สวีสดีค่ะ เราขอใช้ชื่อเเก้ม นี้เราอายุ 17 เรามีเรื่องทุกใจมาก อย่างมากที่สุด ไม่รู้จะปรึกษาใคร ระบายให้ใครฟัง ที่บ้านเรามีปัญหาค่ะ แม่เรากำลังจะจายบ้านทิ้งเพราะไม่มีเงิน เเล้วถ้าเเม่เราขายไป น้องหมาเราที่เลี้ยงใว้สามตัวก็ต้องไปให้เขาเลี้ยง เราเป็นห่วงค่ะ ห่วงมากกลัวเขาอยู่ไม่ได้ ละตอนนั้เเม่เราก็กำลังคิดอยู่ค่ะว่า ถ้าเกิดขายบ้านทิ้ง จะกลับไปอยู่บ้านนอกดีไหม เราไม่อยากไปค่ะ เราอยากอยู่ในเมือง เรามีแฟน เราอยากอยู่ใกล้ๆเขา เราไม่ ยากเสียเขาไป เเต่เราเลือกไม่ได้ เราไม่รู้จะหาทางออกยังไง เรานอนร้องไห้หลายวัน ยังมีอีกหลายๆเรื่องที่ทำให้เราทุกข์เกี่ยวกับตัวของเรา เหนื่อยมากค่ะ เราไม่รู้จะระบายหรือปรึกษาใคร ทุกทีก็อยู่กับโทรศัพท์หาคนคุยไปเรื่อย แฟนเราเขาก็ทำแต่งาน เราไม่ได้สนิทกับแม่มากเท่าไหร่ คุยกันได้สองสามคำก็ทะเลาะกัน เราเองก็เคลียดมากเวลาทะเลาะกัน เพราะแม่ไม่ค่อยเข้าใจเรา เเม่เคยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เราก็เข้าใจ แต่ว่าเราอยากให้เขาพูดอะไรที่ถนอมน้ำใจเราบ้าง เราเก็บมาคิดจนจิตตกทุกๆวัน เราอยากไปอยู่คนเดียวให้ไกล เเต่เราก็กลัวเสียทุกอย่างไป ทั้งแม่ เเฟน กับน้องหมา เรารักทุกคน ห่วงทุกคน เเต่เราก็ยังเด็ก หางานก็ยาก อยากทำเพื่อคนที่รัก เเต่ก็ทำไม่ได้. หวังว่าจะมีใครเข้าใจเราบ้างค่ะ