เรื่องมีอยู่ว่า เรา3คนกำลังเดินกลับหอกันทีนี้มีเพื่อนคนหนึ่งมันโทรมาแต่เราไม่รู้เพราะเราปิดเสียงไว้ เพราะโทรศัพเรา ถ้าเปิดเสียง เสียงมันก้อจะดังตลอด แบบว่า ดังแปบๆ แล้วหาย แล้วก้อดังอีก ถ้าสั่นก้อจะเปนเหมือนกัน เดินๆไปเพื่อนที่โทรหาเรา รีบวิ่งมาหาเรา แล้วก้อบอกว่า เออ โทรหาหลายรอบแล้ว(มันไม่ได้ตะคอกนะ ) มันพูดไปขำไป เเล้วเพื่อนที่เราเดินมาด้วยกัน 3 คน หนึ่งในนั้น เปนเพื่อนที่เราสนิทกันมาตอน ม.ปลาย ทีแรกก็ยังคุยกันดีๆ แต่พอมันได้ยิน มันก็โมโหร้ายเลย ตะคอกว่านู่นว่านี่ มีคำหนึ่งที่จำได้คือ "กูพึ่งอะไรไม่ได้เลย"แล้วมันก็โกรธ โมโหเรามากๆๆๆ ตอนนี้ก้อยังไม่ได้คุยกัน โทรไปก็ม่รับ ยอมรับว่าเราผิดที่ไม่เปิดเสียงโทรศัพย์ เราก้อรู้ว่าเราผิด แต่อีกใจคือ ทำไมต้องตะคอกกันขนาดนั้น แล้วก้อไม่คุยกัน ไม่รอกันด้วยนะ ต้องทำไงหรอ อยู่หอ อยู่ห้องเดียวกันด้วยสิ อยากรู้ต้องทำไงกับความสัมพันธ์นี้
จากเพื่อนสนิท กลายเป็นคนแค่รู้จัก