ผมขอระบายเรื่องของผมหน่อยนะครับ
ผมมีเพื่อนชื่อ A(นามสมมติ) เขาเป็นคนขี้อาย(แต่ปากบอกไม่ใช่)มีนิสัยขี้โม้ โกหกเก่ง แถเก่ง มีปมที่ไม่น่าฟัง(โม้ล้วนๆ) นิสัยก็เหมือนเด็กไม่รู้จักโตซะที(อันนี้จริง) พูดมาก ปากเปราะเหมือนผีเจาะปาก

ถ้าเรื่องเพื่อนเรื่องสังคมไม่ต้องพูดถึงงงงเลยยยย เขาเป็นคนที่ไม่คบกับเพื่อนรุ่นเดียวกันเอง เขาชอบไปคบกับคนที่อายุน้อยซะมากกว่า
เขามีนิสัยไม่ชอบเข้าสังคมรุ่นเดียวกัน มันชอบอยู่คนเดียวชอบทำเป็นแกร่งแต่เอาจริงๆแล้วสู้คนไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ เขาเป็นถึงเด็กม.ปลายแล้ว(ผมก็ม.ปลาย)แต่มันก็ยังทำตัวไม่ต่างจากเด็กเลยครับ ไม่เคยเปิดใจรับมันเลยยย สังคมก็ไม่เคยเข้า พวกเพื่อนเหล่าฝูงมันก็ไม่เอา หนีอย่างเดียว คบก็เด็กทั้งนั้นนนน หลายๆคนแทบจะพูดเลยว่า"โง่เขลาเหลือเกิน โตแค่ตัวแต่ไม่โตสมองสินะ"

แต่ผมก็รู้สึกอึดอัดนะ เพราะผมเป็นเพื่อนสนิทเขา แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่า"ทำไมฟ้ามันต้องส่งคนที่ไม่รู้จักโตมาให้ผมด้วย"
หลายๆคนในโรงเรียนผมยังบ่นถึงมันแล้วมาถามผมด้วยว่า"คบกับคนไม่รู้จักโตแบบนั้นได้ไงวะ"



ผมควรทำอย่างไรดีครับ ผมควรตำหนิเขา หรือ  ผมควรเลิกคบไปเลยครับ  

ปล.ตอบดีๆนะครับ ผมรู้สึกหนักใจมากT_T