สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
สมัยก่อน เป็นคนที่ทำงานหนัก
เพราะจริงจังกับงานมาก จนเครียดจัด
ทำธุรกิจก็ประสบความสำเร็จประมาณนึง
แต่ไม่เคยนอนหลับอย่างเป็นสุข เพราะทุกข์กับการแข่งขันตลอดเวลา มีเงินมาก แต่ก็ทุกข์
คิดเผื่อคนข้างหลัง คิดแต่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรต่อไป
สร้างเป้าหมาย สร้างกฎเกณฑ์ เพื่อเดินไปให้ถึง
พอไม่ประสบความสำเร็จก็เสียใจ
เปรียบเสมือนโลกถล่มทลาย มองเห็นโลกใบนี้
มีแค่ความทุกข์ของเรา มันทุกข์มากๆ
จนเมื่อปีที่แล้ว....เราเสียแม่
แม่เราโดนฆาตกรรม และเราอยู่ในเหตุการณ์ทุกอย่าง
เป็นคนอุ้มแม่ส่งโรงพยาบาล เห็นวาระสุดท้ายของแม่ และของชีวิตๆหนึ่งในอ้อมกอดเรา...
เหตุการณ์เหล่านั้น เราคิดได้ว่า...เราเกิดมาเพื่ออะไร
เงินทองหามาได้มากมาย ทุกข์มาทั้งชาติ
วูบเดียวที่หมดลมหายใจกลับเอาอะไรไปไม่ได้สักอย่างเดียว
เรากลับมารักตัวเองค่ะ ทำร่างกายเราให้แข็งแรง
กินอาหารดีๆ นอนให้อิ่ม ทุกวันนี้มีแต่รอยยิ้ม
มีแต่ความปรารถนาดีให้กับคนอื่นๆ
เจอคนไม่ดีก็ไม่ได้คิดโกรธให้เราทุกข์
อะไรที่ทำให้เราเป็นทุกข์จะไม่ทำเด็ดขาด
กลับกลายเป็นคนสบายๆ ตอนนี้กลับเป็นช่วงเวลาที่ดีของชีวิตที่สุด ไม่เคยลำบากกับอะไร
แฟนรัก เพื่อนร่วมงานรัก และทำงานได้ดี
ได้เจอแต่คนดีๆ ไม่ว่าจะเดินทางไปประเทศไหน
ก็เจอแต่เพื่อนร่วมงานที่ดี
เราไม่เคยคิดว่าเราต้องเข้มแข็ง....คนที่พยายามทำตัวให้เข้มแข็ง แสดงว่าจิตใต้สำนึกยังอ่อนแอ
แต่ข่มอารมณ์ไว้
บางอย่างไม่ได้หมายความว่าเราต้องยอมแพ้หรือไม่ยอม
เราแค่คิดว่า...ถ้าหัวใจเรากำลังเต้นเร็วเพราะความทุกข์หรือ
คืนนี้เราจะเครียดจนนอนไม่ได้ เราจะไม่ทำค่ะ....
ทำทุกอย่างให้เรามีความสุข หันกลับมารักตัวเอง
ทำหน้าที่ของเราไปเรื่อยๆ มีกฎหมายก็รักษากฎหมาย
เงินทองอย่าไปยึดติดมาก แค่ไม่ติดลบเป็นพอ
แล้วคุณจะไม่มีความคิดว่าคุณต้องเข้มแข็งหรืออ่อนแออีกเลยค่ะ
เรารักตัวเองมากค่ะ
เพราะจริงจังกับงานมาก จนเครียดจัด
ทำธุรกิจก็ประสบความสำเร็จประมาณนึง
แต่ไม่เคยนอนหลับอย่างเป็นสุข เพราะทุกข์กับการแข่งขันตลอดเวลา มีเงินมาก แต่ก็ทุกข์
คิดเผื่อคนข้างหลัง คิดแต่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรต่อไป
สร้างเป้าหมาย สร้างกฎเกณฑ์ เพื่อเดินไปให้ถึง
พอไม่ประสบความสำเร็จก็เสียใจ
เปรียบเสมือนโลกถล่มทลาย มองเห็นโลกใบนี้
มีแค่ความทุกข์ของเรา มันทุกข์มากๆ
จนเมื่อปีที่แล้ว....เราเสียแม่
แม่เราโดนฆาตกรรม และเราอยู่ในเหตุการณ์ทุกอย่าง
เป็นคนอุ้มแม่ส่งโรงพยาบาล เห็นวาระสุดท้ายของแม่ และของชีวิตๆหนึ่งในอ้อมกอดเรา...
