จ้าวสมิง ฉากบู๊หายไปไหน...

3 ตอนแรกสนุกมากมีหลายรสชาติในนั้น แต่พอมาตอน 4-5 สารภาพเลยว่ามีแอบง่วงค่ะ บทพูดขอตัวละครเยอะมากต่างจากการกระทำ บางทีก็อยากให้ตัดๆให้กระชับขึ้นเอาเนื้อๆ นานๆเสือจะออกก็อยากให้มีฉากบู๊มาแทรกบ้างค่ะ คนดูจะหลับเอาซะก่อน ไม่ได้บรัฟนะคะ วันนี้จะขอดูอีกตอนถ้ามันส์ก็ตามต่อยาวๆ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 17
ละครบู๊ระห่ำไม่มีเนื้อหาอะไรเลยแบบนั้นผมไม่สนุกด้วยหรอกครับ จริงอยู่ 3 ตอนแรกคือจัดบู๊ CG มาเต็มพอมาเทียบกับ 2 ตอน เลยดูเหมือนเนือยแต่ที่จริงนี่ไม่ได้เรียกเนือยเลยเพราะมีเรื่องราวตลอด ส่วนที่เข้าป่าก็เข้าไป  ส่วนของดราม่าโรแมนติกก็ต้องมีครับ อย่าลืมว่ามันเป็นชนวนของเรื่อง นางเอกจัดหมัดเด็ดให้ปลัดคือการผูกเนื้อเรื่องให้เข้าสู่จุดที่จะบู๊ แก้แค้น อาฆาต แย่งชิง ขนาดผมดูหนังกำลังภายในยังต้องมีตอนพระเอกโง่ ตกเหวไปฝึกวิชา มีซีนดราม่าโรแมนติกครบเลย

ฝากถึงช่องนะครับ คอบู๊อย่างผมไม่รู้สึกว่าแย่อะไรเลย เรื่องนี้มันมีทั้งดราม่า คาถาอาคม สัตว์ในตำนานมาต่อสู้ มันไม่ใช่แนวรบกัน จับโจรจับผู้ร้ายครับจะได้ระห่ำบู๊ ยิงกันไปมา แนวนี้นานๆจะมีซักที ผมชอบปมความสัมพันธ์ของตัวละครที่ใส่มา ถ้าตัดความรู้สึกว่าต้องมีบู๊ตลอดเวลาออกไป จะบอกว่ามันสนุกมาก และผูกเรื่องราวดีมาก CG มีทุกวัน เล็กน้อยก็เอา อย่าไปทำให้เป็นละครบู๊ที่ไม่มีอะไรให้จดจำเลยครับ

ยาวหน่อย
ความคิดเห็นที่ 16
คุณอาร์ม อิสระ  คนเขียนบท  ฝากมาบอกแบบนี้
.
.


อธิบายบางส่วนของ "จ้าวสมิง" ที่หลายคนสงสัย !!!
ละครไม่ได้กั๊กนะครับ ทำตามที่พี่อาร์มเขียนไว้หมด ตัดออกไปบ้างบางฉาก อย่างฉากที่แม่ตะวันขึ้นไปเก็บของปิดบ้านลงมาหาเอฉื่อไม่เจอ เจอแต่หมาน้อย แล้วจึงเข้าใจว่า ทำไมเด็กคนนี้ ถึงได้อยู่กับตะวัน ฉากนี้ตัดออกไป อาจจะคิดว่ามันจะทำให้ละครยืด หรือเวลาไม่พอครับ หลายคนจึงงง ไม่เข้าใจว่า ทำไมแม่ไปเดินอะไรในป่า

อธิบายตรงนี้นะครับ หมู่บ้านไลโว่ เมื่อประมาณ พ.ศ.2520-2530 ที่นั่นเป็นป่าทั้งนั้นครับ เข้าถึงยาก ทางรถแทบไม่มีมีทางดินแดง ตัดป่าเข้าไป แม่ตะวันต้องเดินเท้าตัดป่าออกจากหมู่บ้าน เพื่อเข้าไปเมืองสังขละ (เดิมชื่อบ้านสะเน่พอง) เราจึงเห็นน้องรันวิ่งอยู่กลางป่าไปกับหมาบนถนนทางเกวียน (เข้าใจตรงกันนะครับ)

ทำไมป่าแคบ เดินเจอกันบ่อยจัง ???
ป่าตะนาวศรีที่เกิดเรื่อง อยู่แถบสังขละ ห้วยมาลัย ไลโว่ ทุกคนไม่ได้ไปวิ่งอยู่ในป่าทุ่งใหญ่นเรศวร แต่อยู่แถบชายแดน ป่ากว้าง แต่เส้นทางเดินป่า มันมีไม่กี่เส้นทางที่เชื่อมถึงกัน จำเป็นต้องปูให้ตะวันไปเจอเสือคล้อย โดยมีจอปา เป็นตัวเชื่อม เพื่อสร้างไคลแม็กซ์ในวันพรุ่งนี้ว่า เสือสมิงตะวันที่สาบานว่าจะไม่ทำร้ายคน เพราะเหตุใด เขาจึงต้องสู้ เหตุใดเสือเชื่องๆตัวนี้จึงได้ดุ และร้ายกาจขึ้น

ตะวันถามหลวงตาเมื่อวันศุกร์ว่า เพราะยันต์ใช่มั้ย ที่ทำให้เขาไม่มีพลังมากพอ เพราะหลวงตา สักยันต์ข่มอาถรรพณ์เสือสมิงไว้ นั่นคือตะวันเริ่มรู้ตัวแล้วว่า เขาจำเป็นต้องลุกขึ้นสู้ เพื่อปกป้องคนรัก

พรุ่งนี้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องตัดสินใจ สู้คน สู้เสือ !!!
ต้องรอดูเองครับ ว่าทำไม เล่าไม่ได้ เดี่ยวสปอยด์ แต่หลังจากพรุ่งนี้ไปแล้ว สู้กันตลอด เพราะมันจำเป็นต้องสู้ หนีไม่ได้ เหมือนอย่างที่ตะวันจะบอกพ่อในวันศุกร์หน้าว่า

" ถ้าเราหนี เราต้องหนีตลอด เราสู้ดีกว่า จะได้จบปัญหาไป"

จำเป็นต้องปูเรื่อง เพื่อพาทุกคนกลับไปสู่ "เมืองเย" จุดเริ่มต้นของตำนาน "เสือสมิง" ของ "หม่องโปตู" ผีนัตพม่าที่นั่น เพื่ออะไร วันอาทิตย์หน้า ถ้าไม่ตัดเบรคเกินน่าจะถึง สนุกครับหลังจากกลับไปสู่จุดเริ่มต้นของเรื่อง รอติดตามนะครับ

หลายอย่างที่ทุกคนไม่เข้าใจ ในหนังสือนิยายเล่าไว้หมด นิยายถึงได้ยาวมาก 2 เล่มจบ  รวมทั้งเรื่องหมา เรื่อง "หม่องโปตู" ตำนานผีนัต ซึ่งหาอ่านที่ไหนไม่ได้ แต่ในนิยายมีครับ

ละครเรื่องนี้ ผู้กำกับถกเถียงกับผมหลายครั้งว่ามันจะอืดไปไหม เพราะการทำงานของโคลีเซี่ยม ต้องมันทุกฉาก  ทุกเบรค แต่ผมเถียงว่า คนเรามันต้องกินข้าวกินปลา มันต้องมีเหตุผลบ้าง แม้ว่าในเรื่องนี้ตัวละคร สร้างมาไม่มีเหตุผล แต่คนเราไม่จำเป็นต้องเก่งเกินคน ไม่จำเป็นต้องพระเอกทุกตอน อาจจะเวอร์ไปบ้าง แต่ผมจะไม่ให้เวอร์เกินไปครับ

ละครสร้างตามบทที่เขียนไว้เป๊ะ เพียงแต่ตัดส่วนที่อาจจะดูยาวเกินไปออก ซึ่งผมก็ไ ด้เล่าเติมเข้าไปให้อ่านแล้วนะครับ นิยายและละคร เขียนขึ้นมาจากบันทึก "เสือลายพาดกลอนกินคนที่ตะนาวศรี" ผมจึงจำเป็นต้องสร้างเรื่องขึ้นมา เพื่อให้สอดคล้องกับที่นี่ นิยายและบทละครที่ผมเขียนจะเน้นไปในเรื่องของพระเอกนางเอกอย่างเดียว เน้นความรัก เน้นความลี้ลับ และความตื่นเต้น ในการต่อสู้เพื่อปกป้องคนรัก ในละคร ได้มีการแก้บทหน้ากองบ้างในบางส่วนที่ถ่ายทำยาก และผู้กำกับคิดว่า มันจะไม่พอกับเวลา ก็ได้แก้และเติมบางส่วนเข้าไปโดยน้องอีกคนที่มีเครดิตเขียนบทพ่วงท้ายผมไว้ น้องจะคอยแก้บทที่หน้ากองให้มันถ่ายทำสะดวก และเติมเส้นเรื่องบางส่วนเข้าไป เพื่อให้ยาวพอ 15 ตอนครับ นอกนั้นเรื่องดำเนินไปตามที่ผมเขียนไว้ทั้งหมด

ยืนยันว่า ผู้กำกับ และฝ่ายตัดต่อไม่ได้กักไว้สำหรับวันอาทิตย์ครับ ถ้าจะผิด ผิดที่ผม ปูเรื่องช้า เพื่อนำไปสู่จุดแตกหัก และวิถีชีวิตที่หักเหเปลี่ยนไป จากเสือแมวๆ มาเป็นเสือโคร่งที่พร้อมจะสู้ของตะวันในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้

ด้วยความเคารพครับ

อาร์ม อิสระ
#จ้าวสมิงหลังข่าวคืนนี้ห้ามพลาด #แล้วคุณจะรักสุนัขมากขึ้น
#จ้าวสมิง #ศุกร์เสาร์อาทิตย์ #ช่อง7HD #ดูทีวี #กด35 #Ch7HDDramaSociety #โคลีเซี่ยม #เข้มหัสวีร์ #ทับทิมอัญรินทร์ #นิยาย #สั่งจองได้ที่ #สำนักพิมพ์ #ณบ้านวรรณกรรม #Pantip #พันทิป #coliseum_intergroup #สุนัข #หมาน้อย #ควายธนู
#อย่าลืมอุดหนุนหนังสือด้วยนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่