เราเป็นพี่สาว อายุ 24 ปีคะ มีลูกชายตัวเล็กหนึ่งคน ที่บ้านมีเรา มีลูก มีตา และน้องสาว พ่อแม่อยู่กรุงเทพ ประเด็นคือ ช่วงนั้นแฟนน้องเราไปแข่งรถแล้วพาเพื่อนไปเสียชีวิตเพราะชนท้ายรถกะบะ ช่วงสวดศพกลางคืนแฟนน้องเราไม่กล้ากลับบ้าน น้องสาวจึงขอเราว่าให้นอนนี่ เราก็ให้ค่ะเพราะเราเข้าใจ เตียงที่เรานอน เต็มที่ได้ 3 คนคะ เมื่อก่อนเรานอนกับลูก 2 คน น้องสาวย้ายมานอนด้วยร่วมปีคะ ตอนน้องเอาแฟนมานอนด้วย ช่วง 2-3 วันเรารับได้ โอเค ไม่สะดวกเท่าไรแต่คิดแค่ว่าแค่ช่วงนี้ เผาศพเสร็จคงกลับไปนอนบ้าน แต่เปล่าเลยคะ นอนนี้ร่วมจะ 3 เดือนแล้ว บอกน้องก็แล้ว ว่าบอกให้กลับไปนอนบ้าน รู้จักกาลเทศะบ้าง แต่น้องตอบเราได้แค่ว่าไม่รู้ๆอย่างเดียวคะ เราอึดอัดคะ เราเป็น ผู้ใหญ่แล้ว เรามีลูกแล้ว ทำไมถึงไม่คิดบ้างคะ น้องเราก็มึนคะ พูดบอกก็โกรธ มีช่วงทะเลาะกัน แฟนน้องขอกลับบ้าน แต่น้องเราไปตามให้มานอนคะ น่าเบื่อคะ ไม่รู้จะทำยังไง จนปัจจุบันเราไม่คุยกับน้องคะ และเราเองกลับเป็นฝ่ายต้องหอบลูกมานอนข้างล่างเตียง ต้องหาที่นอนปิ๊กนิคมานอนกับลูก น้องเรากลับเฉยทำไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยคะ เราไม่เข้าใจ เรื่องแบบนี้คิดไม่ได้เลยหรือ ช กับ ญ มานอนปนกัน เราก็มีลูกแล้ว โตแล้ว เหนื่อยงานบ้าน เหนื่อยลูก กลางคืนก็นอนคนสุดท้ายของบ้าน คือน้องสาวเราเอาสมองส่วนไหนคิด ทำอะไรออกนอกหน้านอกตาเกินไปมากคะ ลามปามยันมานอนกับเราทั้งๆที่เราเป็น ผู้ใหญ่แล้ว เราควรทำยังไงคะ เพราะไม่ใช่แค่นอนด้วยคะ เสื้อผ้ามาอาบน้ำนี่ เราก็ต้องปั่นและตากให้ อุปกรณ์ทำรถวางเกลื่อนไปหมด เราตามเก็บให้ กินขนมกินอะไรก็ตามแต่ ไม่ทิ้งว่างเกลื่อนเต็มโต๊ะ บางทีก็เหนื่อยคะ ปล่อยไว้เช้ามาทำ ชอบแหย่ลูกเราจนร้อง น้อวสาวด่าหลานคะ ทั้งๆที่ไอ้ ผู้ชายมันเล่นแรงเกิน เราเบื่อและไม่ชอบคะน้องสาวเราเอาแต่ ผช ไม่ค่อยสนใจความรู้สึกเรา จนเราอยากมีเงินสักก้อนสร้างบ้านแยก เราจะไม่ให้มาวุ่นวายเลยคะ ทุกวันนี้เราพร้อมแตกแยกคะ จะโกรธจะเกลียดกันก็เชิญ ถ้าสิ่งที่เราพูดมันไม่ถูกต้อง แทนที่จะคิดกันได้แล้วว่าอะไรควรไม่ควร ส่วนเรื่องดีมีคะ จะเสียแค่เรื่องพวกนี้ เรื่องชอบทะเลาะกันต่อหน้า ผู้ใหญ่ ไม่สนคนอื่นอยากให้ให้สนคนในบ้านคะ สนใจพ่อแม่บ้าง ว่าเวลาคนภายนอกเขาว่าหรือนินทาอะไร (จะถูกจะผิดก็ตาม) หัดเห็นแก่หน้าพ่อแม่และคนในบ้านบ้าวคะ พูดไปก็เปล่าประโยชน์คะ ขอความคิดเห็นเราบ้างคะ อยู่บ้านแบบอึดอัดมากคะเราทุกวันนี้ จากที่บานเคยอยู่กันเงียบๆ