เหตุการณ์เหล่านั้น เราคิดได้ว่า...เราเกิดมาเพื่ออะไร
เงินทองหามาได้มากมาย ทุกข์มาทั้งชาติ
วูบเดียวที่หมดลมหายใจกลับเอาอะไรไปไม่ได้สักอย่างเดียว
เรากลับมารักตัวเองค่ะ ทำร่างกายเราให้แข็งแรง
กินอาหารดีๆ นอนให้อิ่ม ทุกวันนี้มีแต่รอยยิ้ม
มีแต่ความปรารถนาดีให้กับคนอื่นๆ
เจอคนไม่ดีก็ไม่ได้คิดโกรธให้เราทุกข์
อะไรที่ทำให้เราเป็นทุกข์จะไม่ทำเด็ดขาด
กลับกลายเป็นคนสบายๆ ตอนนี้กลับเป็นช่วงเวลาที่ดีของชีวิตที่สุด ไม่เคยลำบากกับอะไร
แฟนรัก เพื่อนร่วมงานรัก และทำงานได้ดี
ได้เจอแต่คนดีๆ ไม่ว่าจะเดินทางไปประเทศไหน
ก็เจอแต่เพื่อนร่วมงานที่ดี
เราไม่เคยคิดว่าเราต้องเข้มแข็ง....คนที่พยายามทำตัวให้เข้มแข็ง แสดงว่าจิตใต้สำนึกยังอ่อนแอ
แต่ข่มอารมณ์ไว้
บางอย่างไม่ได้หมายความว่าเราต้องยอมแพ้หรือไม่ยอม
เราแค่คิดว่า...ถ้าหัวใจเรากำลังเต้นเร็วเพราะความทุกข์หรือ
คืนนี้เราจะเครียดจนนอนไม่ได้ เราจะไม่ทำค่ะ....
ทำทุกอย่างให้เรามีความสุข หันกลับมารักตัวเอง
ทำหน้าที่ของเราไปเรื่อยๆ มีกฎหมายก็รักษากฎหมาย
เงินทองอย่าไปยึดติดมาก แค่ไม่ติดลบเป็นพอ
แล้วคุณจะไม่มีความคิดว่าคุณต้องเข้มแข็งหรืออ่อนแออีกเลยค่ะ
เรารักตัวเองมากค่ะ
ความคิดเห็นที่ 2
ป่วยแล้วถามหมอว่าจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน ไม่สามก็หกเดือน ความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว ที่ผ่านมาก็ไม่เสียใจกับการมีชีวิต เริ่มศึกษาคัมภีร์มรณะศาสตร์อย่างจิงจังว่าถ้ากระบวนการตายเป็นอย่างไร แล้วก็บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร เกิดมาชาตหน้าเราก็จะเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดี ตัดสินใจกลับบ้านปลูกผัก ปลูกต้นไม้ วาดรูป ช่วยคนอื่นเท่าที่ช่วยได้ ตอนนี้อยู่มาสามปีแล้วและไม่ตาย ชีวิตนี้งดงามเสมอ
ความคิดเห็นที่ 4
ตอนปี 48 พ่อถูกรถเฉี่ยวล้มหัวฟาดพื้น มีเลือดคั่งในสมองฝั่งซ้ายซึ่งควบคุมการสั่งการของร่างกายทั้งหมด ซึ่งต้องผ่าตัดเอาเลือดที่คั่งออก หลังผ่ากลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง ต้องจาะคอ ให้อาหารทางสายยางที่หน้าท้อง ขยับร่างกายไม่ได้ ลืมตาได้ฝั่งซ้ายข้างเดียว สงสารตอนที่ถูก พยาบาลดูดเสมหะมาก พ่อผมนอนทรมาน 4 ปีเต็ม ถึงจากไป ส่วนผมศาลสั่งให้เป็นผู้อนุบาลและต้องฟ้องคดีแพ่งฯ กับคู่กรณี แต่กว่าจะรู้ว่าทะเบียนรถเป็นสหกรณ์ไหนต้องหากันแทบตาย วันหยุดพักผ่อนประจำปีแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยต้องไปขึ้นศาลกับไปคุยกับทนาย ศาลชั้นต้นให้เป็นฝ่ายชนะแต่คู่กรณีไม่เอาเงินมาวางศาล ต้องไปทำเรื่องที่กรมบังคับคดี เพื่อตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดีอีก ไหนจะต้องไปสืบทรัพย์ว่าคู่กรณีมีทรัพย์อะไร เท่าไรบ้าง เหนื่อยสุด ๆ ไหนจะค่าใช้จ่ายอีกบานเลย
