้สึกรำคาญคือเพลงธีมของเรื่อง

เสียงพากย์ไทยเอาจริงๆ ก็คือดูได้เพราะคุ้นเคยกับเสียงน้าต๋อยและพวก แต่มันไม่ใช่เสียงพากย์ที่ดีนักหรอก โดยเฉพาะของฟรีซเซอร์

โดยสรุปคือเหมือนหนังเน้นซีนสู้มากไปจนทิ้งเนื้อเรื่องกลายเป็นปูทิ้งขว้าง แต่ด้วยความอัดกันไม่เว้นพักมันเลยอาจทำให้เราพอข้ามไปแบบกล้อมแกล้มได้