สวัสดีครับเพื่อนๆสมาชิกและพี่ป้าน้าอาทุกๆท่าน
ตะโกขอส่งเมนูสุดท้ายสิ้นปี ในช่วงที่ ฟ้าเปิด ซึ่งสามารถทำการประมงได้
โดยปกติ จะเป็นหน้ามรสุม แต่พายุก็ได้เห็นใจพวกเรา หยุดพักผ่อนมาได้2วัน
พวกเราพักผ่อนกันมาร่วมเดือนนึงแล้ว หลังแทบเปื่อยแทบเน่า เพราะต้องนอนฟังเม็ดฝน
ช่วงที่ลมจัดคลื่นสูง น้ำทะเลขุ่นไปด้วยโคลนและทราย
ธรรมชาติก็จะลำเลียง สัตว์น้ำมา มอบให้ตามฤดูกาล คล้ายกับเป็นโบนัสปลายปี
ชาวเลรู้ดีว่า หลังฟ้าสงบ คลื่นเงียบแล้ว จะต้องใช้อุปกรณ์ชนิดใดในการจับ
สัตว์น้ำที่มีอยู่ชุกชุม ในช่วงเวลานี้

อวน3หัวใหญ่ถูกยกขึ้นเรือเมื่อตอนสี่โมงเย็น พร้อมกับเสียงเครื่องยนต์ของเรือหาง
ดังก้องชายหาด พร้อมกับเขม่าควันเหมือนกับจะบอกว่า ไม่ได้ใช้มาเป็นเวลานาน
ห่างฝั่งออกไปร่วมสองชั่วโมง เป็นเวลาพลบค่ำ มีเพียงเสียงของน้ำที่ถูกลมพัดมาปะทะกราบเรือ
ดังอยู่เป็นระลอก เห็นได้ถึงพรายน้ำที่ตามมาเป็นจังหวะ
รีบแกะห่ออวนแล้วปล่อยอวนทั้ง2ปาก จมลงสู่ท้องทะเล เสร็จสิ้นก็สามทุ่มกว่าๆ
แล้วรีบเกี่ยวสายไฟพ่วงแบตเตอรี่เพื่อให้สว่าง ล่อปลาล่อหมึกให้เข้าไฟ
จวบจนเที่ยงคืนเศษ น้ำเริ่มเปลื่ยน จึงได้ทำการกู้อวน
รางวัลจากท้องทะเลที่มอบให้คืนนี้ พอที่จะขายได้เงินมาซื้อข้าวสาร และน้ำมัน
ปลาจวด จาระเม็ด กุ้งแชบ้วย ลูกหมึกกระดอง กับหมึกที่ช้อนได้ รวมๆแล้ว10กว่ากิโลถูกดองในลังน้ำแข็ง
แล้วรีบวิ่งเรือไปอีกหมาย หย่อนอวนลงไว้ทั้งหมดทิ้งไว้ รอพรุ่งนี้ค่อยมากู้

ตะวันเริ่มทอแสงเช้า พร้อมกับลมพัดเอื่อยๆ ตลอดแนวหาดชายฝั่ง
ตะโกน้อย นั่งคอยเรือ กลับฝั่งอย่างใจจดจ่อ พร้อมชะเง้อดูเรือ เมื่อมองเห็นเรืออื่นๆที่วิ่งเข้า
ไม่สนใจของเล่น ของกิน นอกจากได้ยินเสียงเรือ