จขกท เลี้ยงหมามาหลายพันธุ์ หลายปีแบบไม่ต่อเนื่อง ปัจจุบันเลี้ยงบีเกิ้ล 2 ตัว และเพิ่งเริ่มเลี้ยง GSD อีก 1 ตัว ทั้งหมดไม่มีใบพันธุ์ประวัติ แต่ก็เลือกฟาร์มที่ดี เชื่อถือได้ บีเกิ้ลตัวผู้ ก็สวยอาจไม่เข้าขั้นประกวดแต่ โครงสร้างดี มาร์กิ้งสวย เคยมีคนติดต่อขอผสม ( สุดท้ายไม่ได้ผสม ) ส่วน GSD ก็เลือกที่ไม่ใช่แบบโตมาแล้วแตกแถว เช็ค พ่อ แม่ สวยงาม ไม่ก้าวร้าว รุ่นปู่มีใบพันธุ์ประวัติ คาดว่า (หวังว่า ) น่าจะปลอดภัยจากโรคข้อสะโพก ซึ่งก็รู้ดีว่ามันไม่แน่เสมอไป คอยดูกัน หลังจากได้ GSD มาเลี้ยง ก่อนเลี้ยงก็ศึกษามาว่าเยอะแล้ว พอได้มาจริงๆ แอ็คชั่นของหมา ที่มีต่อเรา ไม่เหมือนหมาพันธุ์อื่นๆ มันมีอะไรพิเศษๆ อยู่มาก ก็ศึกษาเพิ่มเติมว่า GSD เป็น Working Dog คือหมาใช้งาน แปลว่า หมาไม่ได้มีไว้สวยๆ แต่มีเอาไว้ใช้งาน การฝึกฝนสุนัขอารักขา การฝึกแกะรอย และ ฝึกอื่นๆ อีกเยอะแยะไปหมด ตรงนี้แหละที่เริ่มเป็นประเด็นที่อยากสนทนา แลกเปลี่ยนทัศนะกัน
เนื่องจาก GSD เป็นสุนัขใช้งาน จิต ประสาท ต้องนิ่ง ไม่หวาดกลัว ความสามารถในการทำตามคำสั่ง (หลังฝึก) ต้องเป๊ะ มีเวทีประกวด ที่ไม่ใช่ประกวดสวยงาม แต่ประกวดการปฏิบัติตามคำสั่ง มากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ ระดับ World Champion ก็มี ก็เลยมีความคิดว่า การผลิตหมาออกมาขายแบบที่เรารู้ๆ กันอยู่ มันไม่เหมาะสม ไม่ถูกต้อง มันจะทำให้เลือดแท้ เบี่ยงเบนไป พ่อ แม่พันธุ์ จะต้องผ่านการทดสอบ ( อย่างต่ำ สุนัขอารักขา ) เพื่อยืนยันว่า เป็นพ่อแม่พันธุ์ที่เปี่ยมไปด้วย " เลือดแท้ " ถูกต้องตรง มาตรฐานสายพันธุ์ และจะต้องไม่เบี่ยงเบนไป ร่วมกับ บรีดเดอร์ในอุดมคติ ที่รู้จักที่จะพัฒนาสายพันธุ์ให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป จะไม่ผสมหรือเพาะพันธุ์ สุนัขที่จะทำให้สายพันธุ์แย่ลงโดยเด็ดขาด รวมไปถึงพันธุ์ประวัติที่ต้องสอบกลับได้ถึง 5 ชั่วโค ตะ ระ คร่าวๆ ก็คือ เพอร์เฟคสุดๆ ว่าง่ายๆ แล้วมันเป็นยังไงต่อ ต้องยอมรับว่า บ้านเราไม่ได้มี พ่อ แม่พันธุ์ที่ดีอะไรขนาดนั้น ยิ่งถูกล็อกด้วย พันธุ์ประวัติ 5 ชั่วโค ตะ ระ แล้ว จบกัน ต้องนำเข้าสถานเดียว ( ให้จินตนาการว่า บรีดเดอร์บ้านเรา เป็นบรีดเดอร์ในอุดมคติ ทั้งหมด 100% ก่อนนะครับ ) แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น เราก็คงจะซื้อหมากันในราคา ลูกหมาตัวละ 45,000 บาท เป็นอย่างต่ำ เพื่อให้คุ้มต่อค่าใช้จ่าย เมื่อราคาสูง ( ไม่พูดถึงคนที่เอื้อมถึง) คนก็เอื้อมถึงกันน้อยลง ความแพร่หลาย ก็น่าจะน้อยลง เมื่อดีมานด์ลด การจำหน่ายก็ทำได้น้อยลง ราคาก็ต้องขยับตัวสูงขึ้นเกิดเป็นวงจร ที่เอื้อมไม่ถึงยิ่งๆ ขึ้นไป มองไกลไปถึง ระบบเศรษฐกิจ หากวงการเป็นเช่นนั้น สังคมก็หดตัว ร้านเพ็ทช้อป ร้านรับฝาก คลีนิค การผลิตบุคลากร ฯลฯ ปรับโครงสร้างกันไปหมด จริงอยู่ว่าเอื้อมถึงยาก ทำให้ทิ้งขว้างยาก นั้นก็เป็นอีกประเด็น แต่ขอแยกไว้ก่อน ไม่นำมาปนกับเรื่องนี้
สรุปว่า เรารักในสายพันธุ์ เราไม่สร้างอะไรแปลกๆ ออกมา เราไม่สร้างอะไรที่ไม่สมบูรณ์ออกมา ( ตรงนี้ ไม่ดราม่านะครับ คือไม่สร้างก็ไม่ได้เกิด ก็คือไม่ต้องเลี้ยงอะไรนะครับ อย่านำไปปะปนกับ รังเกียจหมาจร หมาผสม คนละเรื่องนะครับ ) ถ้าเราไม่สร้าง ไม่ผสม ไม่เพาะพันธุ์ ปล่อยให้การขยายพันธุ์เป็นหน้าที่ ของ บรีดเดอร์ หรือ สุดยอดบรีดเดอร์ วงการจะกลายเป็นอย่างไร คิดเล่นๆ ว่า มีเหลือสัก 10 คอก พ่อ แม่พันธุ์นำเข้า ตัวละหลายแสน ถึงเป็นล้าน ลูกจะตัวละเท่าไหร่ อีก 5 ชั่วโคตร ก็ผสมกันไม่ได้ หรือว่า วงการสุนัขบ้านเรา จะเปลี่ยนโฉมไปโดยสิ้นเชิง ซึ่งมันควรจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ มาตั้งนานแล้ว หรือ มันควรจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือเปล่า ฝั่งหนึ่งต้องการให้ " สายเลือดบริสุทธิ์ " ดีขึ้นไปเรื่อยๆ ตามมาตรฐานสายพันธุ์ แต่ ผลคือวงการแคบลง ๆ ไม่กว้างขวาง การพัฒนาในประเทศไม่เกิด หรือเปล่า มาถึงตรงนี้ ออกตัวก่อนว่า
1. ไม่ได้สนับสนุน โรงงาน ปั้มหมา ( โพสต์ผมในเพจหนึ่งปลิวไป เพราะคำๆ นี้ ปั้มหมา 555 มีคนใช้คำนี้ในเพจ เยอะแยะมาก )
2. ไม่ได้รังเกียจ หมาจร หมาเลือดผสมแต่อย่างใด ที่ไร่มีหมาจร หมาผสมหลายตัว บ้านที่ กทม มีแมวจร อีก 5 ตัว แต่ละตัวอยู่ดี กินอิ่ม ดูแลดี
ผมอยากจะรู้ว่า คนอื่นๆ มีทัศนะเรื่องนี้กันอย่างไร ( หวังว่าในพันทิป คงไม่ปลิวนะ )
สำหรับท่านที่จะแสดงความคิดเห็น ทำนองว่า หมาไม่ใช่หมาพันธุ์ แล้วมันไม่ดียังไง หรือ หมาไม่พันธุ์มันไม่ฉลาดหรือไง ขอเรียนด้วยความเคารพว่า ไม่ได้คิดเช่นนั้น ประเด็นในการสนทนาคือ การพัฒนาสายพันธ์ุให้ดี กับ การพัฒนาให้วงการกว้างขวาง มันควรเดินควบคู่กันไปในรูปแบบใดนะครับ คือมันดีทั้งคู่นั่นแหละครับ แต่จะแตะฝั่งไหนอย่างไร ไม่ให้อีกฝั่งเดือดร้อน แบบไปคู่กันได้ ....
