สวัสดีครับ ผมกินยาตั้งแต่เรียนมหาลัยปี1 จนตอนนี้เรียนอยู่ปี4แล้ว ตอนปี1ผมมีอาการแย่ๆจากการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมหลายๆอย่างตอนเข้ามหาลัย จนลองมาปรึกษาหมอจิตเวช จึงได้พบว่ามันคืออาการโรคซึมเศร้า ซึ่งก็ได้ยามากินตลอด3ปี เปลี่ยนที่รักษามา1ที่
แต่.......... ผมกินยามาตลอดมันรู้สึกว่า ผลของยามันแทบไม่ได้ทำให้ผมดีขึ้นแบบที่ควรจะเป็นเลย ยาก็กินมาก็มี Sertraline,Effexor,Strattera,ตอนนี้ก็กิน edronaxอยู่ ยาที่กินมาทั้งหมดก็กินวันละ1เม็ดเช้าเท่านั้น ยาก็ปรับขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆพอเห็นว่ามันดีขึ้นก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆตอนนี้ก็ยังไม่ดีขึ้น แต่แปลกมากนะ มีช่วงนึงที่ผมเคยไม่ได้กินยามาอาทิตย์กว่าๆ (เนื่องจากยาหมด) ผมรู้สึกปกติมากๆ มีขึ้นๆลงๆตามเหตุการณ์หรือสภาพแวดล้อมของแต่ละวัน บางครั้งก็รู้สึกนะ ว่าบางทีผมแยกไม่ออกเลยว่าผมกินยาหรือไม่กินยาแบบในเรื่องของความรู้สึก กินกับไม่กินมันก็เหมือนกันหมดเลย กินยาที่มาฤทธิ์ช่วยสมาธิช่วยอารมณ์ช่วยคลายเครียด มันก็ยังเหมือนเดิมหมดเลย เหมือนไม่ได้กินยาเลย บางทีไปหาหมอสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีกว่ายาก็คือคำปรึกษาของหมอมากกว่า ตลอด3ปีมันแทบไม่ได้ทำให้สถานการณ์หรือตัวผมดีขึ้นเลย หมดค่ายาไปก็ครึ่งแสนแล้ว ที่ผ่านมาผมยอมรับตรงๆเลยว่ากินแต่ยา แต่ความคิดทัศนคติพฤติกรรมไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย คอยพึ่งยามาตลอดซะส่วนใหญ่
จนล่าสุดนี้ผมเจอปัญหาเครียดหลายๆปัญหาสะสมและรุมเร้าทั้งเรื่องหาที่ฝึกงานเรื่องสังคมรวมไปถึงเรื่องผญ เครียดมากๆ ก็เครียดจนมีอารมณ์คิดสั้นเหมือนทั่วๆไปแหละ แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะ เพราะการคุยกับคนรอบข้าง กับการแนะนำให้ฝึกการดึงสติ การกำหนดสติตัวเอง ที่เพื่อนของแม่ผมแนะนำมา มันช่วยได้เยอะมากๆเลย ตอนนี้ก็ปล่อยๆวางๆบ้างแล้ว เรื่องผญก็เริ่มยอมรับแล้วครับ
นี่ผมก็มาเริ่มคิดและตระหนักจริงๆจังๆแล้วว่า ทำไม? เพราะอะไร? ผมซึ่งยังมีความคิดอะไรลบๆ ยังมีมุมมองอะไรแย่ๆ ไม่มีความสุข ตอนนี้ก็ใกล้จะจบมหาลัยแล้ว หลายๆคนบอกผมว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไปโตมาอยู่ลำบากแน่นอน ผมใช้เวลาที่ผ่านมา3ปีไปเพื่ออะไร? เมื่อคืนก็ลองโทรไปถามแม่ว่าที่ผ่านมา3ปีผมดีขึ้นไหม? แม่ผมก็ตอบว่ามันไม่ดีแบบที่ควรจะดีเลย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตอนนี้เลยนะ......คือผมไม่อยากกินยาแล้วครับ แต่ก็จะไม่หยุดยาเองนะ คือจะไปปรึกษาหมอก่อน ผมไม่อยากกินยาตลอดชีวิตเลยครับ ทั้งๆที่มันก็แพงและไม่ได้ช่วยอะไรผมเท่าไหร่เลยครับ อยากจะเริ่มจริงจังเปลี่ยนพฤติกรรมความคิดตัวเองแล้ว ผมกลัวมากๆครับ ผมเป็นอะไรของผมกันแน่?...... 
