ขอสารภาพว่าเสียน้ำตาให้กับฮิโตมิตั้งแต่เปิดไฟกระพริบจนจบ และเพลง Ed ตอนนี้ก็ฟังดูเศร้าๆกว่าทุกตอน

ประทับใจกับความพยายามทำทุกอย่างเพื่อฮิโตมิของโคฮาคุด้วย ><

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ทุกคนกำลังเตรียมงานเทศกาลวัฒนธรรม (บุนกะไซ) ที่กำลังจะมาถึง และอาซากิก็เจอเหตุการณ์ที่อยู่ๆฮิโตมิหายไปแต่ก็ไปเจออยู่ที่เดิมหลังจากนั้น ฮิโตมิเองก็ดูงงๆ





โคฮาคุกังวลว่าฮิโตมิจะหายไปในแบบหายไปกับช่องว่างระหว่างเวลา ซึ่งไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะหายไปในช่วงเวลาไหนและหายไปที่ไหนฟังดูคล้ายๆเหมือนจะหายไปแบบไม่เจอกันอีกเลย ก็เลยไปปรึกษากับหนุ่มเจ้าของร้านตำราเวทย์มนตร์ เพื่อจะหาวิธีพาฮิโตมิกลับไปยังอนาคตที่จากมาให้ได้เร็วที่สุด




ฮิโตมิดูเหมือนไม่อยากกลับไป ก่อนหน้านี้ก็เคยพูดแล้วว่าอยากอยู่ที่นี่ แต่ถ้าไม่ได้กลับด้วยวิธีใช้เวทย์มนตร์ที่ถูกต้องก็จะเป็นอันตรายอยู่ดียังไงก็อยู่ที่นี่ต่อไม่ได้แล้ว



ที่โรงเรียนวันพายุไต้ฝุ่นเข้า ฮิโตมิหายไปอีกครั้งต่อหน้าต่อตายูอิโตะ แล้วก็มาปรากฏตัวที่เดิมที่หายไปแบบไม่รู้สึกตัว






คุณยายมาให้กำลังใจโคฮาคุที่มาเฝ้าฮิโตมิ ถึงกับผูกเชือกกันไว้เลย ><





โคฮาคุเล่าเรื่องเวทย์มนตร์ที่จะพาฮิโตมิกลับไปซึ่งต้องใช้ทรายดาวที่อาบแสงจันทร์มา 60 ปี และจะมีพลังมากที่สุดในคืนจันทร์ดับ (New moon) คืออีกสองคืนที่กำลังจะมาถึงเป็นคืนที่จะใช้เวทย์มนตร์ส่งฮิโตมิกลับไป โคฮาคุขอให้ทุกคนไปช่วยกันรวบรวมทรายดาวนี้ให้ได้เยอะที่สุด




ฮิโตมิมาแอบดูเพื่อนๆ ไม่อยากให้คืนนั้นมาถึงเลย


โคฮาคุเอาทรายดาวที่รวบรวมมาให้เจ้าของร้านหนังสือ เขาก็หวังว่าเวทย์มนตร์นี้จะสำเร็จ


โตมิคงรู้สึกว่าคงต้องทำอะไรสักอย่างกับความรู้สึกตัวเอง ก็เลยใช้เวทย์มนตร์ส่งเครื่องบินกระดาษไปหายูอิโตะ




สื่อสารกันด้วยไฟกระพริบ


เครื่องบินกระดาษครั้งที่ 2 เพราะสั่งว่าให้ไปหายูอิโตะแต่เครื่องบินไม่ได้ตรงไปที่บ้านเหมือนครั้งแรกเลยทำให้ฮิโตมิรู้ว่ายูอิโตะน่าจะออกมาหาก็เลยรีบตามเครื่องบินกระดาษไป





และก็มาเจอกันตรงนี้...





เหลืออีก 2 ตอนสุดท้าย มาลุ้นกันค่ะว่าสุดท้ายแล้วฮิโตมิต้องกลับไปหรือว่าได้อยู่ที่นี่ตลอดไป