ก็ตามหัวข้อเลยชอบเพื่อนคะเลยจะมาเล่าเรื่องเเละให้ช่วยคิดว่าทำยังไงดี
คือเราเเอบชอบเพื่อนคนหนึ่งคะเข้าเป็นคนที่แบบก็ไม่หล่อนะเป็นคนหน้าตาบ้านๆปกตินิสัยตลกดีและก็เป็นคนที่พึ่งพาได้เราชอบเข้าตั้งเเต่ประมาณป.4จนจะจบม.3แล้วเราอยากบอกเข้าว่าชอบนะเเต่เพื่อนในห้องมันล้อคนนั้นว่าชอบเด็กโรงเรียนอื่นเราก็ถามพวกเพื่อนเราว่าเด็กคนนั้นนะเป็นใครเพื่อนราก็บอกว่าเป็นเพื่อนพวกนั้นตอนเรียนประถมเป็นผู้หญิงที่สูงผอมขาวสวยรวยอีกด้วยคือเเบบเข้าสมบูรณ์แบบมากพอมาคิดดูเราเนี่ยคนละชั้นเลยอะเราเเบบตรงข้ามเราผิวสีแทนสูงก็ประมาน160กว่าอ้วนอีกอะ แล้วเราก็คิดตัดใจเเต่ทำไม่ได้เพราะไอ้คนที่เราชอบอะชอบมาคุยมาหยอกแล้วคือแบบมันหยอกเราบ่อยมากเเล้วให้เราคิดไงอะคือคนมันก็จะตัดใจเเต่
ชอบมาทำแบบนี้ใครจะตัดใจได้แล้วบางที่ก็มาอยู่ใกล้ๆอะคือแบบหัวใจจะวายแล้วเราก็ต้องทำครึมอะเก็กหน้านิ่งไม่ให้รู้ว่าเขินแล้วครั้งหนึ่งมันมานั่งจ้องตาแบบตอนเเรกเรานั่งวาดรูปอยู่ตรงโต้ะแล้วมันอะนั่งตรงข้ามแล้วมองเราตอนเเรกก็ทำเป็นไม่สนใจแต่แบบจ้องนานมากจนเราทนไม่ไหวถามว่าจ้องไรเเล้วมันบอกว่าป่าวอะแล้วก็จ้องต่อคือแบบตอนนั้นทำไรไม่ได้เลยคือเขินอะมันจ้องเราอะแล้วเพื่อนมันก็มาชวนมันคุยถึงจะเลิกจ้องแล้วก็มาทำอะไรให้เราคิดไปไกลอะเเล้วเราก็ต้องเขินแบบนี้ตลอดเเละอีกตอนหนึ่งมันมาขอให้สอนงานที่อาจารย์สั่งเราก็เออมาเดียวสอนเองเราก็บอกว่าตรงนี้ทำแบบไหนยังเเต่มารู้ตัวเองที
หน้าใกล้กันมากจนต้องผละออกห่างมันก็ถามว่าเป็นไรเราก็บอกว่าป่าวมันก็ทำหน้างงละก็บอกมห้สอนต่อเราอยากบอกมันนะว่าชอบชอบมากๆๆๆๆแล้วกลัวว่ามันไม่ชอบเราควรทำยังไงดีบอกว่าชอบมันไปหรือปล่อยไปดีอยู่แบบนี้อึดอัดตัดใจไม่ได้อีก
ทำไงดีจะจบเเล้วอีกสองสามเดือนเราก็ต้องย้ายไปเรียนม.4ที่อื่นกลัวว่าตัวเองตัดใจไม่ได้เเล้วทรมานและก็กลัวว่าบอกไปละจะเสียเพื่อนอะคะ
แอบชอบเพื่อนคะ
คือเราเเอบชอบเพื่อนคนหนึ่งคะเข้าเป็นคนที่แบบก็ไม่หล่อนะเป็นคนหน้าตาบ้านๆปกตินิสัยตลกดีและก็เป็นคนที่พึ่งพาได้เราชอบเข้าตั้งเเต่ประมาณป.4จนจะจบม.3แล้วเราอยากบอกเข้าว่าชอบนะเเต่เพื่อนในห้องมันล้อคนนั้นว่าชอบเด็กโรงเรียนอื่นเราก็ถามพวกเพื่อนเราว่าเด็กคนนั้นนะเป็นใครเพื่อนราก็บอกว่าเป็นเพื่อนพวกนั้นตอนเรียนประถมเป็นผู้หญิงที่สูงผอมขาวสวยรวยอีกด้วยคือเเบบเข้าสมบูรณ์แบบมากพอมาคิดดูเราเนี่ยคนละชั้นเลยอะเราเเบบตรงข้ามเราผิวสีแทนสูงก็ประมาน160กว่าอ้วนอีกอะ แล้วเราก็คิดตัดใจเเต่ทำไม่ได้เพราะไอ้คนที่เราชอบอะชอบมาคุยมาหยอกแล้วคือแบบมันหยอกเราบ่อยมากเเล้วให้เราคิดไงอะคือคนมันก็จะตัดใจเเต่ชอบมาทำแบบนี้ใครจะตัดใจได้แล้วบางที่ก็มาอยู่ใกล้ๆอะคือแบบหัวใจจะวายแล้วเราก็ต้องทำครึมอะเก็กหน้านิ่งไม่ให้รู้ว่าเขินแล้วครั้งหนึ่งมันมานั่งจ้องตาแบบตอนเเรกเรานั่งวาดรูปอยู่ตรงโต้ะแล้วมันอะนั่งตรงข้ามแล้วมองเราตอนเเรกก็ทำเป็นไม่สนใจแต่แบบจ้องนานมากจนเราทนไม่ไหวถามว่าจ้องไรเเล้วมันบอกว่าป่าวอะแล้วก็จ้องต่อคือแบบตอนนั้นทำไรไม่ได้เลยคือเขินอะมันจ้องเราอะแล้วเพื่อนมันก็มาชวนมันคุยถึงจะเลิกจ้องแล้วก็มาทำอะไรให้เราคิดไปไกลอะเเล้วเราก็ต้องเขินแบบนี้ตลอดเเละอีกตอนหนึ่งมันมาขอให้สอนงานที่อาจารย์สั่งเราก็เออมาเดียวสอนเองเราก็บอกว่าตรงนี้ทำแบบไหนยังเเต่มารู้ตัวเองทีหน้าใกล้กันมากจนต้องผละออกห่างมันก็ถามว่าเป็นไรเราก็บอกว่าป่าวมันก็ทำหน้างงละก็บอกมห้สอนต่อเราอยากบอกมันนะว่าชอบชอบมากๆๆๆๆแล้วกลัวว่ามันไม่ชอบเราควรทำยังไงดีบอกว่าชอบมันไปหรือปล่อยไปดีอยู่แบบนี้อึดอัดตัดใจไม่ได้อีก
ทำไงดีจะจบเเล้วอีกสองสามเดือนเราก็ต้องย้ายไปเรียนม.4ที่อื่นกลัวว่าตัวเองตัดใจไม่ได้เเล้วทรมานและก็กลัวว่าบอกไปละจะเสียเพื่อนอะคะ