ผมคบกับแฟนมา7ปีหมั่นหมายเรียบร้อย กำหนดการแต่งวันที่2 มกราคม2019 แต่ต้องมาเลิกกะนในวันที่7 /12/2018 ซึ่งเป็นวันเกิดผมด้วย ส่วนสาเหตุไม่ขออธิบายเดี๋ยวจะยาว เอาเป็นว่ามีปัญหาเรื้อรังกันมานานจนผมต้องบอกเลิกและบอกเลิกต่อหน้าพ่อ กับ แม่เขาด้วย ต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้เราทะเลาะกะนและก็เลิกกันบ่อยมากแต่สุดท้ายก็กลับมาคืนดีกะนเหมือนเดิม แต่...ครั้งนี้ไม่เหมือนกันเพราะมีผู้ใหญ่มารับรู้ด้วยมันเลยกลายเป็นเลิกลาอย่างเป็นทางการ....ทั้งที่ยังรักกันอยู่... หลังนอกนั้นเขาก็พยายามโทรมาง้อเราตลอดผมก็พยายามทำใจจะลืมโดยการบล๊อค ทุกอย่างถึงแม้จะคิดถึงเขาแทบบ้าก็ตาบแต่ผมรู้ว่าเขาก็คิดถึงผมแทบบ้าเหมือนกัน แต่ผมก็แอบติดตามเขาตลอด"เพราะผมแอบเข้ารหัสเฟสชเขา" จากแฟนผมเป็นคนไม่ค่อยจะเที่ยวไม่ค่อยกินเหล้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเพื่อนชวนไปไหนไปหมด ผมก็แอบตามดูตลอด จนวันนึงผมตามไปเจอที่ผับๆนึงเขาพาผู้ชายไปเที่ยวกับเพื่อนอีกคนผมแอบดูอยู่ข้างหลังเห็นทุกการกระทำช่วงแรกๆยังไม่เมาก็นั้งใครนั้งมันแบบเขินๆ แต่พอได้ที่ทั้งซบทั้งกอดทั้งหอมหมายถึงผู้หญิงน่ะรุกเขาใหญ่ ผมนั้งดูแล้วจี๊ดเจ็บแปล็บๆ พอผับจะปิดเขาก็กลับไปด้วยกัน2คนผมก็ขับตามไปจนถึงบ้าน พอเขาเข้าห้องเรัยบร้อยผมก็ค่อยๆแอบไปดูตรงหน้าต่างบ้านเพราะปกติหน้าต่างห้องจะไม่ได้ล๊อกผมเลยค่อยๆแง่มดู...ยืนดูตั้งแต่แรกจนจบ..ตอนนั้นมันเหมือนผมโดนมัดแขนมัดขาแล้วเอามีดเฉือนหัวใจออกมาแล้วมีดกรีดเล่นแล้วเอาเกลือโรยขาชาก้าวไม่ออกผมแทบจะไม่กระพิบตามองผ่านม่านน้ำตาออกไปเห็นทุกท้วงท่า..ถ่าแฟนผมมันขัดขืนสักนิดผมจะรีบเข้าไปขัดจังหวะทันทีแต่นี้ตรงกะนข้ามมันรุกเขาก่อนเหมือนหิวกระหายมาอย่างมาก..พอเขาเสร็จกิจ ผมเลยเรียกผุหญิงออกมาคุยตอนนั้นแหละร้องไห้ยังกะป่าช้าจะแตก หลังจากนั้นเขาก็ตามง้อผมมาตลอดผมก็ใจอ่อนยอมคุยด้วยยอมเขามานอนด้วยผมไม่อยากอยู่แบบนี้เลยโครตเสัยศักดิ์ศรีแต่ผมยังทำใจลืมเขาไม่ได้(ผมควรทำไงดีครับ)