หลังจากเอาน้องเเมวน้องหมา มาเป็นนายเเบบนางเเบบกันเเล้ว (https://ppantip.com/topic/36610022) ในที่สุดผมก็จะได้เอากล้องฟิล์มลูกรักไปถ่าย Portrait กันซักที 55555+


โดยนางเเบบวันนี้ผมได้ คุณครูสอนภาษาอังกฤษที่เป็นสาวต่างชาติมาเป็นนางเเบบให้ครับผม
สำหรับผมเเล้ว ผมอยู่จังหวัดสุรินทร์ ค่อนข้างจะหานางเเบบยากจริงๆ
ยิ่งเป็นช่างภาพสาย Alone ไม่เข้าสังคม ไม่ Social เเบบผมนี่ ยิ่งหานางแบบยากไปอีก




เรื่องราวที่ได้เจอคุณครูคนนี้คือ ผมได้นั่งรถไฟไปทำธุระ ที่ต่างจังหวัด เเล้วได้พบกับสาวต่างชาติ(ซึ่งเป็นเพื่อนกับคุณครูที่เป็นนางเเบบให้)นั่งอยู่ตรงข้าม ที่ว่าด้วยนั่งรถไฟมันนานกว่าจะถึงจุดหมาย ผมเลยได้ชวนคุย ตอนเเรกไม่ได้กะชวนมาถ่ายรูปหรอก เเค่อยากลองพูดภาษอังกฤษดู ชวนคุยไปชวนคุยมาดันถูกคอคุยกันได้ยาวเลย



ก็ได้ทราบว่า เธอมาจากอเมริกา มาทำงานสอน ภาษาอังกฤษในจังหวัดสุรินทร์นี่เเหละ มันตรงกับวันหยุด เสาร์อาทิตย์ เธอเลยเดินทางท่องเที่ยวด้วยรถไฟ


ระหว่างที่เดินทางกันไป เธอก็เล่าให้ฟัง ว่าที่บ้านของเธอไม่มีเเบบนี้นะ ไม่มีธรรมชาติที่สวยงามเหมือนสองข้างทางที่เห็นได้จากรถไฟบ้านเรา เพราะทุกๆที่มันพัฒนาไปหมดเเล้ว ธรรมชาติเเบบนี้หาดูได้ยากจริงๆในบ้านของเธอ


เธอเล่าไปนั่งมองธรรมชาติ ตาก็เป็นประกายไป ผมดูเเล้วเธอชอบเมืองไทยจริงๆครับ เเล้วเราก็คุยกันอีกหลายเรื่องอยู่ ซึ่งผมก็ฟังรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง 55555+ ดีที่เธอพูดภาษาไทยได้ ok เลย คำไหนไม่เข้าใจก็เลยคุยเป็นภาษาไทย




เเล้วเธอก็ชี้มาที่กระเป๋ากล้องที่ผมเอาไปด้วย ถามว่าผมเป็นช่างภาพหรอ ผมก็ตอบว่าไม่ได้เป็นๆ ถ่ายเป็นงานอดิเรกเฉยๆ แต่ว่าทำงานขายกล้องถ่ายรูปอยู่ ผมก็พูดติดตลกไปว่า ถ้ามีคนจ้างก็ไปถ่ายให้นะ 55555+



เเละผมก็ชมว่าเธอน่ารัก ขอให้ผมถ่ายรูปได้ไหม เธอบอกว่าได้สิ ผมก็จัดเลย 555555+ หยิบกล้องมาอย่างไวเลย ผมถ่ายรูปอยู่ประมาณ 10 นาทีมุมนุ้นบ้างมุมนี้บ้าง เดินไปถ่ายตามขบวนรถไฟ โบกี้ต่างๆ สนุกเลยครับผม ปกติอยู่บนรถไฟผมก็เป็นเเต่คนนั่งเฉยๆ ไม่ลุกไปไหน เเต่อันนี้ได้ลุกไปถ่ายมุมต่างๆ ทำให้รู้ว่า มุมต่างๆบนรถไฟ มีมุมสวยๆเยอะเหมือนกันครับ

(ภาพของคุณครูสาวที่เจอกันบนรถไฟ ถ่ายด้วยกล้อง Nikon Coolpix A 1/100 F2.8 ISO100)