ผมกินยาโรคซึมเศร้ามา3ปีแล้ว ทำไมผลมันไม่ดีแบบที่ควร?
แต่.......... ผมกินยามาตลอดมันรู้สึกว่า ผลของยามันแทบไม่ได้ทำให้ผมดีขึ้นแบบที่ควรจะเป็นเลย ยาก็กินมาก็มี Sertraline,Effexor,Strattera,ตอนนี้ก็กิน edronaxอยู่ ยาที่กินมาทั้งหมดก็กินวันละ1เม็ดเช้าเท่านั้น ยาก็ปรับขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆพอเห็นว่ามันดีขึ้นก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆตอนนี้ก็ยังไม่ดีขึ้น แต่แปลกมากนะ มีช่วงนึงที่ผมเคยไม่ได้กินยามาอาทิตย์กว่าๆ (เนื่องจากยาหมด) ผมรู้สึกปกติมากๆ มีขึ้นๆลงๆตามเหตุการณ์หรือสภาพแวดล้อมของแต่ละวัน บางครั้งก็รู้สึกนะ ว่าบางทีผมแยกไม่ออกเลยว่าผมกินยาหรือไม่กินยาแบบในเรื่องของความรู้สึก กินกับไม่กินมันก็เหมือนกันหมดเลย กินยาที่มาฤทธิ์ช่วยสมาธิช่วยอารมณ์ช่วยคลายเครียด มันก็ยังเหมือนเดิมหมดเลย เหมือนไม่ได้กินยาเลย บางทีไปหาหมอสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีกว่ายาก็คือคำปรึกษาของหมอมากกว่า ตลอด3ปีมันแทบไม่ได้ทำให้สถานการณ์หรือตัวผมดีขึ้นเลย หมดค่ายาไปก็ครึ่งแสนแล้ว ที่ผ่านมาผมยอมรับตรงๆเลยว่ากินแต่ยา แต่ความคิดทัศนคติพฤติกรรมไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย คอยพึ่งยามาตลอดซะส่วนใหญ่
จนล่าสุดนี้ผมเจอปัญหาเครียดหลายๆปัญหาสะสมและรุมเร้าทั้งเรื่องหาที่ฝึกงานเรื่องสังคมรวมไปถึงเรื่องผญ เครียดมากๆ ก็เครียดจนมีอารมณ์คิดสั้นเหมือนทั่วๆไปแหละ แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะ เพราะการคุยกับคนรอบข้าง กับการแนะนำให้ฝึกการดึงสติ การกำหนดสติตัวเอง ที่เพื่อนของแม่ผมแนะนำมา มันช่วยได้เยอะมากๆเลย ตอนนี้ก็ปล่อยๆวางๆบ้างแล้ว เรื่องผญก็เริ่มยอมรับแล้วครับ
นี่ผมก็มาเริ่มคิดและตระหนักจริงๆจังๆแล้วว่า ทำไม? เพราะอะไร? ผมซึ่งยังมีความคิดอะไรลบๆ ยังมีมุมมองอะไรแย่ๆ ไม่มีความสุข ตอนนี้ก็ใกล้จะจบมหาลัยแล้ว หลายๆคนบอกผมว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไปโตมาอยู่ลำบากแน่นอน ผมใช้เวลาที่ผ่านมา3ปีไปเพื่ออะไร? เมื่อคืนก็ลองโทรไปถามแม่ว่าที่ผ่านมา3ปีผมดีขึ้นไหม? แม่ผมก็ตอบว่ามันไม่ดีแบบที่ควรจะดีเลย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตอนนี้เลยนะ......คือผมไม่อยากกินยาแล้วครับ แต่ก็จะไม่หยุดยาเองนะ คือจะไปปรึกษาหมอก่อน ผมไม่อยากกินยาตลอดชีวิตเลยครับ ทั้งๆที่มันก็แพงและไม่ได้ช่วยอะไรผมเท่าไหร่เลยครับ อยากจะเริ่มจริงจังเปลี่ยนพฤติกรรมความคิดตัวเองแล้ว ผมกลัวมากๆครับ ผมเป็นอะไรของผมกันแน่?......