ความสนุกของผมเวลาบิดมอเตอร์ไซค์อย่างหนึ่งที่สำคัญก็คือ...การมองหาร้านกาแฟ

หากใครติดตามภาพหรืองานของผม จะรู้สึกได้ว่า...ไอ้หนุ่มนี่มันกินเป็นแต่กาแฟรึไง? ตอบเลยว่าใช่ครับ...กินเป็นแต่กาแฟและชอบมากๆ ที่สำคัญชอบบรรยากาศในร้านกาแฟด้วย

ยิ่งเวลาได้ไปทางหัวเมืองต่างๆ (ใช้คำโบราณเชียว) สิ่งแรกที่จะตามหาคือร้านกาแฟ
เหมือนหัวเมืองนี้ที่มีองค์พระปฐมเจดีย์ตั้งตระหง่านอยู่อย่างสวยงาม และเป็นของคู่บ้านคู่เมืองที่ใครๆ ก็ต้องมายลโฉมกันนะครับ

เคยได้ยินเขาเล่าว่า...ไม่มีนกตัวใดบินผ่านเกินความสูงขององค์พระปฐมเจดีย์นี้ ไม่ใช่เพราะบินไม่ถึง แต่ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของพระปฐมเจดีย์แห่งนี้ แม้แต่พญาอินทรียังเคารพและยำเกรง...

ถือว่าเอาเรื่องเขาเล่าว่ามาให้ฟังกันเพลินๆ นะครับ หลังจากไหว้องค์พระปฐมเจดีย์เสร็จแล้ว ผมก็บิดมุ่งหน้าไปย่านเก่าแก่ของที่สุด...ที่เรียกกันว่า กั๋งบ๊วย ซึ่งแปลว่า ปลายคลอง

ถ้าวัดระยะทางจากองค์พระฯ ก็แค่กิโลเดียวเองครับ กับย่านวินเทจจุดนี้ที่ถือกำเนิดตั้งแต่รัชกาลที่ 4 เกิดเป็นชุมชนชาวจีนแต้จิ๋วตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แน่นอนว่าตลอดแนวถนนเส้นนี้จะเต็มไปด้วยเรือนแถวไม้แบบเก่าๆ มากมาย ที่ยังใช้ชีวิตแบบน่ารักๆ และค้าขายเป็นอาชีพหลัก

และร้านหนึ่งที่ต้องมีในยุคนั้นคือ ห้องลองเสื้อหรือห้องตัดเสื้อ และคุณ 'พิสมัย จิตรมณี' คือช่างประจำฝีมือดีในย่านนี้ที่ใครๆ ก็ต้องใช้บริการ และร้านพิสมัยได้เติบโตตามยุค เปลี่ยนแปลงไปตามสมัย กลายมาเป็นร้านกาแฟวินเทจที่มีกลิ่นเข็มและด้าย...อบอวลอยู่นิดๆ

ตอบตามตรงว่า...อยากมาที่นี่เพราะชื่อพิสมัย มันต้องไม่ใช่ร้านกาแฟตั้งแต่แรกแน่ๆ และก็เป็นจริงอย่างที่คิดไว้ ผมจึงสั่งอเมริกาโน่ร้อนตามสไตล์ สังเกตเห็นเลยว่า...นี่มันเหมือนครัวในบ้านเราเอง ลายกระเบื้องพื้นขาวเรียบๆ ตัดกับป้ายพิสมัยสีน้ำเงินเข้ม ช่างให้ความรู้สึกเหมือนครัวของยายที่มักชอบทำขนมให้หลานๆ กิน

ทุกคนต่างช่วยกันรับออเดอร์ และตั้งใจทำทุกเมนูอย่างแข็งขัน คล้ายๆ เราเห็นเพื่อนช่วยกันทำอาหารกินเอง ภายใต้อัธยาศัยและรอยยิ้มของทุกคนเป็นกันเองมากๆ

ขนมหลายอย่างของที่นี่จะออกแนวฟิวชั่นไทยบวกฝรั่งกันนิดนึง...ในสไตล์นครปฐม ส่วนตัวผมมองว่าน่ารักและครีเอทมาก ลองฟังชื่อนะครับ...พิสมัย บราวนี่...ขนมปังอบหน้าหมูแดงนครปฐม...ช็อคโกแลตเย็นปั่นกับเนยถั่ว ถัวตัด ถั่วตุ๊บตั๊บ แล้วก็มาเป็นเมนูปั่นสุดแนว

ที่พูดมาผมไม่ได้กินนะ (ฮา) เพราะเห็นคนอื่นเขาสั่งมา แต่ผมกลับไปดื่มดำกับบรรยากาศการนั่งหน้าร้าน มองผู้คนที่ผ่านไปมา ดูขนมอบและเครื่องดื่มที่เขาซื้อกัน แล้วก็หยิบมาถ่ายรูปด้วยรอยยิ้ม ก่อนกลับไปอย่างมีความสุข

ผมว่าเสน่ห์ของร้านพิสมัยนี้ไม่แค่การตกแต่งที่สวยงาม แต่น่าจะเป็นหัวจิตหัวใจของคนรุ่นหลังที่อยากให้คำว่าอยู่กับนครปฐมตลอดไป...ไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นร้านอะไรก็ตาม

...แล้วคราวหน้าผมจะลองแวะมากินขนมอบอร่อยๆ นะครับ

#พิสมัยนครปฐม #HondaS90 #WeekendRiderThailand #NuimNavigator #NakornPathom

Facebook : พิสมัย นครปฐม