ผมก็ไม่ได้รู้ลึกอะไรมากมายขอตอบแบบใช้ความเข้าใจเอาละกัน...
หนี้ของญี่ปุ่นเยอะจริงแต่เป็นหนี้ภายในประเทศตัวเองซะ90%เหมือนลูกติดหนี้พ่อแม่ตัวเองสามารถจัดการได้ง่าย
ที่สำคัญทุนสำรองของญี่ปุ่นยังมีเยอะ เงินออมของประชาชนก็ยังมีสูงมาก...ดังนั้นความเชื่อมั่นของนานาชาติต่อญี่ปุ่นจึงยังมีสูง
ส่วนกลุ่มสแกนดิเนเวียเขารวยที่สำคัญนอเวย์เขามีรายได้จากการส่งออกก๊าซกับน้ำมันถึงครึ่งของรายได้จากการส่งออก
ดังนั้นกลุ่มสแกนดิเนเวียจะมีหนี้เยอะแค่ไหนก็ตามแต่รายได้เฉลี่ยต่อหัวของประชากรเขายังเกินหนี้...มันก็ไม่มีปัญหาอะไร


ส่วนมาเลย์หนี้ต่างชาติถึง50% แถมรายได้จากส่งออกก็ลดลง สำคัญที่สุดหนี้ส่วนใหญ่ของมาเลย์เป็นหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้
การสำรองเงินตราต่างประเทศก็น้อยกว่าขั้นต่ำของความเป็นจริง ค่าเงินริงกิตเลยยิ่งไม่มีเสถียรเข้าไปอีก...
ดังนั้นต่างชาติถึงกังวลว่ามาเลย์จะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้ นักลงทุนไม่เชื่อมั่นเศรษฐกิจก็เลยยิ่งไปกันใหญ่

ผมเข้าใจแบบนี้นะถูกหรือผิดไม่รู้ให้คนที่รู้จริงมาบอกอีกทีละกันครับ