สวัสดีทุกท่านนะคะ นี่ไม่ใช่กระทู้แรกของเรา แต่สมัครใหม่มาเพื่อตั้งกระทู้นี้โดยเฉพาะ 55555555
ขอระบายความเจ็บปวดรับปีใหม่นี้นะคะ ระบายให้สมกับความหน้าแตกรับหน้าหนาวที่นานๆ จะมาเยือนประเทศไทย
...เรื่องมีอยู่ว่า เราได้มาทำงานที่นึง ได้เป็นเพื่อนร่วมงานกับผู้ชายคนนึง แรกรู้จักเฉยๆ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้อยู่ในสายตา เฉยๆ มาก แต่ยิ่งทำงานด้วยกันก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น แรกๆ เค้าเข้ามาคุยด้วย คุยกันในที่ทำงานสัพเพเหระ ไม่มีอะไรมาก เราไม่ค่อยได้คุย เนื่องจากไม่ค่อยสนิทกับใครก็จะไม่ค่อยพูดมาก แต่ยิ่งทำงานด้วยกัน ก็ยิ่งทำให้เริ่มสนิทกัน ทำให้เราเริ่มที่จะคุยมากขึ้น ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เหมือนกันที่เขาเริ่มมาหยอก มาแกล้งเรา ยิ่งสนิทก็ยิ่งแกล้งมากขึ้น เราก็เริ่มเอ๊ะสงสัย? แกล้งตรูอยู่คนเดียวเนี่ย! คิดไรกับตรูป่าววะ เราก็คิดคนเดียวในใจ คิดไปคิดมาก็บอกตัวเองว่าไม่ใช่หรอกมั้ง อีกอย่างเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว เราก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก แกล้งก็แกล้งไป แกล้งมาก็แกล้งกลับ กลายเป็นคู่กัดกันจนเพื่อนๆ คนอื่นแซว จนเราเริ่มหวั่นไหว คือ เริ่มชอบเค้านั่นแหละค่ะ พยายามที่จะตัดใจ เพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ต่อมาเค้าเลิกกับแฟน เค้าดูหงอยๆ ไปพักนึง ไม่ค่อยแกล้งเราเหมือนก่อน เราก็ไม่กล้าคุยด้วยเท่าไหร่ แต่ผ่านมาพักนึง เค้าก็กลับมาทำตัวเหมือนเดิม แกล้งเราเหมือนเดิม เราก็เร่ิมคิดขึ้นมาอีกว่าค้าชอบตรูปะเนี่ย! สายตาที่เค้ามองอะ มันแปลก ๆ มันรู้สึกได้ มันมีเซ้นส์บางอย่างที่บ่งบอกว่าเค้าชอบเรา เราก็เร่ิมคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะที่ผ่านมาเซ้นส์ที่บ่งบอกว่ามีคนชอบ ไม่เคยพลาด คนนี้ก็ไม่น่าจะพลาด ยิ่งนานวันยิ่งสนิทกันมากขึ้น เล่นหัวกันมากขึ้น เราเองก็ชอบเค้ามากขึ้น คุยกันมากขึ้น ไปเที่ยวด้วยกันบ่อย แต่ไม่เคยไปสองคน ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มเพื่อนเท่านั้น
...ในกลุ่มที่เพื่อนที่เที่ยวด้วยกัน จะมีกลุ่มไลน์ที่คุยกันประมาณสิบคน ซึ่งมีเรากับเค้าอยู่ในนั้นด้วย ไปๆ มาๆ เค้ากลับไปแซวเพื่อนในกลุ่มที่เป็นผู้หญิงอีกคน แซวในกลุ่มไลน์เลยจ้า แซวแบบจีบอย่างชัดเจน เราก็แบบเอ๊ะ! ไรวะเนี่ยยยยย ลึก ๆ เสียใจ เพราะเพื่อนที่เค้าแซวน่ะสวยกว่าเรา เรานี่เทียบไม่ติดเลยค่ะ เราก็คิดว่ารู้จักกันมาพร้อมๆ กัน