ประมาณว่า เกรงใจเขาจึงไหว้วานเรา (ทำไมไม่เกรงใจเราอย่างที่เกรงใจเขา)
(เขา)ยืมเงินเพื่อน(คือเรา)เพื่อจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนพี่น้องตัว(เขา)เอง
(เขา)ไม่ชวน(เรา)กินเที่ยวสนุกสนานเฮฮา แต่ยาม(เขา)ต้องพึ่งพา(เรา) กลับนึกถึงเรา
กระทั่งแค่(เรา)ชวนกินเหล้า (เขา)ยังไม่ยอมกินด้วย (แต่คนอื่นชวน เขาไปด้วย)
อยากถามว่า คน ๆ นึงเจอแบบนี้บ่อย ๆ จากหลาย ๆ คน มันเริ่มจากอะไร เขามีบุคคลิก
พฤติกรรมแบบไหนถึงทำให้คนรอบตัวทำกับเขาแบบนั้น
ต้องเล่นบทนักบุญ พ่อบ้าน สารถี วินมอ'ไซค์ ฯลฯ อยู่ร่ำไป
ผมทั้งเคยเจอและทั้งเป็นอยู่ กับต้องมาตั้งคำถาม ทำไม ทำไม คนถึงมองเราแบบนั้น
มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา บางทีเขาก็ไม้รู้ตัวในการกระทำของเขาด้วยซ้ำ
ผมพยายามไม่คิดเล็กคิดน้อย แต่มันก็อดไม่ได้
จะคิดอย่างไรให้สบายใจครับ
จะจัดการกับความรู้สึกถูกมองข้ามหรือเป็นของตายอย่างไรดี
(เขา)ยืมเงินเพื่อน(คือเรา)เพื่อจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนพี่น้องตัว(เขา)เอง
(เขา)ไม่ชวน(เรา)กินเที่ยวสนุกสนานเฮฮา แต่ยาม(เขา)ต้องพึ่งพา(เรา) กลับนึกถึงเรา
กระทั่งแค่(เรา)ชวนกินเหล้า (เขา)ยังไม่ยอมกินด้วย (แต่คนอื่นชวน เขาไปด้วย)
อยากถามว่า คน ๆ นึงเจอแบบนี้บ่อย ๆ จากหลาย ๆ คน มันเริ่มจากอะไร เขามีบุคคลิก
พฤติกรรมแบบไหนถึงทำให้คนรอบตัวทำกับเขาแบบนั้น
ต้องเล่นบทนักบุญ พ่อบ้าน สารถี วินมอ'ไซค์ ฯลฯ อยู่ร่ำไป
ผมทั้งเคยเจอและทั้งเป็นอยู่ กับต้องมาตั้งคำถาม ทำไม ทำไม คนถึงมองเราแบบนั้น
มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา บางทีเขาก็ไม้รู้ตัวในการกระทำของเขาด้วยซ้ำ
ผมพยายามไม่คิดเล็กคิดน้อย แต่มันก็อดไม่ได้
จะคิดอย่างไรให้สบายใจครับ