ทัศนคติต่อการมีเพศสัมพันธ์ของเราตอนนี้ปนไปหมดแล้วค่ะ ใจนึงก็รู้ว่าการมีเพศสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมชาติ ตราบใดที่ทั้งสองฝ่ายยินยอม และในกรณีที่ไม่อยากท้องก็ป้องกันดีมันก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร

แต่เราก็ยังรู้สึกผิดทุกครั้งระหว่างหรือหลังมีเพศสัมพันธ์กับแฟนค่ะ เราจะชอบนึกถึงหน้าพ่อแม่ หรือคำพูดที่พวกเขาเคยย้ำมาว่าอย่าให้ผู้ชายทำแบบนั้นแบบนี้ อย่าเอาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์ที่อาจจะอันตราย ฯลฯ

เวลาแฟนขอมีอะไรด้วยเราเลยปฏิเสธไปทุกครั้ง มีบางครั้งที่เขาขอมากๆเราก็ใจอ่อนยอมไป (แล้วก็มารู้สึกแย่อีก) แต่บางครั้งก็ปักใจว่าจะไม่มี ยังไงๆก็จะไม่มีวันนี้
เขาก็เลยสับสนว่า ทำไมบางครั้งมีได้ บางครั้งมีไม่ได้

มันทำให้เราทะเลาะกันเรื่องนี้ค่อนข้างบ่อยค่ะ
เราตัดสินใจว่าจะมีจุดยืนของตัวเอง จะลองเลือกสิ่งที่เราคิดว่าโอเคดู
แต่เหตุผล (การมีเพศสัมพันธ์เป็นเรื่องธรรมชาติ) และอารมณ์ (รู้สึกผิด กลัวพ่อแม่รู้ กลัวพ่อแม่เสียใจ) มันขัดแย้งกันตลอด

ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