ช่วงนี้มีกระทูเพ้อฝันแบบอยากได้ทุนเต็มจำนวน ไปเรียน ม.ต้น ม.ปลาย เยอะมาก
ทั้งไม่เก่ง_าษาแต่ตะเอาทุน ทั้งเรียนปานกลางแต่จะเอาทุน ทั้งบ้านไม่รวยแต่จะเอาทุน
คือความฝันเป็นเรื่องดี แต่บางทีก็ต้องดูความเป็นจริงบ้าง

เข้าใจว่าคนไม่มี มีสิทธิฝัน แต่บ้างครั้งก็เอาใกล้ๆก่อนไหม เช่นตั้งใจเรียน สอบเข้าคณะดีๆที่เมืองไทย เรียนให้ดีๆแล้วค่อยหาทุน
ลองมองย้อนกลับมาสิ ว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะให้ทุนแบบเปล่าๆกับคนที่เตรียมพร้อมมา ภาษาดี เรียนดี หรือคนที่คิดว่าจินตนาการสำคัญกว่าความรู้

เมื่อยี่สิบปีก่อนเราใช้ห้องไกลบ้านในการเก็บความรู้ เตรียมตัวไปเรียนต่อ ศึกษาว่าประเทศไหนต้องใช้อะไร ใช้เงินเท่าไหร่ มีทุนไหม
เมื่อก่อนห้องไกลบ้านมีกระทู้จินตนาการน้อยมาก

ตอนนี้มีกระทู้มาหาทุนเยอะมากทั้งๆที่อินเตอร์เน็ตดีขึ้น คนศึกษาหาข้อมูลได้ง่าย ฝ่ายแนะแนวตามโรงเรียนก็ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน

สุดท้ายอยากจะบอกว่าถ้าฐานะไม่พร้อม ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอากาสเก่งภาษา เรียนรู้ ฝึกฝนในเมืองไทยก็เก่งแบบเทพได้ จบการศึกษาในไทยก็ประสบความสำเร็จได้ ส่วนไอ้ประสบการณ์การได้ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเนี่ย ถ้าฐานะมันไม่เอานวย ก็ต้องยอมรับ ซึ่งไม่ใช่ว่าไม่มีแล้วจะตาย อีกหน่อยทำงาน ตั้งใจ อาจได้มีโอกาสไปฝึกงาน ไปดูงานได้เสมอ

ขอโทษล่วงหน้าหากไม่ถูกใจใคร