ทำไมแกเพิ่งมาแซวจีบตอนนี้วะ และถึงแม้เค้าจะแซวจีบเพื่อนที่สวยกว่าเรา เค้าก็ยังทำตัวกับเราเหมือนเดิม แกล้งเราเหมือนเดิม และเราเริ่มเปรียบเทียบ ทีกับเราเค้าชอบแกล้ง ชอบกัดในไลน์ แต่อีกคนชมจ้าาาา แซวด้วยยยยยย จนเราเริ่มทนไม่ไหว เลยถามไปตรงๆ ว่าเธอชอบคนนี้เหรอ(หมายถึงเพื่อนคนที่สวยค่ะ) เค้าก็ไม่ยอมตอบ แต่เค้ายิ้มเขิน เราก็คิดว่ามันชอบแน่ๆ แต่ก็พยายามที่จะอยากได้ยินคำตอบตรงๆ ไปเลย เราจะได้ตัดใจซะที ถามอีกครั้ง เค้าเลยบอกว่าไม่อยากให้เรารู้ จนเพื่อนอีกคนถามให้ เค้าถึงยอมบอกว่า ใช่! ชอบเพื่อนอีกคนค่ะ ชอบแต่ไม่จีบ พร้อมบอกเหตุผลว่ายังไม่พร้อมที่จะมีใคร
...ตอนนี้เราได้ตระหนักแล้วว่า เซ้นส์ของเราน่ะมันคือความหลงตัวเอง เห้ออออออออออ เจ็บ หน่วงข้างในมาก รู้สึกขำตัวเอง ตลกตัวเองมากที่หลงตัวเองได้ขนาดนี้ เราเร่ิมมาคิดทบทวน การที่เค้าแกล้งไม่ได้หมายความว่าเค้าชอบ การที่เค้ามองแบบนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าชอบเช่นเดียวกัน และการที่เราบอกว่าตัวเองรู้สึกได้ มีเซ้นส์น่ะ มันมีเส้นบางๆ กั้นอยู่กับคำว่าเซ้นส์และหลงตัวเองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
...บอกเลยว่าตอนนี้มันจุก เจ็บเหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ร้องไม่ออกกกกกกกกก แงงงงงงงงง
มันไม่ใช่เซ้นส์ คือฉันหลงตัวเองย่ะ
ขอระบายความเจ็บปวดรับปีใหม่นี้นะคะ ระบายให้สมกับความหน้าแตกรับหน้าหนาวที่นานๆ จะมาเยือนประเทศไทย
...เรื่องมีอยู่ว่า เราได้มาทำงานที่นึง ได้เป็นเพื่อนร่วมงานกับผู้ชายคนนึง แรกรู้จักเฉยๆ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้อยู่ในสายตา เฉยๆ มาก แต่ยิ่งทำงานด้วยกันก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น แรกๆ เค้าเข้ามาคุยด้วย คุยกันในที่ทำงานสัพเพเหระ ไม่มีอะไรมาก เราไม่ค่อยได้คุย เนื่องจากไม่ค่อยสนิทกับใครก็จะไม่ค่อยพูดมาก แต่ยิ่งทำงานด้วยกัน ก็ยิ่งทำให้เริ่มสนิทกัน ทำให้เราเริ่มที่จะคุยมากขึ้น ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เหมือนกันที่เขาเริ่มมาหยอก มาแกล้งเรา ยิ่งสนิทก็ยิ่งแกล้งมากขึ้น เราก็เริ่มเอ๊ะสงสัย? แกล้งตรูอยู่คนเดียวเนี่ย! คิดไรกับตรูป่าววะ เราก็คิดคนเดียวในใจ คิดไปคิดมาก็บอกตัวเองว่าไม่ใช่หรอกมั้ง อีกอย่างเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว เราก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก แกล้งก็แกล้งไป แกล้งมาก็แกล้งกลับ กลายเป็นคู่กัดกันจนเพื่อนๆ คนอื่นแซว จนเราเริ่มหวั่นไหว