จะคบต่อเพื่อพิสูจน์ใจแลกใจ หรือพอแค่นี้
เริ่มต้นจากเราคุยกับผู้ชายคนนึงศึกษาดูใจมาได้ปีกว่าๆ
หลังจากนั้นเราเริ่มคุยกันถูกคอ เมื่อหลังวันเกิดเขาสามวัน เขาได้ขอเราเป็นแฟนซึ่งเราก็คิดอยู่สองวันถึงตกลงเป็นแฟนกัน เราเป็นแฟนกันได้3เดือนแล้ว เราไม่เคยไปกินข้าวดูหนัง เดทกันแม้ครั้งเดียว เพราะเราทั้งคู่ต้องทำงาน และเค้าเองก็ทำงานไปกลับบ้านอยู่บ่อยๆทำให้เวลาขอเราไม่ตรงกันหาวันว่างแถบไม่มี จะเจอกันก็ต่อเมื่อหลังเลิกงาน ซึ่งแน่นอน เราจะเจอกันนานสุดไม่เกิน30นาที และได้พูดคุยกันแต่ในรถเท่านั้นไม่เคยเจอกันที่ไหนเลย ประเด็นอยู่ที่ที่ว่า เราต้องขับรถไปรับ-ส่งเขาที่ห้องเกือบจะทุกครั้งและหลังจากนั่นเราก็แยกย้าย และทุกครั้งที่เจอ เราแค่จับมือกัน ยามป่วยไข้เขาแค่ส่งข้อความมา "ไปหาหมอนะ" แทนที่จะพาเราไปหาหมอบ้าง หรือมีน้ำใจเอ่ยปากถึงก็ยังดี แต่เมื่อเขาเจ็บป่วยเรากลับมีความรู้สึกอยากพาเขาไปหาหมอแม้จะดึกดื่นค่ำมืดอยากดูแลเขาเป็นกังวลเป็นห่วงเพราะเขาอยู่ห้องคนเดียว แต่สิ่งที่ได้จากเขากลับบอกเราว่าเลิกงานแล้วมารอรับเขาไปส่งบ้านด้วยเขาไม่ค่อยสบาย พอถึงวันหยุดเค้าก็จะรีบกลับบ้านที่อยู่ชานเมือง ซึ่งใช้เวลาแค่1ชั่วโมง เค้าไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน สถานะบนเฟสบุ๊คก็ตั้งว่าโสด โพสต์เก่าเมื่อ2ปีที่แล้วกับแฟนเก่าก็ยังมีอยู่ครบ ซึ่งเหมือนเราไม่เคยมีตัวตนในชีวิตเค้าเลยก็ว่าได้ ทุกครั้งที่เขากลับบ้าน เขาจะโทรหาเราคุยแบบแอบๆ บางครั้งเราโทรไปเขาก็ไม่รับ รอเขาว่าง และสะดวกจริงๆ เขาถึงจะไลน์กลับมาเท่านั้น เราก็คิดเสมอว่ารึว่าเขากำลัง พิสูจน์เราอยู่ แต่นี้เข้าเดือนที่3แล้ว ไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น เรากลับยิ่งมีความรู้สึกว่าเขาน่าจะเห็นแก่ตัวไปรึป่าว เริ่มไม่แน่ใจ เลยอยากฟังความคิดเห็นจากทุกคนๆ ที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เพื่อทำการตัดสินใจขั้นเด็ดขาด
จะคบต่อเพื่อพิสูจน์ใจแลกใจ หรือพอแค่นี้
เริ่มต้นจากเราคุยกับผู้ชายคนนึงศึกษาดูใจมาได้ปีกว่าๆ
หลังจากนั้นเราเริ่มคุยกันถูกคอ เมื่อหลังวันเกิดเขาสามวัน เขาได้ขอเราเป็นแฟนซึ่งเราก็คิดอยู่สองวันถึงตกลงเป็นแฟนกัน เราเป็นแฟนกันได้3เดือนแล้ว เราไม่เคยไปกินข้าวดูหนัง เดทกันแม้ครั้งเดียว เพราะเราทั้งคู่ต้องทำงาน และเค้าเองก็ทำงานไปกลับบ้านอยู่บ่อยๆทำให้เวลาขอเราไม่ตรงกันหาวันว่างแถบไม่มี จะเจอกันก็ต่อเมื่อหลังเลิกงาน ซึ่งแน่นอน เราจะเจอกันนานสุดไม่เกิน30นาที และได้พูดคุยกันแต่ในรถเท่านั้นไม่เคยเจอกันที่ไหนเลย ประเด็นอยู่ที่ที่ว่า เราต้องขับรถไปรับ-ส่งเขาที่ห้องเกือบจะทุกครั้งและหลังจากนั่นเราก็แยกย้าย และทุกครั้งที่เจอ เราแค่จับมือกัน ยามป่วยไข้เขาแค่ส่งข้อความมา "ไปหาหมอนะ" แทนที่จะพาเราไปหาหมอบ้าง หรือมีน้ำใจเอ่ยปากถึงก็ยังดี แต่เมื่อเขาเจ็บป่วยเรากลับมีความรู้สึกอยากพาเขาไปหาหมอแม้จะดึกดื่นค่ำมืดอยากดูแลเขาเป็นกังวลเป็นห่วงเพราะเขาอยู่ห้องคนเดียว แต่สิ่งที่ได้จากเขากลับบอกเราว่าเลิกงานแล้วมารอรับเขาไปส่งบ้านด้วยเขาไม่ค่อยสบาย พอถึงวันหยุดเค้าก็จะรีบกลับบ้านที่อยู่ชานเมือง ซึ่งใช้เวลาแค่1ชั่วโมง เค้าไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน สถานะบนเฟสบุ๊คก็ตั้งว่าโสด โพสต์เก่าเมื่อ2ปีที่แล้วกับแฟนเก่าก็ยังมีอยู่ครบ ซึ่งเหมือนเราไม่เคยมีตัวตนในชีวิตเค้าเลยก็ว่าได้ ทุกครั้งที่เขากลับบ้าน เขาจะโทรหาเราคุยแบบแอบๆ บางครั้งเราโทรไปเขาก็ไม่รับ รอเขาว่าง และสะดวกจริงๆ เขาถึงจะไลน์กลับมาเท่านั้น เราก็คิดเสมอว่ารึว่าเขากำลัง พิสูจน์เราอยู่ แต่นี้เข้าเดือนที่3แล้ว ไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น เรากลับยิ่งมีความรู้สึกว่าเขาน่าจะเห็นแก่ตัวไปรึป่าว เริ่มไม่แน่ใจ เลยอยากฟังความคิดเห็นจากทุกคนๆ ที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เพื่อทำการตัดสินใจขั้นเด็ดขาด