ให้เธอดูรูปเธอชอบมากทีเดียวครับ(ผมนี้เขิลเลย>///<) เลยได้ทำการเเลก Line กันเดี๋ยวถึงบ้านผมก็จะส่งรูปให้เธอ ไหนๆเเล้วผมก็ยังไม่มีนางเเบบเลย ก็เลยถามเธอว่า ถ้ากลับมาที่สุรินทร์ เเล้ว มาเป็นนางเเบบให้เธอได้ไหม เธอก็บอกว่าได้เลย


เเล้วเธอก็เปิดรูปในมือถือให้ดู ซึ่งเป็นภาพของคุณครู (ที่มาเป็นนางเเบบในอัลบั้มนี้ที่เพื่อนๆกำลังดูกันอยู่) เธออธิบายว่า คนนี้เป็นเพื่อนของเธอ มาจากอเมริกาเหมือนกัน สวยตัวสูงหุ่นดีมาก เดี๋ยวเธอก็ส่งรูปที่ถ่ายวันนี้บนรถไฟ ให้เพื่อนดู ถ้าเพื่อน OK เธอจะพาเพื่อนคนนี้มาด้วยนะ



ผมนี้ก็ยิ้มเลยจากที่ไม่มีนางเเบบเลย กลับกลายเป็นมีนางเเบบ พร้อมกันทีเดียวสองคนเลย คิดเลยว่าโปรเจค ฟิล์มม้วนที่สี่ ที่จะไปถ่าย Portrait ต้องได้ทำเเน่ๆ


นั่งคุยกันอีกสักพักลมเย็นๆพัดผ่าน ผมก็ง่วงได้ที่เลย เลยขอตัวเธองีบก่อน เพราะรถไฟเที่ยวที่ไปเป็นเที่ยวเช้าอยู่ครับ เลยง่วงๆนิดหน่อย



นั่งไปต่ออีกสักชั่วโมงเเล้ว ก็ถึงสถานีที่ผมต้องลงเเล้ว ผมก็ยังหันไปเเกล้งเธอว่า นี่ๆเธอต้องลงสถานีนี้กะเราเเล้วนะ 55555555+ เธอก็บ้าเชื่อ จะลงมาด้วยจริงๆครับ ผมก็รีบบอกว่าล้อเล่นๆ ของเธอให้นั่งต่อไปอีกนิดหน่อยก็ถึงเเล้ว


Fast Forward มาที่สุรินทร์เลยครับ 55555+ หลังจากกลับมาผมก็ส่งรูปให้เธอ เเล้วก็กลับไปทำงานปกติ สองสามวันผ่านไปเธอก็ตอบกลับมาว่า ส่งรูปให้เพื่อนๆที่ อเมริกาดูเพื่อน ชอบกันมากเลย ถามมาอีกว่าใช้กล้องรุ่นไหนอีก จะไปหาซื้อกัน ผมก็ตอบไปว่ากล้องผมใช้เป็นกล้อง Nikon Coolpix A กล้องเก่าเเล้ว ตอนนี้หาซื้อไม่ได้เเล้ว 555555+ (อย่าชมกล้องอย่างเดียวสิชมคนถ่ายด้วย)



เห็นเธอ ok กับรูปถ่ายอย่างนี้ ผมก็นัดวันไปถ่ายรูปเลยครับ ได้วันเเล้วก็ไปกันเลยครับ เธอก็บอกว่าจะพาเพื่อนคนที่เล่าให้ฟังไปด้วยนะ ถือว่าเเจ่มเลยครับ มีนางเเบบสองคนเลย

ถ้าผมต้องไปถ่ายกับคุณครูที่เจอบนรถไฟ เเค่สองคน สองต่อสอง ผมเองก็ไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฤษเท่าไร คงเเบบ บอกให้โพสท่ากันต้องลำบากเเน่เลยครับ อันนี้นางมีเพื่อนมาด้วย นางก็ช่วยกันโพสบอกท่าทางกัน บางทีท่าที่ผมอยากได้อารมณ์สีหน้าที่ผมอยากให้เเสดงผมพูดเป็นภาษาอังกฤษไม่ได้ เเต่ว่าถ้ามีนางเเบบคนหนึ่งเข้าใจ เขาก็ไปอธิบายกันเอง งานที่ออกมาได้ภาพที่สวย เเละทำงานง่ายกว่าที่คิดเลยครับ