การเพาะสุนัขสายพันธุ์แท้ๆ กับ สังคมการเลี้ยงที่แคบลง...จริงหรือไม่
เนื่องจาก GSD เป็นสุนัขใช้งาน จิต ประสาท ต้องนิ่ง ไม่หวาดกลัว ความสามารถในการทำตามคำสั่ง (หลังฝึก) ต้องเป๊ะ มีเวทีประกวด ที่ไม่ใช่ประกวดสวยงาม แต่ประกวดการปฏิบัติตามคำสั่ง มากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ ระดับ World Champion ก็มี ก็เลยมีความคิดว่า การผลิตหมาออกมาขายแบบที่เรารู้ๆ กันอยู่ มันไม่เหมาะสม ไม่ถูกต้อง มันจะทำให้เลือดแท้ เบี่ยงเบนไป พ่อ แม่พันธุ์ จะต้องผ่านการทดสอบ ( อย่างต่ำ สุนัขอารักขา ) เพื่อยืนยันว่า เป็นพ่อแม่พันธุ์ที่เปี่ยมไปด้วย " เลือดแท้ " ถูกต้องตรง มาตรฐานสายพันธุ์ และจะต้องไม่เบี่ยงเบนไป ร่วมกับ บรีดเดอร์ในอุดมคติ ที่รู้จักที่จะพัฒนาสายพันธุ์ให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป จะไม่ผสมหรือเพาะพันธุ์ สุนัขที่จะทำให้สายพันธุ์แย่ลงโดยเด็ดขาด รวมไปถึงพันธุ์ประวัติที่ต้องสอบกลับได้ถึง 5 ชั่วโค ตะ ระ คร่าวๆ ก็คือ เพอร์เฟคสุดๆ ว่าง่ายๆ แล้วมันเป็นยังไงต่อ ต้องยอมรับว่า บ้านเราไม่ได้มี พ่อ แม่พันธุ์ที่ดีอะไรขนาดนั้น ยิ่งถูกล็อกด้วย พันธุ์ประวัติ 5 ชั่วโค ตะ ระ แล้ว จบกัน ต้องนำเข้าสถานเดียว ( ให้จินตนาการว่า บรีดเดอร์บ้านเรา เป็นบรีดเดอร์ในอุดมคติ ทั้งหมด 100% ก่อนนะครับ ) แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้น เราก็คงจะซื้อหมากันในราคา ลูกหมาตัวละ 45,000 บาท เป็นอย่างต่ำ เพื่อให้คุ้มต่อค่าใช้จ่าย เมื่อราคาสูง ( ไม่พูดถึงคนที่เอื้อมถึง) คนก็เอื้อมถึงกันน้อยลง ความแพร่หลาย ก็น่าจะน้อยลง เมื่อดีมานด์ลด การจำหน่ายก็ทำได้น้อยลง ราคาก็ต้องขยับตัวสูงขึ้นเกิดเป็นวงจร ที่เอื้อมไม่ถึงยิ่งๆ ขึ้นไป มองไกลไปถึง ระบบเศรษฐกิจ หากวงการเป็นเช่นนั้น สังคมก็หดตัว ร้านเพ็ทช้อป ร้านรับฝาก คลีนิค การผลิตบุคลากร ฯลฯ ปรับโครงสร้างกันไปหมด จริงอยู่ว่าเอื้อมถึงยาก ทำให้ทิ้งขว้างยาก นั้นก็เป็นอีกประเด็น แต่ขอแยกไว้ก่อน ไม่นำมาปนกับเรื่องนี้
