สวัสดีค่าา วันนี้มีเรื่องนึงมาแชร์ให้ฟังกันค่ะ !! ถ้าพูดถึงเรื่องความรักแล้ว ผช ที่เราชอบคือคนที่ไม่ขี้อาย ไม่ขี้เขินเพราะเราขี้รำคาญค่ะ ! แต่มี ผช อยู่คนนึงที่ในชีวิตเขายังไม่เคยมีแฟนและผ่านการชอบ ผญ มาแค่ 1 คน แต่เขากลับมาชอบเรา เขาเป็นคนที่ขี้อาย พูดน้อยมาก (มากกกกกกกกก) ปากไม่ตรงกับใจและปากแข็งมาก แต่เขาเคยมาหาเราทุกวันแต่จะบอกว่ามาหาเพื่อนเท่านั้น....จนมีอยู่วันนึง เขาไม่มา เรากลับรอ รอให้เขาทัก พอมันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราก็รู้ว่าเราชอบเขา แต่ด้วยความที่ เราไม่ชอบคนขี้อาย ทุกอย่างจึงไม่ลงตัวเท่าไหร่ ประมาณว่า เขาไม่กล้าทัก ไอ้เราก็อยากคุยแต่ก็ไม่อยากทักไปก่อน แต่ทักไปกลับไม่มีอะไรจะคุยกันเลยและความสัมพันธ์ก็ไม่ชัดเจนอะไรเลย. เราเป็นแบบนี้มาสักพัก จนพักหลังๆ เราเริ่มปรับตัวได้และยอมรับได้ในข้อเสียของเขา เข้าใจเขามากขึ้น แล้วเขาก็พยายามเข้าหาเรามากขึ้นเหมือนกัน เราเลยตกลงเป็นคนคุยดูใจกัน แต่มีวันนึงที่เราเป็นไข้ทับระดู เราอยู่หอแต่เขาคอยไปซื้อข้าวต้ม คอยมาเฝ้าดูอาการ คอยหาซื้อยาให้กินตลอดเลย ทุกคนคิดว่ามันเป็นยังไงคะ ? ถ้าต่อความสัมพันธ์นี้ มันจะโอเคไหมคะ เค้ารู้ว่าเราขี้หงุดหงิด งี่เง่า แต่ไม่เคยบ่นอะไรเลย รับได้ทุกอย่างเขาบอกว่าขอแค่เป็นตัวเราก็พอ