คือเราเพิ่งปิดเทอมละกลับมาอยู่บ้านเเฟน ก่อนหน้านี้ก็ดีมากๆนะคะ พอเมื่อวันก่อน มีปากเสียงนิดหน่อย เขาให้เราช่วยแก้งาน แล้วเราบอกว่าเราแก้เเล้ว เขาคงหาว่าเถียง เขาก้อเงียบใส่เลยค่ะ จนตี3. เราก็บอกว่าเข้านอนก่อนนะ เราก็นอนจนตื่นมา เขาก็ไปทำงานแล้ว ไม่บอกเราสักคำ รู้สึกน้อยใจมากค่ะ ปกติจะเข้ามาในห้องมากอด มาหอม มาแกล้งเราเล้วออกไปทำงาน จนเขากลับจากที่ทำงาน 6โมงได้ เขาก็กลับมาทำงานต่อ ดูเร่งรีบ เขากลับมาไม่พูดไม่จาเลย หน้ายังไม่มอง  เรานอนปวดท้องเมนบนโซฟาก็ไม่ถามไถ่สักคำ เราเลยยอมคุยก่อน. เราก็ถามเขาว่าหิวข้าวยัง เขาเงียบ  ผ่านไปสักพักเราก็ถามว่าจะโทรไปสั่งกับข้าวมั้ย ก็เงียบอีก เราเลยพอ สักพักเขาทำงานเสร็จจ เขาก็ออกไปส่งงาน กลับมา3ทุ่ม ซื้อกับข้าวมาด้วย. พอเขากลับมาเราเลยหาเรื่องถาม ถามว่าป่านนี้ร้านขายของชำเปิดมั้ย เขาตอบเเบบห้วนๆ ไม่รู้ แล้วก็จบการสนทนา. จนสักพักเขางีบบนโซฟา เราก็เขามานอนเล่นในห้อง จนเที่ยงคืน เราเลยใปปลุกเขามานอนในห้อง เขาก็ลุกมานอนในห้อง ปกติเราหันหลังเขาก็จะมากอด แต่นี่ไม่ค่ะ แต่เรารู้สึกว่าเขาขยับมาใกล้ๆแต่ไม่กอดเรา เราเลยหันไปกอดเขา สักพักเราลองหันหลัง เเล้วเขาก็หันมากอด  จนเช้ามา เขาตื่นเขาก็ลุกไปเลย. เราก็หลับต่อ ตื่นมา9โมง เค้าออกใปทำงานแล้ว ไม่มากอดหอมเราอีกแล้ว เราน้อยใจมากค่ะ รู้ว่าเรื่องเล็กๆน้อย  แต่มันคือสิ่งที่เราเคยได้ เราควรทำใงค้ะ อยู่ด้วยกันเเล้วเหมือนไม่มีตัวตน เราเป็นฝ่ายยอมก็แล้ว เราก็อยากจะกลับใปอยู่บ้านตัวเองสักพัก แต่กลัวมันจะยิ่งไปกันใหญ่