สวัสดีครับ ผมมีปัญหาชีวิตหรือเรียกว่ามรสุมก็ไม่รู้นะครับ ทั้งเรื่องครอบครัวที่บ้าน การเงิน การเรียน ที่ไม่สามารถปรึกษาคนรอบข้างได้เลย เลยอยากจะถามคำแนะนำเพื่อนๆในพันทิพย์ครับ

ตอนนี้ผมอยู่เรียนมหาลัย ปี 3 แล้วครับ คณะนิเทศศาสตร์ เหตุการณ์มันเริ่มมาจากช่วงผมมัธยม เมื่อก่อนครอบครัวเราฐานะกลางๆครับ พ่อแม่เป็นครูหมดเลย ก็ใช้ชีวิตปกติ แม่เคยบอกว่าถ้าลุงขายที่ได้ครอบครัวเราจะดีขึ้นมาโดยตลอด แม่คอยส่งเงินให้ลุงตลอดด้วยเหตุผลว่าดูแลยาย ซื้อบ้านแฝดหลังนึงก็ให้เป็นชื่อลุงแล้วบอกว่าจะเปลี่ยนให้เราตอนอายุ 15 อีกฝั่งเป็นชื่อแม่เรา หลังจากยายเสียนิสัยในใจแม่เราก็ค่อยๆออก แม่เราเป็นคนไม่ค่อยพูดความจริง แอบเอาเงินงานศพยายไปใช้ก่อน โดยไม่บอกลุง ลุงโกรธมากถึงตัดแม่เราเลย กลายเป็นว่าครอบครัวเราพลิกกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ ลุงตัดไฟบ้านเรา(เราอาศัยบ้านชื่อลุง) เป็นประสบการณ์ที่แย่มากครับ คิดว่าเราไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทำไมเราต้องโดนหางเลขไปด้วย แม่เหมือนเสียเสาหลักเพราะไม่มีลุงคอยพึ่งแล้ว สุดท้ายบ้านที่เป็นชื่อลุงก็ไม่มีใครส่ง กลายเป็นถูกธนาคารยึด โชคดีที่ญาติฝั่งพ่อเค้าใจดีไถ่มาไว้ให้ อีกหลังที่เป็นชื่อแม่ก็ให้คนเช่า เอาค่าเช่าผ่อนส่งธนาคาร

พอผมเข้ามหาลัยพ่อแม่ก็เกษียณหมดแล้ว พ่อก็ต้องออกมาขับแท็กซี่เพื่อส่งค่าเทอม ค่ากินให้ผม ผมซึ้งใจมาก แต่แม่นี่สิครับ เค้ามีนิสัยโกหกกลับกลอกและชอบยืมเงิน แม่ชอบคบเพื่อนที่เป็นเหมือนนายหน้าของพวกครูด้วยกันไปยืมเงินนอกระบบดอกเบี้ยแพงมาก แม่ไม่ทำงานเลยครับหวังแต่จะยืมเงินคนอื่น ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่สามารถส่งได้ บอกญาติว่าจะทำอาชีพเสริมเป็นครูสอนอนุบาลแต่สุดท้ายก็บอกมา 3-4 ปีแล้วก็ไม่ยอมทำสักที ชอบสังสรรค์ ชอบเที่ยว และชอบนอนใช้ชีวิตสบาย ผมเพิ่งมารู้ก็ตอนที่เจ้าหนี้โทรมาทวงหนี้กับผม ผมเสียใจมากครับ นี่ก็เป็นอีกประเด็นนึงทำไมผมต้องมารับผิดชอบสิ่งที่ผมไม่ได้ทำด้วย แม่ชอบขโมยเงินพ่อด้วยครับ ผมสงสารพ่อมาก อีกเรื่องหนึ่งคือผมได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่ห้างแห่งหนึ่งโทรมาบอกว่า แม่ผมไปขโมยเสื้อในห้าง ตอนแรกผมช็อคมากไม่คิดว่าแม่จะขโมยได้ ผมถามแม่ดีๆบอกว่า เอาความเป็นลูกทั้งชีวิตเราเป็นประกันได้ไหม เราเชื่อใจแม่นะ ขโมยหรือเปล่า เราจะได้มาแก้ปัญหากัน แม่บอกแม่ไม่ทำแน่นอน แล้วโยนความผิดให้คนโน้น คนนี้ ว่าโดนใส่ร้ายมั่ง ผมเกือบจะแจ้งความว่าโดนใส่ร้าย สรุปพอผมไปดูกล้องวงจรปิดด้วยตัวเอง ก็รู้ว่าเค้าขโมยจริงๆ หลังจากนั้นผมตัดสินใจไม่คุยกับเค้ามาเป็นเวลา 8 เดือนแล้วครับ

