ก็รู้ๆกันอยู่เนอะว่าการศึกษาในบ้านเรามีสอนตั้งกี่วิชา ทุกคนไม่สามารถเรียนให้เก่งได้ทุกวิชาหรอก
เรื่องของเรื่องคือ ตอนม.4 เราเรียนสายวิทย์-คณิต โรงเรียนรัฐใกล้บ้าน จะไม่ค่อยมีการแข่งทางการศึกษามากเท่าไหร่ ดังนั้นเด็กเรียนเก่งก็จะน้อย ช่วงแรกครึ่งห้องเราคือเด็กที่เรียนไม่เก่ง คือเป็นพวกเด็กหลังห้อง เอาแต่เล่นไปวันๆ พวกนี้จะมาขอลอกการบ้าน หรืองานจากเด็กเรียนเก่งอยู่เสมอ ด้วยความที่เด็กเก่งมีน้อยและเป็นช่วงเข้าม.4 อยากทำความรู้จักกับเพื่อนในห้องก็ยอมๆให้ลอกไป แต่พอนานวันเข้าพวกนี้ก็ยังขอลอกอยู่เหมือนเดิม ซึ่งมันไม่ใช่แค่การบ้านแหละแต่รวมถึงตอนสอบด้วย เด็กเรียนเก่งเริ่มเอื้อมกับพฤติกรรมแบบนั้นจึงตัดสินใจไม่ให้ลอกอีกต่อไปแล้ว กลายเป็นว่าถูกด่า ว่าหยิ่ง ช่วยเพื่อนแค่นี้ไม่ได้เหรอ ถูกเอาไปพูดปากต่อปากจนห้องอื่นๆก็เชื่อตามนั้น และถูกพวกนั้นร่วมกันแบนอยู่ช่วงหนึ่ง

เรื่องนี้เด็กเรียนเก่งผิดหรอ? เขาไม่ได้ผิด ที่เขาไม่ให้ลอกเพราะพวกนั้นไม่มีความคิดหรือพยายามที่จะทำงานเองด้วยซ้ำ แล้วทำไม่เด็กเก่งจะต้องช่วยคนพวกนี้ด้วย ในมุมมองของเรา เราก็เป็นคนหนึ่งที่ชื่นชมเด็กเก่งมากๆเพราะกว่าจะเก่งมาได้ขนาดนี้ต้องอ่านทบทวนขนาดไหน จนมาถึงจุดนี้ได้ ส่วนพวกที่เรียนไม่เก่งคือแล้วยังบอกว่าตัวเองไม่เก่ง ไม่พยายามคิดหรือลงมือทำอะไรเลย ไม่คิดว่าตัวเองต้องพยายามมากกว่านี้เหรอ เราคือหนึ่งในเด็กที่เรียนไม่เก่งแต่ก็พยายามไปขอให้เด็กเรียนเก่งช่วยอธิบายจนทุกวันนี้เราพัฒนาตัวเองขึ้นมาก ในตอนนั้นเราคิดว่าเด็กเรียนเก่งจะหยิ่งจริงเหรอ เปล่าเลยเขาแค่ต้องการให้คนถามว่าทำยังไง ไม่ใช่อยู่ๆมาขอลอก แค่นั้นจริงๆ เขาพร้อมจะช่วยทุกคนบอกขั้นตอนบอกเทคนิก ซึ่งเราก็ได้รับมาเยอะมากจากพวกเขา  ไม่รู้ว่าที่อื่นจะเป็นเหมือนกันรึป่าว?