สวัสดีคะ ขอปรึกษาทุกคนหน่อยนะคะ จากหัวข้อกระทู้เลย ว่าเราควรจะไปต่อยังไงดี
ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ
เราชื่อตาล (นามสมมุติ) อายุ 18 ปี นน.46 สูง152 อวบๆเตี้ยๆ เราเป็นคนขาว ขาวเป็นต้นทุน หน้าตาก็จัดว่าเป็นคนหน้าตาดีระดับนึง
ย้อนไปตอนมัธยม ตอนม.6 เรามีเพื่อนร่วมห้องเดียวกันเป็นผู้ชาย ชื่อ ปอน(นามสมมุติ) ซึ่งเรากับปอนจะไม่ได้สนใจอะไรกันนัก น้อยครั้งที่จะคุยกันถ้าไม่จำเป็น เอาง่ายๆก็ต่างคนต่างอยู่ ปอนเป็นคนน่าตาดีระดับนึง เป็นคนดำคม สูงผอม อ่ะเอาง่ายๆมันหล่อ ในแต่ล่ะวันของปอนก็จะมีสาวมานั่งด้วยไม่ซ้ำหน้า เราก็ไม่ได้สนใจอะไรต่างคนต่างอยู่ ที่เห็นมีผู้หญิงมานั่งกับมันเราก็มองผ่านๆเพราะอย่างว่าแหละ มันหล่อ
ตอนเราอยู่มัธยมเราไม่ได้ใส่ใจอะไรตัวเองมากนัก บางวันไปเรียนก็ไปแบบไม่แต่งหน้าบ้าง ผมไม่สระก็ไปทั้งหัวมันๆอย่างงั้น สภาพก็นึกเอาเนอะ เละเทะสุดๆ ตามภาษาเด็กบ้านนอก ไม่ได้รักสวยรักงามอะไร
จนเราจบมัธยม ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียน เราก็ได้ไปเรียนต่อที่กรุงเทพ เป็นม.เอกชน เรียนศึกษาศาสตร์ เอกปฐมวัย ส่วนปอน เรียนเป็นครูพละ ที่ราชฎัคต่างจังหวัด หลังจากที่แยกย้ายกันไปเราก็ต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม
สถานะที่มากกว่าเพื่อน แต่เป็นแค่เพื่อนกัน ควรไปต่อยังไงดีคะ?
ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ
เราชื่อตาล (นามสมมุติ) อายุ 18 ปี นน.46 สูง152 อวบๆเตี้ยๆ เราเป็นคนขาว ขาวเป็นต้นทุน หน้าตาก็จัดว่าเป็นคนหน้าตาดีระดับนึง
ย้อนไปตอนมัธยม ตอนม.6 เรามีเพื่อนร่วมห้องเดียวกันเป็นผู้ชาย ชื่อ ปอน(นามสมมุติ) ซึ่งเรากับปอนจะไม่ได้สนใจอะไรกันนัก น้อยครั้งที่จะคุยกันถ้าไม่จำเป็น เอาง่ายๆก็ต่างคนต่างอยู่ ปอนเป็นคนน่าตาดีระดับนึง เป็นคนดำคม สูงผอม อ่ะเอาง่ายๆมันหล่อ ในแต่ล่ะวันของปอนก็จะมีสาวมานั่งด้วยไม่ซ้ำหน้า เราก็ไม่ได้สนใจอะไรต่างคนต่างอยู่ ที่เห็นมีผู้หญิงมานั่งกับมันเราก็มองผ่านๆเพราะอย่างว่าแหละ มันหล่อ
ตอนเราอยู่มัธยมเราไม่ได้ใส่ใจอะไรตัวเองมากนัก บางวันไปเรียนก็ไปแบบไม่แต่งหน้าบ้าง ผมไม่สระก็ไปทั้งหัวมันๆอย่างงั้น สภาพก็นึกเอาเนอะ เละเทะสุดๆ ตามภาษาเด็กบ้านนอก ไม่ได้รักสวยรักงามอะไร
จนเราจบมัธยม ทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียน เราก็ได้ไปเรียนต่อที่กรุงเทพ เป็นม.เอกชน เรียนศึกษาศาสตร์ เอกปฐมวัย ส่วนปอน เรียนเป็นครูพละ ที่ราชฎัคต่างจังหวัด หลังจากที่แยกย้ายกันไปเราก็ต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม