ตอนนี้แม่เราอายุ 59 เป็นโรคหลงตัวเอง
_แม่เราเดิมๆเป็นคนสวย หุ่นดีมาก
_นิสัยขี้อิจฉาเห็นใครสวยกว่าจะ เกลียดไม่ถูกชะตาทันที แต่จะชอบพูดว่าคนอืนอิจฉาตัวเอง
_ชอบฟังแต่คำเยินยอ
_ชอบสร้างภาพว่ารวย ทั้งๆที่หนี้สินเยอะแยะ
_นิสัยหยาบคายเกรี้ยวกราดชอบด่าลูกด่าผัว
อาการจะกำเริบหนักถ้าไม่มีตังค์
_คนอื่นเลวหมด กุดีคนเดียว คนดีคนนี้ทะเลาะกับคนทั้งหมู่บ้าน ไม่ถูกกับใครเลยนินทาเค้าทุกบ้าน
_เอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลกใครคิดใครทำอะไรไม่ตรงอย่างที่แกคิดไว้ก็ด่าจนเสียหมา

   แม่ชอบการแต่งตัว ชีวิตครอบครัว เติบโตมาด้วยอาชีพเล่นการพนันของพ่อเป็นหลัก เดาออกใช่มั้ยคะ ว่าสถานะทางการเงินจะเป็นยังไง คือวันไหนเล่นได้ ก็จะได้กินดีอยู่ดี ช่วงไหนเล่นเสียก็จะมีหนี้สินตามมา ทุกวันนี้ก็ยังมีหนี้สินที่ใช้ไม่หมดสักที พ่อมีเมียน้อยหลายคน แม่จับได้ ทะเลาะกันตบตีจนแม่หูตึง ต้องพูดดังๆถึงจะได้ยิน แต่ก็ไม่ได้เลิกกันนะคะ พ่อไม่เคยให้แม่ทำงาน วันไหนเล่นได้เยอะ แม่ก็มีเงินช๊อปปิ้ง กินเที่ยว (( หนี้เพียบ )) แต่แม่ก็มีเรื่องให้คิดตลอดเวลา อาการแกคือนอนไม่หลับ  ก็เลยไปพบหมอจิตเวช หมอให้ยามากิน รักษามาหลายปีแล้ว แม่แกว่าแม่เป็นโรคซึมเศร้า แต่เราดูๆแล้ว แม่น่าจะเป็นโรคประสาทหรือพวกโรคหลงตัวเองค่ะ อาการนะคะ เกรี้ยวกราด บางทีเราไม่ได้พูดอะไรผิดนะ แต่พูดไม่ถูกใจแก แกก้อด่ากลับแบบหยาบคายมาก แรกๆ เราเห็นใจแม่ เพราะแม่ป่วย สมองสั่งการให้พูด เราพยายามไม่โกรธ ไม่เถียง และเริ่มมาเป็นหนักมากๆ เมื่อ 3 ปีมานี้ แม่เริ่มเล่นเฟสบุ๊คเป็น แม่มีความสุขจากการได้สร้างภาพ พยามยามออกเที่ยว พยามยามไปเดินสายหาของกินตามรีวิวทั้งหลาย ต้องเสียเงินซื้อเสื้อผ้ามากมาย เพื่อมาถ่ายรูปลงเฟสบุ๊ค เสื้อจะต้องไม่ซ้ำกัน ไปเที่ยวเชียงใหม่ 3 วัน เตรียมเสื้อผ้าไป 11 ชุด รองเท้า 11 คู่ วันนึง เปลี่ยน 3-4 ชุด เห็นแล้วเหนื่อยแทน ต้องตามถ่ายรูปให้ ถ่ายแล้วเห็นหน้าเหี่ยวๆไม่เอา ลบออกๆ ต้องถ่ายให้ดูสวย ดูหุ่นดี  แต่อันนี้คือความสุขของแก เราไม่ได้ซีเรียสอะไร แต่ปัญหาคือ เวลาแกโพสรูปแล้ว ถ้าเพื่อนๆไม่มากดไลค์ แกจะโพสด่าเลยค่ะ ด่าแบบหยาบคาย