0. ความเดิมตอนที่แล้ว
จากปีที่แล้วได้ไปวิ่ง Osaka Marathon 2017 และปีก่อนนู้นก็ได้ไป Tokyo Marathon 2016 ใจจริงก็อยากจะกลับไป Tokyo Marathon 2018 อีกครั้ง แต่อนิจจาฟ้าฝนไม่เป็นใจ Lotto ไม่ได้ เสียใจ ฟูมฟายไปพักใหญ่ (อันนี้ออกแนว โอเวอร์แอคติ้งไปนิส..สส) ก็เลยลองคิดว่าจะเอาไงดี เห็นเขาไป Boston กัน ก็อยากไป แต่มันยากเกินไป เวลาควอลิฟง คลอลิฟาย จะเอาเร็วไปไหน... ทำไมได้หรอก...ฮาฮา
พอกลับมาดูเรื่องเวลา เอ้ย... ไม่ใช่ว่าจะเอาเวลาจากที่ไหนไปส่งก็ได้นะ ต้องเป็นเวลาจากรายการที่ได้รับการรับรองจาก AIMS : Association of International Marathons and Distance Races งั้นก็เอาเป็นว่าหารายการที่เป็นทางการ เผื่อเอาเวลาไปทำอย่างอื่นได้ (โม้ไว้ก่อน... เผื่อฟลุ๊ค) มาไล่เรียงดู ในไทยมีรายการดูเข้าข่ายนำเวลาไปใช้ได้ก็พวก จอมบึง บุรีรัมย์ ขอนแก่น บางแสน ที่พ่วงด้วยการรับรองจาก IAAF ด้วย (ตัวย่อมาอีกละ IAAF : International Association of Athletics Federations) โดยปีนี้เป็นปีแรกได้ที่ Bronze Label (แล้วก็หวังว่าจะขยับไป Silver และ Gold ในที่สุด) และมีงานอื่นอีกแต่ผมไม่รู้ สรุปง่ายๆ AIMS รับรองเรื่องระยะทาง ส่วน IAAF รับรองเรื่องคุณภาพการจัดงาน
กลับมานั่งคิด นอนคิด เราต้องมี Concept สิ จะไปวิ่งอย่างเดียวไม่ได้ ต้องได้เที่ยวด้วยสิ เลยลองไล่เรียงดู ตอนแรกว่าจะไป Kobe ก็กลัวจะแห้ว Lotto ส่วน บางแสน ก็ยังไม่เปิดรับสมัคร(ตอนนั้นราวๆ ปลายเดือนเมษายน) เลยลองไล่เรียงรายชื่อของ IAAF ที่เป็น Gold Label (link :
https://www.iaaf.org/competition/calendar/marathon-and-road-races/iaaf-gold-label-road-races) กะว่าหาเอาแบบใกล้ๆ บ้านเรา ไปง่ายๆ ค่าเดินทางไม่แพง ก็ไปเจอกับ Singapore Marathon ที่มีผู้สนับสนุนเป็นธนาคารแห่งหนึ่ง จริงๆ เคยสนับสนุนงานวิ่งในบ้านเราด้วย แต่ด้วยความผิดพลาดวัดระยะฮาล์ฟพลาดของออแกไนซ์เจ้าหนึ่ง จาก 21.1 กม. เป็น 26 กม. เลยได้รับคำสรรเสริญไปจนต้องถอนทุนเปลี่ยนสปอนเซอร์กันไป ที่สำคัญงานนี้ไม่ต้อง Lotto ด้วย สมัครปุ๊บ จ่ายเงินปั๊บ นั่งรอสวยๆ ได้เลย...
เรื่องวิ่ง เรื่องเที่ยว เรื่องเดียวกัน ใน Singapore Marathon 2018
จากปีที่แล้วได้ไปวิ่ง Osaka Marathon 2017 และปีก่อนนู้นก็ได้ไป Tokyo Marathon 2016 ใจจริงก็อยากจะกลับไป Tokyo Marathon 2018 อีกครั้ง แต่อนิจจาฟ้าฝนไม่เป็นใจ Lotto ไม่ได้ เสียใจ ฟูมฟายไปพักใหญ่ (อันนี้ออกแนว โอเวอร์แอคติ้งไปนิส..สส) ก็เลยลองคิดว่าจะเอาไงดี เห็นเขาไป Boston กัน ก็อยากไป แต่มันยากเกินไป เวลาควอลิฟง คลอลิฟาย จะเอาเร็วไปไหน... ทำไมได้หรอก...ฮาฮา
พอกลับมาดูเรื่องเวลา เอ้ย... ไม่ใช่ว่าจะเอาเวลาจากที่ไหนไปส่งก็ได้นะ ต้องเป็นเวลาจากรายการที่ได้รับการรับรองจาก AIMS : Association of International Marathons and Distance Races งั้นก็เอาเป็นว่าหารายการที่เป็นทางการ เผื่อเอาเวลาไปทำอย่างอื่นได้ (โม้ไว้ก่อน... เผื่อฟลุ๊ค) มาไล่เรียงดู ในไทยมีรายการดูเข้าข่ายนำเวลาไปใช้ได้ก็พวก จอมบึง บุรีรัมย์ ขอนแก่น บางแสน ที่พ่วงด้วยการรับรองจาก IAAF ด้วย (ตัวย่อมาอีกละ IAAF : International Association of Athletics Federations) โดยปีนี้เป็นปีแรกได้ที่ Bronze Label (แล้วก็หวังว่าจะขยับไป Silver และ Gold ในที่สุด) และมีงานอื่นอีกแต่ผมไม่รู้ สรุปง่ายๆ AIMS รับรองเรื่องระยะทาง ส่วน IAAF รับรองเรื่องคุณภาพการจัดงาน
กลับมานั่งคิด นอนคิด เราต้องมี Concept สิ จะไปวิ่งอย่างเดียวไม่ได้ ต้องได้เที่ยวด้วยสิ เลยลองไล่เรียงดู ตอนแรกว่าจะไป Kobe ก็กลัวจะแห้ว Lotto ส่วน บางแสน ก็ยังไม่เปิดรับสมัคร(ตอนนั้นราวๆ ปลายเดือนเมษายน) เลยลองไล่เรียงรายชื่อของ IAAF ที่เป็น Gold Label (link : https://www.iaaf.org/competition/calendar/marathon-and-road-races/iaaf-gold-label-road-races) กะว่าหาเอาแบบใกล้ๆ บ้านเรา ไปง่ายๆ ค่าเดินทางไม่แพง ก็ไปเจอกับ Singapore Marathon ที่มีผู้สนับสนุนเป็นธนาคารแห่งหนึ่ง จริงๆ เคยสนับสนุนงานวิ่งในบ้านเราด้วย แต่ด้วยความผิดพลาดวัดระยะฮาล์ฟพลาดของออแกไนซ์เจ้าหนึ่ง จาก 21.1 กม. เป็น 26 กม. เลยได้รับคำสรรเสริญไปจนต้องถอนทุนเปลี่ยนสปอนเซอร์กันไป ที่สำคัญงานนี้ไม่ต้อง Lotto ด้วย สมัครปุ๊บ จ่ายเงินปั๊บ นั่งรอสวยๆ ได้เลย...