เรื่องมีอยู่ว่า บ้านผมอยู่กลางซอย ส่วนบ้านของเพื่อนบ้านที่เลี้ยงหมาเห่า จะอยู่ตรงข้ามบ้านผม ถัดจากบ้านผมไปทางหลังซอยประมาณ 6 หลัง
หมาของเพื่อนบ้าน ชอบเห่าหมาของผม เสียงดัง หนวกหู น่ารำคาญมากๆ  ผมเลี้ยงหมาแบบปล่อยนะครับ แต่กินกับนอนในบ้าน เดินเล่นได้อิสระทั่วซอย ขี้ในป่าเป็นที่เป็นทาง กัดคนบ้าง เวลาเหงา ผมจึงใส่ตะกร้อครอบปาก เวลาที่มันจะออกจากบ้าน ส่วนหมาของเพื่อนบ้าน เป็นหมาเลี้ยงแบบขังเผ้าบ้าน
พอตกเย็นเจ้าของเลิกงานกลับมาจะพามันออกไปเดินเล่น เป็นประจำ แล้วเวลาหมาของเพื่อนบ้านมันเห็นหมาของผมเดินผ่านบ้านมัน มันจะเห่า แบบเอาเป็นเอาตาย จะออกมากัดให้ได้ เห่าแบบเหมือนเป็นศัตรู คู่แค้นกันมาแต่ชาติปางก่อน แต่หมาของผมไม่ได้สนใจในคำเห่าสักเท่าไหร่ ได้แต่เดินก้มหน้าก้มตาอย่างเดียว หมาของผมก็ชอบเดินไปให้หมาเขาเห่า เหมือนไปกวนตีน ผมก็เกรงใจเพื่อนบ้านคนอื่นๆ จึงไปลากหมาของผมกลับบ้านทุกครั้งที่ได้ยินหมาของเพื่อนบ้านเห่าหมาผม  แรกๆ ก็ไม่มีอะไร ไปๆมาๆ อีท่าไหนไม่รู้ กลายเป็นหมาของเพื่อนบ้านเห่าผมไปด้วย แล้วเห่าหนักกว่าเห่าหมาผมอีก ทุกครั้งที่ผมเลิกงานกลับมาถึงบ้าน มันจะมารอเห่าเพื่อเป็นสิริมงคล ตลอดทุกวัน จนผมทนไม่ไหว ผมจึงเห่าตอบบ้าง เอาน้ำไปสาดบ้าง เอาหินขว้างบ้าง ลองเอารองเท้าไปแหย่มันตอนมันเห่า แมร่งกัดเป็นรูเลย ยิ่งเห่าผมก็ยิ่งแกล้งมัน แล้วก็รีบวิ่งหนี เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น บางทีผมก็โมโห เลิกงานมาเหนื่อยๆ จะเห่าหาเจ้าของมันหรอ ผมก็ไม่เข้าใจ ทีนี้กลับกลายเป็นมันยิ่งเห่าผมแบบทวีคูณ แค่ได้ยินเสียงผม มันก็เห่าแล้ว ยังไม่ทันได้เห็นตัวผมเลย มันเฝ้ารอแต่จะเห่าผม วันแล้ววันเล่า จึงผมอยากจะไปขอโทษมัน เลยลองวิธีเอาขนมสุนัขไปให้มันกินสร้างมิตรไมตรี แต่ก็ไม่ได้ผลครับ มันเห่าไปกินไป ผมฮาแตกเลย  เวลามันเห่า ชาวบ้านชาวช่องเขาจะรู้ได้ทันที ว่าผมกลับมาถึงบ้านแล้ว ต้องเป็นผม ไม่ก็หมาของผมแน่ๆ เพราะมีแค่ผมกับหมาของผมที่โดนเห่า
ทุกวันนี้ใช้ชีวิตลำบากมาก ต้องคอยหลบๆ ซ่อนๆ แอบหมาเห่า ยิ่งกว่าโจร  ใครพอจะมีวิธีช่วยให้มันหยุดเห่าได้บ้างครับ