ทั้งเหนื่อยและท้อ แต่ทิ้งไม่ได้เพราะผมเป็นลูกคนโต แม่ดูแลพ่อส่วนน้องชายเพิ่งเรียนจบไม่น่าจะไหว ตอนพ่อประสบอุบัติเหตุช่วงแรก ๆ มีอยู่วันหนึ่งผมนั่งรถเมล์มีแอบน้อยใจคิดว่าทำไมครอบครัวเราต้องมาเจออะไรที่หนักแบบนี้ เคยคิดแม้แต่จะฆ่าตัวตายให้ จบ ๆ ปัญหาไปเลย แต่ก็ทำไม่ได้เพราะถ้าทำจะเหมือนคนเห็นแก่ตัวทิ้งปัญหาให้คนข้างหลังที่เค้าก็เจอปัญหาที่หนักอยู่แล้ว พอหลังจากผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ ทุกปัญหามันกลายเป็นเรื่องที่เล็กไปเลย และเหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้เราได้ความรู้เกี่ยวกับ กฎหมายมากขึ้น สามารถให้คำปรึกษาคนที่เจอเคสคล้าย ๆ กันได้
ทั้งเหนื่อยและท้อ แต่ทิ้งไม่ได้เพราะผมเป็นลูกคนโต แม่ดูแลพ่อส่วนน้องชายเพิ่งเรียนจบไม่น่าจะไหว ตอนพ่อประสบอุบัติเหตุช่วงแรก ๆ มีอยู่วันหนึ่งผมนั่งรถเมล์มีแอบน้อยใจคิดว่าทำไมครอบครัวเราต้องมาเจออะไรที่หนักแบบนี้ เคยคิดแม้แต่จะฆ่าตัวตายให้ จบ ๆ ปัญหาไปเลย แต่ก็ทำไม่ได้เพราะถ้าทำจะเหมือนคนเห็นแก่ตัวทิ้งปัญหาให้คนข้างหลังที่เค้าก็เจอปัญหาที่หนักอยู่แล้ว พอหลังจากผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ ทุกปัญหามันกลายเป็นเรื่องที่เล็กไปเลย และเหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้เราได้ความรู้เกี่ยวกับ กฎหมายมากขึ้น สามารถให้คำปรึกษาคนที่เจอเคสคล้าย ๆ กันได้
ความคิดเห็นที่ 1
ตัดสินใจออกจากโรงเรียน ออกจากการเรียนในระบบ ตอนม.3 เมื่อพ.ศ.2538 ท่ามกลางสายตาคนรอบตัวว่าเราเป็นเด็กไม่ดี แต่ในความจริง เราแค่เกลียดวิธีการศึกษาแบบในระบบ
ใช้ชีวิตแบบนั้นมา ท่ามกลางสายตาคนรอบตัวที่ดูถูกมาตลอด ทำให้ตัองเข้มแข็ง และเลิกสนใจสายตาคนอื่น ไม่สนใจโลก ไม่แคร์สายตาใครๆทั้งสิ้น
พอมายุคนี้ มีลูกชาย 3 คน เอาลูกออกจากระบบ ซ้ำรอยกับที่ผมเคยทำ แต่สมัยนี้เรียกว่าโฮมสคูล
ใครจะว่ายังงัย ก็ไม่สน ณ ตอนนี้ ครอบครัวมีความสุขมากๆครับ มากถึงมากที่สุด มากจนถึงขั้นที่กล้าพูดว่า มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อความสุขแบบที่ครอบครัวผมมี ไม่ได้
ได้เห็นลูกเป็นเด็กที่มีความคิดต่างจากเด็กทั่วไป เห็นแล้วชื่นใจ นี่คือสิ่งที่เงิน ซื้อไม่ได้
ใช้ชีวิตแบบนั้นมา ท่ามกลางสายตาคนรอบตัวที่ดูถูกมาตลอด ทำให้ตัองเข้มแข็ง และเลิกสนใจสายตาคนอื่น ไม่สนใจโลก ไม่แคร์สายตาใครๆทั้งสิ้น
พอมายุคนี้ มีลูกชาย 3 คน เอาลูกออกจากระบบ ซ้ำรอยกับที่ผมเคยทำ แต่สมัยนี้เรียกว่าโฮมสคูล
ใครจะว่ายังงัย ก็ไม่สน ณ ตอนนี้ ครอบครัวมีความสุขมากๆครับ มากถึงมากที่สุด มากจนถึงขั้นที่กล้าพูดว่า มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อความสุขแบบที่ครอบครัวผมมี ไม่ได้
ได้เห็นลูกเป็นเด็กที่มีความคิดต่างจากเด็กทั่วไป เห็นแล้วชื่นใจ นี่คือสิ่งที่เงิน ซื้อไม่ได้
แสดงความคิดเห็น
เหตุการณ์อะไรในชีวิตที่ทำให้คุณรู้สึกว่าคุณเป็นคนที่เข้มเเข็งขึ้น ไม่อ่อนแอ ยอมแพ้อะไรง่ายๆ