เราเคยเจอคนหัวเราะในสิ่งที่เราทำ จนเราไม่อยากทำมันอีก ปรับตัวและใช้เวลานานมากกว่าจะกลับมากล้าทำต่อ
ล่าสุดเราอยากขับมอไซค์ แต่เป็นสปอตไบค์ 150cc.พ่อก็โอเคไม่มีปัญหา(เราชอบมอไซค์ค่ะ) แต่หัดสักพัก เราก็จะมีสอบอะเลยไม่มีเวลา เพื่อนพ่อ นางหัวเราะแบบประมาณว่าล้อเลียน แบบพูดว่า"....เป็นไงขี่เป็นรึยัง5555"
ความรู้สึกแบบเมื่อก่อนกลับมา เราโมโห เรากลัว เราไม่อยากกลับไปขับแล้ว
มีกรณีคล้ายๆกันเมื่อสองปีก่อน เราขัดขับมอไซค์แต่เป็นธรรมดา ป้าหัวเราะให้เราบอกว่า ท่าทางตอนขับเราดูประหลาด ดูตลก แล้วพอเห็นน่าเราทีไรก็พ๊ดเรื่องเดิมๆ หัวเราะเรา จนเราไม่กล้าที่จะออกไปขับรถเลย กลัวคนภายนอกมองเราแล้วหัวเราะเหมือนป้า
ใช้เวลาเป็นปีสองปีกว่าจะกลับมากล้าขับไปไหนมาไหน แต่ตอนนี้กลับมารู้สึกแบบเดิมอีกแล้ว มันน่ากลัวมันหดหู่ไปหมด ใครเคยมีอะไรแนวนี้ช่วยเราด้วย เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว
นี่เราผิดปกติมั้ย ทำยังไงดี เรากลัวเสียงหัวเราะ ที่เขาหัวเราะให้เรา
ที่รร.อันนี้ก็เริ่มดีขึ้นจากแต่ก่อนแล้ว แต่ก็ไป100%
ฉันเกลียดเสียงหัวเราะ
ล่าสุดเราอยากขับมอไซค์ แต่เป็นสปอตไบค์ 150cc.พ่อก็โอเคไม่มีปัญหา(เราชอบมอไซค์ค่ะ) แต่หัดสักพัก เราก็จะมีสอบอะเลยไม่มีเวลา เพื่อนพ่อ นางหัวเราะแบบประมาณว่าล้อเลียน แบบพูดว่า"....เป็นไงขี่เป็นรึยัง5555"
ความรู้สึกแบบเมื่อก่อนกลับมา เราโมโห เรากลัว เราไม่อยากกลับไปขับแล้ว
มีกรณีคล้ายๆกันเมื่อสองปีก่อน เราขัดขับมอไซค์แต่เป็นธรรมดา ป้าหัวเราะให้เราบอกว่า ท่าทางตอนขับเราดูประหลาด ดูตลก แล้วพอเห็นน่าเราทีไรก็พ๊ดเรื่องเดิมๆ หัวเราะเรา จนเราไม่กล้าที่จะออกไปขับรถเลย กลัวคนภายนอกมองเราแล้วหัวเราะเหมือนป้า
ใช้เวลาเป็นปีสองปีกว่าจะกลับมากล้าขับไปไหนมาไหน แต่ตอนนี้กลับมารู้สึกแบบเดิมอีกแล้ว มันน่ากลัวมันหดหู่ไปหมด ใครเคยมีอะไรแนวนี้ช่วยเราด้วย เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว
นี่เราผิดปกติมั้ย ทำยังไงดี เรากลัวเสียงหัวเราะ ที่เขาหัวเราะให้เรา
ที่รร.อันนี้ก็เริ่มดีขึ้นจากแต่ก่อนแล้ว แต่ก็ไป100%