พอเราเห็นเราก็จะว่าแก ว่าแม่ไปโพสแบบนี้ทำไม เค้าไม่กดไลค์ เพราะแม่ลงรูปเยอะไปรึเปล่า โพสแบบนี้คนอื่นเค้าจะมองว่าแม่ไม่ดีนะ หยาบคาย แก่แล้วปลงๆมั่งเหอะ หลังจากนั้นก้อจะด่าเรากลับหยาบคายบางทีลงท้ายด้วยการไล่เราออกจากบ้านเสมอๆ หาว่าคนที่ไม่กดไลค์เนี่ย อิจฉาแก (( โพสทีละ 4 รูป วันละ 15-20 โพส )) แต่ถ้าใครชมแกว่าสวย หุ่นดีนี่ จะชอบมากกกก จะคุยกับเค้าได้ทั้งวัน ชอบฟังแต่คำยกยอปอปั้น ไปเที่ยวโลตัสกินพิซซ่าติดขนตาปลอม ติดไม่ตรงลูกตาหรอก ติดไปบนหนังตาชั้นตากลางวันแสกๆแต่งหน้าเข้มมากขนตานี่สำหรับกลางคืนนะ เรากับพ่อเห็นแล้วยังตกใจ มันน่ากลัวมาก ขนตาลอยดำๆ คิ้วปลิงดำปี๋ บอกแม่ ติดขนตาไม่ตรงอ่ะ มันดูน่ากลัวมากกว่านะถอดออกเถอะ ไม่ต้องมาเ_ือกกกกกแผดเสียงด่าลั่น กุหนังตาตก ต้องติดแบบนี้ เ้ดี๋ยวถ่ายรูปมาก็สวยเอง แล้วก้อด่าขุดเรื่องเก่าๆมาด่าจนกว่าจะลงรถนั่นแหละ เป็นคนด่าไม่จบ ด่าข้ามวันข้ามคืน  เห้ยยยยย จริงๆแม่แต่งหน้าอ่อนๆดูสวยกว่าเยอะแต่แกไม่เชื่อเราไง เช้ามาเล่นเฟสบุ๊ค จะต้องนินทาชาวบ้านทุกวัน อินี่ถ่ายรูปมีแต่หน้า เห็นแต่หน้า ไม่รู้จะสวยอะไรนักหนา น่ารำคาน เกลียดจริงๆ  ดูอีนั่นสิอ้วนนนน ใส่เสื้อแล้วเนื้อปลิ้นออกข้างแบบนี้ เป็นแม่ไม่กล้าใส่นะเนี่ย เราก็บอกแม่ แม่ไม่ชอบคนไหน แม่ลบเพื่อนไปเลย แม่ตอบว่า ไม่ได้หรอก อีนี่มันอิจฉาแม่ แม่ต้องลงรูปโชว์มัน ให้มันทนไม่ไหว (( เอาอะไรมาคิดว่าเค้าอิจฉาเนี่ย )) งั้นแม่กดเลิกติดตามก็ได้ สุดท้ายก็ไปแอบส่องเฟสเค้าอยู่ดี ยิ่งถ้าไปเจอคนสวยกว่า จะเกลียดทันที โดยไม่ต้องมีสาเหตุ และจะเอาจุดด้อยของเค้ามาด่า มานินทาให้เราฟังทุกวันๆๆๆ นี่แม่ไม่ได้อิจฉามันนะ มันอิจฉาแม่ พยายามแต่งตัวแข่งกับแม่ บลาๆๆ อินี่ตัวจริงหน้าดำปี๋มีแต่ฝ้า ถ่ายรูปใช้แอฟซะหน้าขาว คิดว่าตัวเองสวยมั๊ง ลงรูปแต่หน้าทั้งวัน เราฟังเรื่องแบบทุกทุกๆวัน เป็นร้อยเป็นพันหนเราไม่ชอบฟังเรื่องนินทาชาวบ้าน มันเรื่องไร้สาระมากไม่ชอบก็แค่เลื่อนผ่านไปเอง แต่แม่แกด่าจริงจัง นินทาแล้วไม่ได้ตัง อยากเอาสมองไปคิดเรื่องทำมาหากินมากกว่า นี่คือ1 ปัญหาจากการเล่นโซเชียล ไปทำงานก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาต่อ