เรากับแฟนเก่าคบกันมา 9 ปี เขาเป็นคนดี และน่ารักมาตลอด เราไม่เคยทะเลาะกันใหญ่โต มีแต่เรื่องงอนๆกันแค่นั้น

แต่ด้วยเวลาที่มีให้กันน้อยลง เจอกันน้อยลง เราเอาใจใส่เขาน้อยลง ทำให้สุดท้ายเขาก็หมดรักไป และบอกเลิกเรา

หลังจากเลิกเราเหมือนคนไม่มีสติ ร้องไห้ทุกวัน ฟูมฟาย ข้าวไม่กิน พยายามรั้งเขาไว้ทุกอย่าง แต่พอรู้ว่าเขามีคนที่รู้สึกดีด้วยแล้ว และเค้าอยากเรียนรู้กัน เราเหมือนคนสิ้นหวัง และยอมปล่อยเขาไป

แต่เขายังคงเป็นห่วงคอยแชท และโทรมาถามตลอดว่าเรากินข้าวรึยัง เขาเป็นห่วงนะ แต่ใจเราเหมือนคนหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว

หลังจากเรารู้ว่าเขาอยากเริ่มต้นกับคนใหม่ เราหยุด เราพอ เลิกรั้งเขาไว้ ไม่แชท ไม่โทรไปกวน แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะทำตัวยังไงต่อไป

ใจเรายังคงรักและรอเขาอยู่เสมอ อยากให้เขาโทรหาเราแบบนี้ เป็นห่วงเราแบบนี้

แต่อีกใจเราก็อยากให้ลองห่างกัน เผื่อวันนึงเขาจะนึกถึงเรา แล้วอยากกลับมาคบกันอีกบ้าง

เรากลัวว่าการที่เรายังคุยกับเขา เขาจะเคยชินว่าเราเหมือนเพื่อนคนนึงที่พูกผันกัน แต่พัฒนาไปอีกไม่ได้

เรายังอยากให้เขากลับมารักเราเหมือนเดิม แต่เราไม่รู้ต้องทำตัวยังไง

และเราจะผ่านช่วงเวลาแย่ๆ แบบนี้ไปได้ยังไง

ช่วยกันแชร์ประสบการณ์ของคนที่คบกันมานานแบบเราหน่อยนะคะ ว่าท้ายที่เราอยู่ในสถานะไหน หรือมีใครที่กลับมาคบกันได้อีกบ้างคะ