เเต่ว่าวันที่ไปถ่ายด้วยกันครั้งเเรกนั้น ผมไม่ได้เอากล้องฟิล์มไป เพราะว่าวันนั้นฟิล์มหมดพอดีเลยครับ เสียดายมากๆเลยครับ


(สองภาพข้างบนนี้ถ่ายด้วยกล้อง Olympus E-PL3 เลนส์ Nikon Vintage Non-AI 50mm F1.4 Nippon Kogaku)

หลังจากถ่ายภาพวันนั้นเสร็จไป ก็นานเลยครับที่ไม่ได้ติดต่อกัน จนผมเกือบจะลืมไปเเล้ว ถึงโปรเจคกล้องฟิล์มที่อยากจะทำ ต่อมาก็ได้ทราบข่าว ว่าคุณครูคนที่เจอกันบนรถไฟ ต้องกลับ America เเล้ว เสียดายมากเลยครับที่จะไม่ได้ถ่ายเธอเเล้ว

เเต่ก็เหลือคุณครูที่เป็นเพื่อนเธออีกหนึ่งคน ผมเลยต้องรีบชวนเลยครับ เดี๋ยวเธอกลับก่อนอีกคน เเละเเล้วก็เกิดเป็นภาพฟิล์มอัลบั้มนี้ให้เพื่อนๆได้ดูกันอยู่นี่เเหละ



หวังว่ากระทู้นี้จะเป็นเเรงบันดาลใจให้คนที่ชมอยู่ออกไปถ่ายกล้องฟิล์มกันนะครับ ภาพฟิล์มAnalogนั้นสวยเเละให้ความรู้สึกมีชีวิตจริงๆครับ มองภาพนานๆเเล้วเหมือนเราเเบบสัมผัสสิ่งที่อยู่ในภาพได้จริงๆครับมีความ Real มาก
ถึงจะทำเป็น Preset Lightroom ก็ไม่เหมือนจริงๆครับ ถ้าคนถ่ายฟิล์มจริงๆเเล้วจะรู้ว่า ถ้าสภาพเเสงเปลี่ยน คาเร็กเตอร์ของฟิล์มก็เปลี่ยนเเล้ว เช่นเเสงนี้สภาพเเสงจ้าๆเเดดเเรงๆฟิล์มอาจดูออกเหลืองๆ เเต่ถ้าสภาพเเสงเปลี่ยนเช่นในร่ม จะได้คาเเร็กเตอร์คนละเเบบเลยครับ มันมีความสนุกของมันอยู่


ขอบคุณที่ติดตามชมมาถึงตรงนี้นะครับ
กล้องที่จะใช้วันนี้คือกล้องฟิล์ม Nikon FG-20
เป็นกล้องที่ผลิตตั้งเเต่ปี 1984 ราวๆ 34 ปีเเล้วครับ
เป็นกล้องที่ดีมากเลย นอกจะจะรูปหล่อ จนคุณครูที่มาถ่าย
บอกจะขโมยกล้องผมกลับบ้านเลย
ผมยังชอบฟังชั่นที่ว่า ถ้าเรา เเสงมากหรือน้อยเกินไป กล้องจะมีเสียงเตือนเราด้วย
ให้เราปรับรูปรับเเสงหรือว่าถือกล้องให้นิ่งขึ้น
กล้องตัวนี้ผมลองใส่ฟิล์มดีๆถ่ายได้ 39 รูปเลยครับ
เเต่ว่า ในอัลบั้มนี้ผมถ่ายที่ F1.4 เยอะไปหน่อย เลยเบลอไปหน่อย
เลยคัดมาโชว์ได้เเค่นี้ 555555+ ถ้าใช้งานได้ชำนานขึ้น น่าจะได้รูปสวยๆมาโชว์เพื่อนๆเยอะขึ้น
เเน่นอนครับผม ยังไงมาติดตามกันในอัลบั้มฟิล์มม้วนต่อไปนะครับ





เข้าไปติดตามกันได้นะครับ
Equipment
Camera : Nikon FG-20
Lens : Nikon 50mm F1.4D
Film : Kodak Color Plus 200

Follow Me
Line : letsmebeyourman
IG : ballcamerashop