ผมเครียดเรื่องแม่ และเรื่องที่บ้านมากๆเลย ผมควรทำยังไงดีครับ ผมพยายามตั้งใจเรียน ให้เกรดดีๆ ก็เพื่อท่าน ตอนนี้ผมเครียดเกรดตกหลายวิชาเลยครับ นอนก็ไม่เป็นเวลา เครียดเรื่องอนาคตด้วยว่ายังไงเราจะมีชีวิตยังไงให้มั่นคง และช่วยแก้ปัญหาพ่อแม่ได้ ตอนนี้ผมต้องเลือกสาขาวิชาแล้วครับ ผมสับสนว่าควรเลือก ด้านโทรทัศน์ หรือโฆษณาดี ผมก็ชอบทั้งสองอย่างนะครับ แต่เราโตมากับโทรทัศน์และชอบดูละคร ด้านบันเทิง แต่หลายเสียงบอกว่าเงินเดือนไม่ค่อยดี และสาขานี้กำลังจะตาย แต่ผมคิดว่าเราก็สามารถนำความรู้พวกนี้มาประยุกต์กับโลกดิจิตอลได้ เกรดสาขานี้ผมดีกว่าครับ เพราะวิชาเรียนไม่ค่อยยาก อีกสาขาหนึ่งคือโฆษณา สาขาผมก็ชอบเหมือนกันเพราะเป็นคนชอบวางแผนแนวการๆตลาดแต่เราไม่ถนัดสาย Art Creative รอบข้างบอกว่าสาขานี้เงินเดือนดี แต่ผมก็ไม่มั่นใจในตัวเองว่าจะเก่งพอไหม เพราะการแข่งขันสูงมาก เราไม่ค่อยมีความรู้ทางด้านขาย เพราะฝั่งๆญาติๆเราเน้นราชการไม่ค่อยทำธุรกิจ เกรดก็เลยน้อยกว่าวิชาอีกสาขาหน่อย แต่เวลาเรียนวิชาพวกนี้รู้สึกได้อะไรใหม่ๆ และนำไปใช้ได้เยอะมากเลย ชอบอ่านพวกเว็บ Brandage และเคยคัดเลือกเข้าอบรมวางแผนการตลาดด้วย ผมก็มีแผนจะต่อโทด้วย คิดว่าถ้าเรียนโทรทัศน์ก็จะต่อโท MBA เพราะจะได้ความรู้ทางการตลาด แต่ถ้าต่อโฆษณาก็จะต่อโทด้านภาพยนตร์(หรือธุรกิจบันเทิง) เพราะเป็นสิ่งที่ค่อนข้างชอบ แต่ก็นั่นแหละครับก่อนจะไปถึงตรงนั้นก็ต้องทำงานเก็บเงินเพื่อส่งตัวเองให้ได้ก่อน

ช่วงนี้ก็ค่อนข้างมีปัญหาอีกครับ เพิ่งมารู้ว่าพ่อเราเองก็ไม่ค่อยมีเงินส่งเราแล้ว เพราะพ่อก็ติดการพนัน โกหกไม่ต่างจากแม่เลย ญาติมาบอกว่าทุกวันนี้พ่อกับแม่ก็ยังมายืมเงินเค้านะ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีครับ ทำไมพ่อแม่เราไม่หาเงินด้วยการสุจริต น้อยใจตัวเอง สังคมรอบข้างเราพ่อแม่เพื่อนๆ ไม่เคยทำให้ลูกลำบากใจเลย ครอบครัวก็ไม่อบอุ่นเหมือนเดิม ทำไมพ่อแม่คนอื่นเค้าเลี้ยงลูกได้มีเงิน แต่เราต้องมานั่งเครียดแทนพ่อแม่ ทั้งนี้เลยมาขอความเห็นกับเพื่อนๆทุกคนครับ เพื่อจะหาทางแก้ ผมก็ใกล้เรียนจบแล้ว ผมควรจะทำยังไงเพื่อให้ชีวิตมีความสุขกว่านี้ มีฐานะที่เลี้ยงตัวเองได้ ปลดหนี้สินให้พ่อแม่ได้ ผมมีความฝันอยากเรียนต่อนอกด้วย แต่ด้วยสถานการณ์ยากมากเลยครับ พ่อแม่คนอื่นเตรียมเงินไว้ให้ลูกแล้ว แต่เรานี่ ต้องมานั่งอิจฉาเพื่อน ชีวิตผมเหมือนทางตัน แค่อยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ มีบ้านเป็นของตัวเอง ไม่มีหนี้สิน มีความสุขเหมือนเมื่อก่อน ผมตั้งใจเรียนทุกอย่าง เกรดดีมาตลอด ไม่เคยออกนอกลู่ทาง เรื่องนี้กระทบจิตใจและเกรดผมด้วยทำให้ผมไม่มีสมาธิ ผมรู้ว่าผมขัดสนที่สุดในคณะเลยครับ อยากจะขอทุนให้พ่อแม่เหมือนกันจะได้ไม่ลำบากส่งมาเรียน แต่ก็ขอไม่ได้เพราะเคยรับราชการ ผมควรทำไงดีครับ เหมือนมืด 8 ด้านจริงๆ ผมบอกพ่อแม่ทีไรเค้าก็ตอบแบบปัดๆ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ตลอด ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ หรือมีใครอยากแชร์ก็ได้นะครับ ผมอยากให้รู้ว่าไม่มีใครชีวิตแย่เท่าผมแล้ว