แม่เราเป็นโรคไตมาหลายปีแล้วค่ะ เกิดจากการกินยาเบาหวานและยาจำนวนมากจนทำให้ไตเสื่อมจนกระทั่งฟอก...ทีแรกแม่ก้อสุขภาพดีค่ะแต่พอฟอกหลายปีเข้าแกเลยไม่ค่อยไหวสุขภาพแย่มากจนขอไตเราให้บริจาคให้แม่หน่อย..เราสงสารแม่นะแต่เราเองรุ้สึกว่าตัวเองก็เสี่ยงทั้งเบาหวานและโรคไตเพราะมันคือกรรมพันธุ์..เราต้องดูแลท่านแถมเรายังมีลูกน้อยที่ซนสุดๆ เราเหนื่อยและท้อมาก...แถมเหมือนโดนบังคับ(ทางอ้อมจากคนในครอบครัว)ให้เอาไตให้เเม่..เรารุ้นะว่ามันคือมหากุศลที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าบุญใดๆ..แต่เราแค่สงสัยว่าทำไมแม่ไม่รอเข้าคิวเปลี่ยนไต..ไม่คิดจะเข้าคิวด้วย..จะเอาไตเราคนเดียว..แม่ไม่รุ้ว่าเราเสียใจมากนะที่แกไม่พยายามช่วยเหลือตัวเองด้วยการเข้าคิวเปลี่ยนไตไม่พยายามอะไรเลยแม้กระทั่งอาหารที่เราพยายามทำให้กินด้วยรสจืดหรืออะไรก็ตามสำหรับคนป่วยโรคไต..แกไม่เอาอะไรเลย..เราแค่รุ้สึกว่าเราเองร่างกายไม่รุ้ว่าอนาคตจะเป็นโรคอะไร..ถ้าเราเป็นโรคไตแล้วเหลืออยุ่ข้างเดียวจะเป็นยังไง..ใครจะดูแลลูกดื้อๆคนนี้ต่อจากเรา😭เราสับสนค่ะเลยได้แค่ทำตามที่ทุกคนต้องการตรวจทุกอย่างครบแล้วในปีที่แล้ว..แต่ปีนี้เขาจะให้ตรวจทุกขั้นตอนอีก..เรายังไม่ได้ทำไรเพราะแม่เขาก็ไม่มีตังและไม่มีคนพาไปตรวจบ่อยๆเหมือนเมื่อก่อน...เราจะต้องทำไงดีค่ะ