สรุปว่า เรารักในสายพันธุ์ เราไม่สร้างอะไรแปลกๆ ออกมา เราไม่สร้างอะไรที่ไม่สมบูรณ์ออกมา ( ตรงนี้ ไม่ดราม่านะครับ คือไม่สร้างก็ไม่ได้เกิด ก็คือไม่ต้องเลี้ยงอะไรนะครับ อย่านำไปปะปนกับ รังเกียจหมาจร หมาผสม คนละเรื่องนะครับ ) ถ้าเราไม่สร้าง ไม่ผสม ไม่เพาะพันธุ์ ปล่อยให้การขยายพันธุ์เป็นหน้าที่ ของ บรีดเดอร์ หรือ สุดยอดบรีดเดอร์ วงการจะกลายเป็นอย่างไร คิดเล่นๆ ว่า มีเหลือสัก 10 คอก พ่อ แม่พันธุ์นำเข้า ตัวละหลายแสน ถึงเป็นล้าน ลูกจะตัวละเท่าไหร่ อีก 5 ชั่วโคตร ก็ผสมกันไม่ได้ หรือว่า วงการสุนัขบ้านเรา จะเปลี่ยนโฉมไปโดยสิ้นเชิง ซึ่งมันควรจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ มาตั้งนานแล้ว หรือ มันควรจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือเปล่า ฝั่งหนึ่งต้องการให้ " สายเลือดบริสุทธิ์ " ดีขึ้นไปเรื่อยๆ ตามมาตรฐานสายพันธุ์ แต่ ผลคือวงการแคบลง ๆ ไม่กว้างขวาง การพัฒนาในประเทศไม่เกิด หรือเปล่า มาถึงตรงนี้ ออกตัวก่อนว่า
1. ไม่ได้สนับสนุน โรงงาน ปั้มหมา ( โพสต์ผมในเพจหนึ่งปลิวไป เพราะคำๆ นี้ ปั้มหมา 555 มีคนใช้คำนี้ในเพจ เยอะแยะมาก )
2. ไม่ได้รังเกียจ หมาจร หมาเลือดผสมแต่อย่างใด ที่ไร่มีหมาจร หมาผสมหลายตัว บ้านที่ กทม มีแมวจร อีก 5 ตัว แต่ละตัวอยู่ดี กินอิ่ม ดูแลดี
ผมอยากจะรู้ว่า คนอื่นๆ มีทัศนะเรื่องนี้กันอย่างไร ( หวังว่าในพันทิป คงไม่ปลิวนะ )
สำหรับท่านที่จะแสดงความคิดเห็น ทำนองว่า หมาไม่ใช่หมาพันธุ์ แล้วมันไม่ดียังไง หรือ หมาไม่พันธุ์มันไม่ฉลาดหรือไง ขอเรียนด้วยความเคารพว่า ไม่ได้คิดเช่นนั้น ประเด็นในการสนทนาคือ การพัฒนาสายพันธ์ุให้ดี กับ การพัฒนาให้วงการกว้างขวาง มันควรเดินควบคู่กันไปในรูปแบบใดนะครับ คือมันดีทั้งคู่นั่นแหละครับ แต่จะแตะฝั่งไหนอย่างไร ไม่ให้อีกฝั่งเดือดร้อน แบบไปคู่กันได้ ....