คือ เริ่มชอบเค้านั่นแหละค่ะ พยายามที่จะตัดใจ เพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ต่อมาเค้าเลิกกับแฟน เค้าดูหงอยๆ ไปพักนึง ไม่ค่อยแกล้งเราเหมือนก่อน เราก็ไม่กล้าคุยด้วยเท่าไหร่ แต่ผ่านมาพักนึง เค้าก็กลับมาทำตัวเหมือนเดิม แกล้งเราเหมือนเดิม เราก็เร่ิมคิดขึ้นมาอีกว่าค้าชอบตรูปะเนี่ย! สายตาที่เค้ามองอะ มันแปลก ๆ มันรู้สึกได้ มันมีเซ้นส์บางอย่างที่บ่งบอกว่าเค้าชอบเรา เราก็เร่ิมคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะที่ผ่านมาเซ้นส์ที่บ่งบอกว่ามีคนชอบ ไม่เคยพลาด คนนี้ก็ไม่น่าจะพลาด ยิ่งนานวันยิ่งสนิทกันมากขึ้น เล่นหัวกันมากขึ้น เราเองก็ชอบเค้ามากขึ้น คุยกันมากขึ้น ไปเที่ยวด้วยกันบ่อย แต่ไม่เคยไปสองคน ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มเพื่อนเท่านั้น
...ในกลุ่มที่เพื่อนที่เที่ยวด้วยกัน จะมีกลุ่มไลน์ที่คุยกันประมาณสิบคน ซึ่งมีเรากับเค้าอยู่ในนั้นด้วย ไปๆ มาๆ เค้ากลับไปแซวเพื่อนในกลุ่มที่เป็นผู้หญิงอีกคน แซวในกลุ่มไลน์เลยจ้า แซวแบบจีบอย่างชัดเจน เราก็แบบเอ๊ะ! ไรวะเนี่ยยยยย ลึก ๆ เสียใจ เพราะเพื่อนที่เค้าแซวน่ะสวยกว่าเรา เรานี่เทียบไม่ติดเลยค่ะ เราก็คิดว่ารู้จักกันมาพร้อมๆ กัน ทำไมแกเพิ่งมาแซวจีบตอนนี้วะ และถึงแม้เค้าจะแซวจีบเพื่อนที่สวยกว่าเรา เค้าก็ยังทำตัวกับเราเหมือนเดิม แกล้งเราเหมือนเดิม และเราเริ่มเปรียบเทียบ ทีกับเราเค้าชอบแกล้ง ชอบกัดในไลน์ แต่อีกคนชมจ้าาาา แซวด้วยยยยยย จนเราเริ่มทนไม่ไหว เลยถามไปตรงๆ ว่าเธอชอบคนนี้เหรอ(หมายถึงเพื่อนคนที่สวยค่ะ) เค้าก็ไม่ยอมตอบ แต่เค้ายิ้มเขิน เราก็คิดว่ามันชอบแน่ๆ แต่ก็พยายามที่จะอยากได้ยินคำตอบตรงๆ ไปเลย เราจะได้ตัดใจซะที ถามอีกครั้ง เค้าเลยบอกว่าไม่อยากให้เรารู้ จนเพื่อนอีกคนถามให้ เค้าถึงยอมบอกว่า ใช่! ชอบเพื่อนอีกคนค่ะ ชอบแต่ไม่จีบ พร้อมบอกเหตุผลว่ายังไม่พร้อมที่จะมีใคร
...ตอนนี้เราได้ตระหนักแล้วว่า เซ้นส์ของเราน่ะมันคือความหลงตัวเอง เห้ออออออออออ เจ็บ หน่วงข้างในมาก รู้สึกขำตัวเอง ตลกตัวเองมากที่หลงตัวเองได้ขนาดนี้ เราเร่ิมมาคิดทบทวน การที่เค้าแกล้งไม่ได้หมายความว่าเค้าชอบ การที่เค้ามองแบบนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าชอบเช่นเดียวกัน และการที่เราบอกว่าตัวเองรู้สึกได้ มีเซ้นส์น่ะ มันมีเส้นบางๆ กั้นอยู่กับคำว่าเซ้นส์และหลงตัวเองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
...บอกเลยว่าตอนนี้มันจุก เจ็บเหมือนอยากจะร้องไห้ แต่ร้องไม่ออกกกกกกกกก แงงงงงงงงง