คบกันมา9ปี อยู่ในช่วงประคับประคองกันในห้วงสุดท้ายเพราะอยู่ในห้วงของการเลิกราเพราะมีเรื่องราว(มือที่สาม)ที่ต้องทำให้ยุติและจบความสัมพันธ์ จะว่าเลิกก็ไม่เชิง เพราะยังติดต่อกัน ไปมาหาสู่กัน ไปกินข้าวเที่ยวเล่นกันแบบแฟนปกติ แต่แค่เราไม่กล้าที่จะเปิดคอมเค้า เปิดมือถือเค้าเหมือนเมื่อก่อน เพราะเค้ามีคุยกับคนอื่นอยู่ด้วย เรารับรู้เค้าก็รู้นะว่าเรารู้แต่แค่เวลาเราถามเขาก็บอกว่า ไม่ได้คุยกับใครเลย มีแต่ลูกค้าๆๆ คุยงานกับลูกค้า และบอกว่า ลูกค้ามาชอบเค้าเอง และเค้าก็ต้องทำตัวให้ตัวเองโสดเพื่อที่ ลูกค้าสาวๆจะได้เป็นลูกค้าอีกต่อไปนานๆ ซึ่งจริงๆแล้ว เขามีคนคุยเยอะ(คุยแบบชู้สาวอ่ะนะ) เราสองคนเคยตกลงกันว่าเลิกกันนะ (เลิกกันต่อหน้าคนอื่น ลับหลังก็ยังเป็นเหมือนเดิมของปกติแฟน) ใจเราลังเลว่า ณ ตอนนี้ทำไมเราไม่เลิกลาเด็ดขาดกับเขาไปเลย ซึ่งความรักต่อเขามันลดลงนะ แต่ก็เลิกกับเค้าไม่ได้จริงๆ เลยต้องยอมจำนนในการรู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีคุยคนอื่นอยู่ด้วย แต่พยามทำเป็นไม่รู้ เวลานอนด้วยกัน ก็ยังแอบคุยกะคนอื่น
แล้วให้เหตุผลว่า ฉันอยู่กับเธอนะ คนอื่นแค่ได้คุย แต่ตัวฉันใจฉันก็ยังอยู่กับเธอ
.
ยังมีเคยบอกเราด้วยนะว่า มีนะคนที่ดีกว่าเราพร้อมกว่าเราเข้ามาในชีวิตเค้า เค้าก็ยังไม่เลือกเพราะว่าเค้ารักเรา ทิ้งเราไม่ได้จริงๆ
.
มันใช่หรอ รักคือการทำแบบนี้.
.
เราอยากเลิกให้มันจบๆแต่ทำไม่ได้นี่เพราะมันคือความผูกพันธ์มากกว่าความรักรึป่าวคะ
ความรักกับความผูกพันธ์ อันไหนมันจีรังกว่ากัน
แล้วให้เหตุผลว่า ฉันอยู่กับเธอนะ คนอื่นแค่ได้คุย แต่ตัวฉันใจฉันก็ยังอยู่กับเธอ
.
ยังมีเคยบอกเราด้วยนะว่า มีนะคนที่ดีกว่าเราพร้อมกว่าเราเข้ามาในชีวิตเค้า เค้าก็ยังไม่เลือกเพราะว่าเค้ารักเรา ทิ้งเราไม่ได้จริงๆ
.
มันใช่หรอ รักคือการทำแบบนี้.
.
เราอยากเลิกให้มันจบๆแต่ทำไม่ได้นี่เพราะมันคือความผูกพันธ์มากกว่าความรักรึป่าวคะ