ในฐานะที่ทำงานเกี่ยวกับด้านนี้นะครับ มีความเห็นให้คุณทำดังต่อไปนี้
1. ขอดูใบรับรองแพทย์ หรือการชันสูตรบาดแผลแพทย์ จากคู่กรณีก่อนครับ และดูว่าแพทย์ให้หยุดกี่วัน และไปดูว่าเขาเบิกเงินรักษาใช้สิทธิจากที่ใด ถ้า พรบ ก็ได้สิทธิตามกฎหมาย เบื้องต้นอยู่แล้ว 30000 บาท และหากสาหัส (ทำงานไม่ได้เกินกว่า 20 วัน หรือ สูญเสียอวัยวะ) จะได้เพิ่มเติมอีก 50000 ดังนั้น พรบ. จึงครอบคลุมในส่วนการล้างแผล การเบิกจ่ายที่โรงพยาบาลอยู่แล้ว และไม่ค่อยจะเกิน หากไม่เป็นการผ่าตัดใหญ่
2. จำนวนเงินที่เขาคิด 50000 เขาอ้างอิงจากอะไร เอาอะไรเป็นบรรทัดฐานในการเรียกร้อง เช่น หน้าที่การงาน ตำแหน่ง มีหรือไม่ ถ้าไม่มีงาน หรือรับจ้าง หรือเป็นนักเรียน ส่วนใหญ่ได้ตามค่าแรงขั้นต่ำ x จำนวนวันที่แพทย์ให้หยุด อาจจะบวกลบที่มานอนรักษาตัวที่บ้านอีกสักหน่อย
3. ถ้าเขาไม่มี พรบ. สิทธิเบื้องต้นเบิกไม่ได้ จะต้องไปขอเบิกกับ คปภ. ที่อยู่ศาลากลางจังหวัดนั้นๆ ทดแทนไปก่อน แต่เจ้าของรถที่ไม่ทำ พรบ. จะถูกเรียกเงินคืนในอัตราร้อยละ 20 ที่เขาได้จ่ายไป และคนขี่ต้องถูกปรับใช้รถไม่จัดทำ พรบ. ด้วย
4. คนที่เจ็บนั้นถ้าอายุบรรลุนิติภาวะแล้ว ให้เขาเป้นผู้เรียกร้อง อย่าให้ญาติพูดแทรก เพราะจะจบไม่ได้ หลายครั้งที่เจอ คนเจ็บไม่เรียก คนไม่เจ็บเรียกซะยิ่งกว่าคนเจ็บ
5. เขาเรียกมาเพื่อให้คุณต่อรองอยู่แล้ว ดังนั้นการต่อรองก็ให้มันสมน้ำสมเนื้อด้วย ไม่ใช่ว่าเขาเจ็บเท่านั้น ก็จะให้เขาเท่านั้น เพราะต้องเข้าใจว่าไม่มี
ใครอยากเจ็บตัว เสียเวลา เสียเงิน และได้เท่าที่ตัวเองจ่ายไป เขาก็หวังในส่วนที่สูญเสียไปด้วย คิดกลับกันว่าถ้าเป็นคุณหรือคนที่คุณรักละ ถูกชน ไม่ผิด คุณรักษา 10000 แต่ต้องนอนรักษาอยู่หลายเดือน และคู่กรณีจะให้คุณแค่ 10000 เป็นคุณ คุณพอใจหรือไม่ ใจเขาใจเรา